You are here

Home » Content

TABİÎ GENÇLEŞTİRMENİN BAŞARILI VEYA BAŞARISIZ OLUŞUNA ETKİ YAPAN EN ÖNEMLİ FAKTÖRLER ÜZERİNDE AÇIKLAMALAR

Journal Name:

  • İstanbul Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi

Publication Year:

  • 1971
Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Tabiî gençleştirmenin temel şekilleri ve bunlara dayalı olarak geliştirilmiş ve çeşitlendirilmiş gençleştirme metotları, orta Avrupa ülkelerinde özellikle Almanya'da (ki kurucuları onlardır) yüzyılardır kullanılmaktadır. Son yıllarda ağaç genetiği (tohum ısahı), fidanlık pratiği ve dikim metotlarmdaki süratli ve şümullü gelişmeler dikkate alındıkta, tabiî gençleştirme metotlarının artık gelişmesini tamamlamış stabil bir hal almış olduğu kabul edilebilir. Gerçekten tabiî gençleştirme çalışmalarına başlanmış olan Türkiye'de de, bazı ormancılarımızın sandığı gibi, «memleketimiz şartlarına uygun metot bulma» diye bir problem bahis konusu olmamak gerekir. Ağaç türlerinin biyolojilerini ve yetişme muhitinin özelliklerini iyi bilen bir ormancı, mıntıkasında yaygın ağaç türü veya türlerine en iyi uyacak metot veya metotları seçmekte zorluk çekmeyecektir. Örneğin hiç bir memleket ormancısı, gençliği biyolojik istiklâl kazanmcaya kadar siper ihtiyacında olan Kayın veya Göknar için tıraşlama metotlarını tavsiye etmeyeceği gibi, Çamlar için de, «siper vaziyetini esas alan metotlar dışına çıkılamaz» şeklinde düşünmeyecektir.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-tabii-genclestirmenin-basarili-basarisiz-olusuna-etki-yapan-en-onemli-faktorler-uzerinde-aciklamalar.pdf
  • 2
7-20
  • Turkish

REFERENCES

References: 

1.
A
tay, î. : Karaçam'ın (Pinus nigra var pallasiana) tohumu üzerine araştırmalar. Î.Ü. Orman Fakültesi Dergisi, Seri A. Cilt 9, Sayı 1, 1959.
2.
A
t a y, I. : Ormanlarımızda teknik çalışmaların entansifleştiril-mesi zarureti. Orman Mühendisliği, Yıl 7, Sayı 2, 196S.
3.
A
t a y, t. : Fidanlıklarda ve ağaçlandırma sahalarında zararlı otlar ve şüceyrat ile mücadele. Orman Mühendisliği, Yıî 5, Sayı 10, 1966.
4. B a s k e r v i 1 1 e, G.L. : Some interrelationships of Silviculture and loging woodland Review section pulp and paper Magazine of Canada, 1965.
5. J a r r i s, J-M. : Seeding white spruca, Black spruca and jack pine on burned seedbeds in Manitoba. Department öf Forestry publication No. 1166, 1966.
6. K a y a c
ı k, H. : Doğu Ladini (Picea orientalis Lk Carr) nin Türkiye'deki coğrafi yayılışı, Silvikültür esasları ve tabiî sınırlarının genişletilmesi imkânlarım araştırma. Tarım Bakanlığı. Orman Genel Müdürlüğü yayınlarından Sayı 103/20, 1952.
7. Karl Wenger and Kenneth B. T r o u s d e 1 1, : Natural regeneration of Loblolly pine in the south Atlantic Coastal plain. Pruduction Research Report No. 13. U. S. Department of Agriculture, 1958.
8. Van Nostrand, R.S.: Strip cuttung Black spruce in Central newfoundland to induce regeneration. Department of Fisheries and Forestry Canadian Foerstry Service publication No. 1294, 1971.
9.
Oksal
, E.M. : Orman yetiştirme fenni. İstanbul, 1931.
10.
P
a m a y, B. : Türkiye'de Sarıçam (Pinus silvestris L.) ın tabiî gençleştirilmesi imkânları üzerine araştırmalar. İstanbul, 1962.
11.
P
a m a y, B. : Türkiye'de yaş sınıfları metodunun uygulanmasından doğan gençleştirme problemleri. İstanbul, 1966.
12. Robert D. Mecully: The seed tree system a summary of recent Research in Loblolly pine. U. S. Forest Service. Jacksonville, Florida, 1953.
13.
Saatçioğlu
, F. : Silvikültür II. Ders notları (rota baskısı), 1971.
14.
S
a a t ç i o ğ 1 u, F. : Belgrad ormanında Kayın (Fagus orientalis Lipsky) büyük maktalı siper metodu ile tabiî olarak gençleştirilmesi üzerine yapılan deney ve araştırmaların 10 yıllık (1959- 1969) sonuçları. İ. Ü. Orman Fakültesi Dergisi, Seri A, Cilt 20, Sayı 2, 1970.
15.
S
a a t ç i o ğ 1 u, F. : Belgrad ormanında Meşe gençliğinin biyolojisi ve tabiî gençleştirilme problemi. İ. Ü. Orman Fakültesi Dergisi, Seri A, Cilt 17, Sayı 1, 1967.
16.
S
a a t ç i o ğ 1 u, F. : Karadeniz ormanlarının şüceyrat problemi. Ayancık -Çangal bölgesinde mekanik metodla yapılan şüceyrat mücadelesine ait 12 yıllık tecrübe neticeleri. I. Ü. Orman Fakültesi Dergisi, Seri A, Cilt 7, Sayı 1, 1957.
17. S c h 1 i c h, Wm. : Schlich's Manual of Forestry 4 th. Edition.
18. Troup,
R
. S. : Silvicultural Systems, oxford 1966.
19.
Ürgenç
, S. : Doğu Lâdini (Picea orientalis Lk. Carr) kozalak ve tohumu üzerine araştırmalar. Tarım Bakanlığı, Orman Genel Müdürlüğü yayınlarından No: 417/40, 1965.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com