You are here

Home » Content

Kur’an-ı Kerim’de İbâha İfade Eden Emir Siygalarının Çeviri Problemi

Journal Name:

  • İnönü Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi

Publication Year:

  • 2010

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
-Translation Problem of Imperative Siyga Expressing Ibaha in The Holy Qur’an- This study deals with ibaha meaning of imperative mood (siyga) which is one of the expression ways of the Holy Qur’an. The aim of the study is to draw attention to the importance of expression ways alluding ibaha (can be made) which is one of the outer meanings determined by imperative mood (siyga) in the verses of the Holy Qur’an and the mistakes made in translating them. Although this point gets its due importance both in interpretation and canon law, it can’t be said that the existing translation give due importance to this point. In other words, this meaning of the imperative mood (siyga) is translated into Turkish mis-takenly as “vücub” (necessary). This study aims to contribute to the true understanding of the Allah’s will.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Bu çalışma, Kur’an’ın ifade üsluplarından emir siygasının ibâha anlamını ele almaktadır. Çalışma-nın amacı, ayetlerde emir siygasının karinelerle tespit edilen dış anlamlarından ibâhaya (yapılabilir) delâlet eden ifade biçimlerinin önemine ve bunların meallere aktarımındaki yanlışlıklara dikkat çek-mektir. Gerek tefsirlerde ve gerekse fıkıh usulünde bu hususa dikkat çekildiği hâlde mevcut meallerin bu konuya gerekli önemi verdikleri söylenemez. Bir başka ifadeyle emir siygasının bu anlamı hatalı bir şekilde “vücub” (zorunlu) olarak Türkçeye aktarılmaktadır. Bu çalışma meallerde Allah’ın muradını ortaya çıkarmada daha dikkatli olunmasına bir katkı çabası taşımaktadır.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-kuran-i-kerimde-ibaha-ifade-eden-emir-siygalarinin-ceviri-problemi.pdf
  • 2
1-21
  • Turkish

REFERENCES

References: 

Akdemir, Hikmet, Belağat Terimleri Ansiklopedisi, İzmir 1999.
Akdemir, Salih, Son Çağrı Kur’an, Ankara 2004.
Âkûb, İsâ Ali, el-Mufassal fî Ulûmi’l-Belâgati’l-Arabiyye, Dubâî 1996.
Âlûsî, Şihabüddîn, Rûhu’l-Meânî, Beyrut 1994.
Atar, Fahrettin, Fıkıh Usûlü, İstanbul 1988.
Ateş, Süleyman, Kur’an-ı Kerim ve Yüce Meali, İstanbul, ts.
-------------------, Yüce Kur’an’ın Çağdaş Tefsiri, İstanbul 1989.
Atîk, Abdülazîz, İlmü’l-Meânî Beyân Bedî’, yy. ts.
Bâbertî, Mahmud b. Ahmed, Şerhu’t-Telhîs, Trablus 1983.
Beğavî, Ebû Muhammed Muhyissünne, Meâlimü’t-Tenzîl, Beyrut 1995.
Beyzâvî, Abdullah b. Ömer, Envâru’t-Tenzîl ve Esrâru’t-Te’vîl, Beyrut 1988.
Bilgegil, M. Kaya, Edebiyat Bilgi ve Teorileri (1 Belâgat), Ankara 1980.
Bulaç, Ali, Kur’an-ı Kerim ve Türkçe Anlamı, İstanbul, ts.
Bursevî, İsmail Hakkı, Rûhu’l-Beyân, İstanbul 1389.
Cârım, Ali-Emin, Mustafa, el-Belâğatü’l-Vâdıha, İstanbul 1984.
Cassâs, Ebûbekir, Ahkâmu’l-Kur’an, Beyrut 1993.
Çakır, Mehmet, Kur’an-ı Kerim ve Türkçesi, Ankara, ts.
Çantay, Hasan Basri, Kur’an-ı Hakîm ve Meal-i Kerim, İstanbul 1981.
Derveze, İzzet, et-Tefsîrü’l-Hadîs, Beyrut 2000.
Doğrul, Ö. Rıza, Tanrı Buyruğu, İstanbul 1980.
Döndüren, Hamdi, İnsanlığa Son Çağrı Kur’an-ı Kerim, Ankara 2003.
Dönmez, İbrahim Kafi, ‚Mubah‛, DİA, İstanbul 2005, XXX, 341-344.
Duman, M. Zeki, Beyanü’l-Hak, Ankara 2006.
Dumlu, Ömer-Elmalı, Hüseyin, Kur’an-ı Kerim ve Türkçe Anlamı, İzmir 2003.Ebû Hayyân, Muhammed b. Yûsuf, el-Bahru’l-Muhît, Beyrut 2002. Ebu Zehra, Muhammed, İslâm Hukuku Metodolojisi, (tür. A. Şener), Ankara 1986. Ebussuûd, Muhammed, İrşâdü’l-Akli’s-Selîm, Beyrut 1994. Ebü’l-Bekâ, Eyyüb b. Mûsâ, el-Külliyât, Beyrut 1993. Elmalılı, M. Hamdi, Yazır, Hak Dini Kur’an Dili, İstanbul 1982. ----------, Kur’an-ı Kerim ve Meali Şerifi (Haz. Ertuğrul Özalp), İstanbul 2000. Esed, Muhammed, Kur’an Mesajı: Meal-Tefsir (çev. C. Koytak-A. Ertürk), İstan-bul 1999. Ferrâ, Ebû Zekeriyya, Meâni’l-Kur’an, Beyrut 1983. Feyizli, H. Tahsin, Feyzü’l-Furkan Açıklamalı Kur’an-ı Kerim Meali, İstanbul 2008. Gazzâlî, Ebû Hâmid Muhammed, Mustasfâ (İslâm Hukuk Metodolojisi), (ter. Yu-nus Apaydın), İstanbul 2006. Görgün, Tahsin, ‚İnşâ *Dil Bilimi Terimi Olarak İnşâ+‛, DİA, İstanbul 2000, XXII, 339. Altuntaş, Halil-Şahin, Muzaffer, Kur’an-ı Kerim Meali, Ankara 2005. Atay, Hüseyin-Kutluay, Yaşar, Kur’an-ı Kerim ve Türkçe Anlamı, Ankara 1965. Hallâf, Abdülvahhâb, İlmü Usûli’l-Fıkh, İstanbul 1984. Hamidullah, Muhammed, Aziz Kur’an (çev. A. Hatip-M. Kanık), İstanbul 2000. Hâzin, Ali b. Muhammed, Lübâbü’t-Te’vîl, Beyrut 1995. Işıcık, Yusuf, Kur’an Meali, Konya 2008. İbn Âşûr, Muhammed b. Tâhir, et-Tahrîr ve’t-Tenvîr, Tunus, ts. İbn Atiyye, Ebû Muhammed, el-Muharrerü’l-Vecîz, Beyrut 2001. İbn Haldûn, Abdurrahman, Mukaddime, Kahire, ts. İbn Kesîr, Ebu’l-Fidâ İsmail b. Ömer, Tefsîru’l-Kur’ani’l-Azîm, İstanbul 1984. İbn Kuteybe, Ebû Muhammed, Te’vîlü Müşkili’l-Kur’an, Beyrut, ts. ---------------, Tefsîru Garîbi’l-Kur’an, Beyrut 1978. İbnü’l-Arabî, Muhammed b. Abdullah, Ahkâmü’l-Kur’an, Beyrut, ts. İbnü’l-Cevzî, Abdurrahman b. Ali, Zâdü’l-Mesîr, Beyrut 2002. İslâmoğlu, Mustafa, Hayat Kitabı Kur’an, İstanbul 2010. İzmirli, İ. Hakkı, Kur’an-ı Kerim ve Türkçe Anlamı (Ma’âni-i Kur’an), İstanbul 1977. Karakaya, Hasan vd., Kur’an-ı Kerim ve Türkçe Meali, İstanbul 1986.Karaman, Hayreddin vd., Kur’an Yolu Türkçe Meal ve Tefsir, Ankara 2006-2008. Karaman, Hayreddin, Fıkıh Usulü, İstanbul 1967.
Kâsımî, Cemâleddîn, Mehâsinü’t-Te’vîl, yy., 1957.
Kazıcı, Ziya-Taylan, Necip, Kur’an-ı Kerim Meali, İstanbul 1993.
Kazvînî, Hatib, Telhîsü’l-Miftâh, İstanbul, ts.
Kısa, Musa, Kısa Açıklamalı Kur’an-ı Kerim Meali, Konya 2008.
Koca, Ferhat, ‚Mendup‛, DİA, Ankara 2004, XXIX, 128-130.
Koçyiğit, Talat-Cerrahoğlu, İsmail, Kur’an-ı Kerim Meal ve Tefsiri, Ankara 1990.
Kurtubî, Ebû Abdullah, el-Câmi’ li Ahkâmi’l-Kur’an, Beyrut 1996.
Mahallî, Celâleddîn-Suyûtî, Celâleddîn, Tefsîru’l-Celâleyn, İstanbul, ts.
Mâtürîdî, Ebû Mansûr, Te’vîlâtü Ehli’s-Sünne, Beyrut 2004.
Mâverdî, Ali b. Muhammed, en-Nüket ve’l-Uyûn, Beyrut, ts.
Mevdûdî, Ebu’l-A’lâ, Tefhîmu’l-Kur’an Meali (çev. D. Bulgur), Konya 2003.
Mukâtil b. Süleyman, Tefsîru Mukâtil b. Süleyman, Beyrut 2003.
Nesefî, Abdullah b. Ahmed, Medâriku’t-Tenzîl ve Hakâiku’t-Te’vîl, İstanbul 1984.
Öğüt, Salim, ‚Emir‛, DİA, İstanbul 1995, XI, 120.
Özek, Ali vd., Kur’an-ı Kerim ve Açıklamalı Meâli, Medine 1987.
Öztürk, Mustafa, Kur’an-ı Kerim Meali Anlam ve Yorum Merkezli Çeviri, Ankara 2008.
Öztürk,Y. Nuri, Kur’an-ı Kerim Meali, İstanbul 1994.
Râzî, Fahreddîn, Mefâtîhu’l-Gayb, Beyrut 1997.
Reşid Rıza, Muhammed, Menâr, Kahire 1947.
Sâbûnî, Muhammed Ali, Safvetü’t-Tefâsîr, Beyrut 1981.
---------, Revâiu’l-Beyân Tefsîru Ayâti’l-Ahkâm mine’l-Kur’an, İst. ts.
Seâlebî, Abdurrahman b. Muhammed Ebû Zeyd, Cevâhirü’l-Hisân fî Tefsîri’l-Kur’an, Beyrut, ts.
Suyûtî, Celâleddîn, el-İtkân fî Ulûmi’l-Kur’an, İstanbul 1978.
Taşköprüzâde, Ahmed b. Mustafa Efendi, Mevzûâtü’l-Ulûm, Beyrut, ts.
Şa’ban, Zekiyyüddin, İslâm Hukuk İlminin Esasları (ter. İ. Kafi Dönmez), Ankara 1990.
Şener, Abdülkadir vd., Yüce Kur’an ve Açıklamalı-Yorumlu Meali, İzmir 2008.
Şenkıtî, Muhammed Emin, Advâu’l-Beyân, Mekke 1426.
Taberî, Muhammed b. Cerîr, Câmiu’l-Beyân an Te’vîli Ayi’l-Kur’an, Beyrut 1992.
Tabersî, Ebû Ali, Mecmeu’l-Beyân, Beyrut 1997.Taftazânî, Sa’düddîn Mes’ûd b. Ömer, Şerhu’l-Muhtasar, yy. 1349. Tehânevî, Muhammed Ali b. Ali, Keşşâfu Istılâhâti’l-Fünûn, Beyrut 1996. Ünal, Ali, Allah Kelamı Kur’an-ı Kerim ve Açıklamalı Meali, İzmir 2007. Yıldırım, Suat, Kur’an-ı Hakîm ve Açıklamalı Meali, İstanbul 1998. Yüksel, Edip, Mesaj: Kur’an Çevirisi, İstanbul 2000. Zemahşerî, Carullah Mahmûd b. Ömer, el-Keşşâf an Hakâiki’t-Tenzîl, yy. ts.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com