Journal Name:
- HUMANITAS Uluslararası Sosyal Bilimler Dergisi
Keywords (Original Language):
| Author Name | University of Author | Faculty of Author |
|---|---|---|
Abstract (2. Language):
This article explores the relation between visual and verbal
representation in Virginia Woolf’s The Waves (1931). Through the
discourse of the Gaze, both the inner and outer forms of the novel are
constructed as a painter-like vision, which can be seen as signs not only in
Jacob Lacan’s psychological terms, but also in Roland Barthes’s
semiotics. On the one hand, inward-gazes and inter-gazes of characters
indicate the inner and the outer textual forms of the novel, providing a
coherent structure of the verbal narrative. On the other hand, the interlude
of the novel can be read as an expression of Formalist elements,
combining artistic vision and design together, in order to show the
essential spiritual reality which is known as “the state of mind”. The
representation of the essential being is in its artistic pure form. In a visual
representation, such as Duncan Grant’s painting, Window, South of
France (1928), the reader can see the way in which colours, shapes and
lines also demonstrate the harmony of vision and design in Woolf’s
painting in words. Both verbal narrative form and the painting itself are
ways to synthesise intellectual and emotional aspects of an artistic
creation in the waves of humanity.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language):
Bu makale Virginia Woolf’un The Waves adlı eserinde hem görsel
semboller hem de bununla beraber sözlü semboller arasında olan ilişkiyi
inceler. Bakışın anlatımı yoluyla, romanın hem iç hem de dış yapıları
ressamsı bir görüş inşa eder ve bu durumu da sadece Jacques Lacan’ın
psikolojik terimlerinde olduğu gibi değil, ayrıca Roland Barthes’ın
semiyolojisinde de birer sembol olarak algılamak mümkündür. Bu arada
bir yandan romanın karakterlerinin iç bakışları ve ayrıca yine bu
karakterlerin arasındaki dikkatli bakışları, romanın iç metinsel biçimlerini
ve dış metinsel biçimlerini gösterir ve buna ek olarak sözlü anlatımın da
bir hayli uyumlu bir yapıya sahip olmasını sağlar. Ayrıca diğer bir yandan
romanın perde arkasını biçimci unsurların bir ifadesi olarak da
okuyabilmek mümkündür ve bununla beraber köklü bir manevi gerçekliği
-ruh hali- göstermek için sanatsal görünümü ve sanatsal dizaynı bir araya
getirir. Köklü olan sembol de kendisinin saf sanatsal yapısı ile örtüşür.
Hem Duncan Grant’in Window, South of France adlı resmi gibi görsel bir
sembolde hem de Virginia Woolf’un kelimelerle resim yapmış olduğu
gibi, bir okuyucunun görünüm ve dizaynın uyumunu gösteren renkleri de,
şekilleri de ve satırları da açıkça görebilmesi mümkündür. Hem sözlü
anlatım biçimi hem de resmin kendisi insanlığın dalgalarında sanatsal
oluşumun entelektüel ve duygusal yönlerini sentez yapmanın yollarıdır.
FULL TEXT (PDF):
- 1
159-169