THE MAKING OF SOVIET MIDDLE EAST POLICY VIS-À-VIS THE ARAB-ISRAELI CONFLICT BETWEEN JUNE AND OCTOBER WARS (1967-1973)
Journal Name:
- İstanbul Üniversitesi Avrasya İncelemeleri Dergisi
Keywords (Original Language):
Author Name | University of Author |
---|---|
Abstract (2. Language):
The Soviet Union started to penetrate the Middle East in the second half of 1950’s. Moscow’s attempts to take advantage of anti-imperialist, nationalist, quasi-socialist Arab regimes reinforced its influence in the region. Cautious Soviet policy of avoiding involvement in the Arab-Israeli conflict and balanced Soviet relations towards revolutionary Arab states and Israel came to an end with the June War. The aftermath of the war necessitated Moscow to revise its Middle Eastern policy vis-à-vis the Arab-Israeli conflict. In this paper, I make an attempt to examine the making of the Soviet Middle East policy vis-à-vis the Arab-Israeli conflict between the June and October wars. My main argument is that Soviets were driven by promoting their interests in developing their foreign policy towards the Arab-Israeli conflict and took advantage of regional openings so as to preserve those interests. I also argue that the Soviet Union ended up being a part of the Arab-Israeli conflict as a result of its policies in interwar period.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language):
Sovyetler Birliği 1950’li yılların ikinci yarısında Ortadoğu’ya nüfuz etmeye
başladı. Moskova’nın anti-emperyalist, milliyetçi, yarı-sosyalist Arap rejimlerinin
mevcudiyetinden faydalanma çabaları, bölgedeki nüfuzunu pekiştirdi. Arap-İsrail
çatışmasına müdahil olmaktan kaçınan temkinli Sovyet politikası ve Moskova’nın
devrimci Arap rejimleri ile İsrail’e yönelik dengeli ilişkileri Altı Gün Savaşı ile sona
erdi. Savaşın sonuçları, Moskova’nın Arap-İsrail çatışması bağlamında Ortadoğu
siyasetini gözden geçirmesini kaçınılmaz kıldı. Bu makalede, Altı Gün Savaşı ile Yom
Kippur savaşı arasında Arap-İsrail çatışması bağlamında Sovyet Ortadoğu siyasetinin
oluşumu incelenecektir. Sovyetler Birliği’nin Arap-İsrail çatışmasına yönelik dış
politika yapımında başat belirleyicinin milli menfaatleri olduğu ve menfaatlerini
muhafaza etmek adına bölgesel fırsatları değerlendirdiği ileri sürülmektedir. Ayrıca,
Sovyetler Birliği’nin bu iki savaş arası dönemdeki politikalarının bir sonucu olarak
Arap-İsrail çatışmasında taraf haline geldiği savunulmaktadır.
FULL TEXT (PDF):
- 1
115-141