A Form of Being in an Exile: Metropolitan Life
Journal Name:
- İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi
Key Words:
Keywords (Original Language):
Author Name | University of Author | Faculty of Author |
---|---|---|
Abstract (2. Language):
This study adresses the relation between metropolitan life and the concept of exile. It suggests a form of
reading
regarding individual's situation produced by the global living style within the metropolitan life. With an assumption that the concept of exile carries further meanings than those presented by the historical contexts, the study relies on the inter-textual readings interwoven with the concepts of globality, modern and post-modern identities and division of time and space. In this study, where the interaction of city and human-being is questioned, the issues such as how images are read, what kind of visual forms these readings correspond to and what kind of a profile a city person presents, are addressed. The main statements presented in the theoretical debate are discussed based on the semiological analysis of Newyork street images photographed by myself. It is argued that there is a mutual dependence between metropole and people established by the manipulation of time and space. Further, it is also realized that metropolitan person, who suffers from loneliness in the midst of the crowd, experiences the exile with its positive value only by developing a level of awareness about living in the metropole.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language):
Bu çalışma metropol yaşamı ve sürgünlük arasındaki ilişkiyi ortaya koymayı amaçlar ve metropolün bir etkileyene dönüştüğü küresel yaşam biçimleri içindeki bireyin konumuna ilişkin farklı bir okuma önerir. Sürgünlüğün tarihsel yolculuğunun ortaya koyduğu temel anlamlarının ötesinde başka açılımlara gebe olabileceği varsayımından hareketle, küresellik, modern ve post-modern kimlik, zaman-mekân bölünmesi kavramlarıyla ilişkili metinlerarası bir okuma üzerine odaklanır. Kent ve insan etkileşimi¬nin sorgulandığı bu çalışmada imgelerin nasıl okunduğu ve bu okumaların kent tarafından örgütlenen nasıl bir görme biçimine karşılık geldiği üzerinde durulur. Özellikle kent insanı nasıl bir profil çizmek¬tedir? Sorusuna yanıt aranır. Bu bağlamda kuramsal tartışma zemininde ortaya konan önermeler, akademisyenin kendi fotoğrafladığı New York sokak imgelerinin göstergebilimsel çözümlemesi yapıla¬rak sınanır. Bu sınamanın sonucunda metropol ile kişiler arasında karşılıklı bir bağımlılık ilişkisi ol¬duğu ve bu ilişkinin zaman ve mekanın manipüle edilmesiyle kurulduğu anlaşılır. Bunun da ötesinde kalabalık içinde yalnızlık çeken metropol insanının söz konusu sürgünlüğü deneyimlemesinin ancak farkındalık kavramıyla olumlu değer yüklenebileceği ortaya çıkar.
FULL TEXT (PDF):
- 1
5-22