You are here

Home » Content

KIZILÇAM-ORMAN YANGINLARI İLİŞKİSİ

Journal Name:

  • İstanbul Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi

Publication Year:

  • 1990
Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Kızılçam Türkiye'de alansal olarak Orman Bölge Müdürlüklerine dağılımı dikkate alındığında en geniş yayılışını orman yangınları açısından en tehlikeli olan Antalya, Muğla ve izmir'de yapmaktadır. Kızılçam ormanlarının yangından korunmasında kısa ve uzun vadede gerçekleştirilmesi gereken koruyucu, önleyici ve yangınların söndürülmesi konularındaki önlemlerin ivedilikle yerine getirilmesi yararlı olacaktiı.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-kizilcam-orman-yanginlari-iliskisi.pdf
  • 4
67-84
  • Turkish

REFERENCES

References: 

ATAY, İ. 1988. Yangın Tehlikesini Azaltmada Silvikiillürel Tedbirler. Tarım Orman ve Köyişleri Bakanlığı, Orman Genel Müdürlüğü Yayın No.: 29, Seri No.: 672, Ankara.
BAŞ, R. 1965. Türkiye'de Orman Yangınları Problemi ve Bazı Klimatik Faktörlerin Yangınlara Etkileri Üzerine Araştırmalar. 1. Ü. Orman Fakültesi Dergisi, A, 15 (2), İstanbul.
BAŞ, R. ve T. ÖYMEN. 1988. Yangına Neden Olan Yanıcı Madde Sorunu ve Yanıcı Maddenin Azaltılası. Tarım Orman ve Köyişleri Bakanlığı, Orman Genel Müdürlüğü, Yayın No.: 29, Seri No.: 672, Ankara.
DPT. 1990. VI. Beş Yıllık Kalkınma Planı Ö.İ.K. Raporu, T.C. Başbakanlık Devlet Planlama Teşkilatı, Yayın No.: DPT. 2201.
ÇANAKÇ10ĞLU, 11. 1985. Orman Koruma. İstanbul Üniversitesi Orman Fakültesi Yayınları, İ. Ü. Yayın No.: 3315, O. F. Yayın No.: 376, İstanbul.
1990.
Ormancılığın 150. Yılında Orman Yangınları. 150'nci Yılında Türk Ormancılığı Paneli, Ankara.
ERASLAN, I. 1969. Aynıyaşlı Ormanlarda Içıaksimatın Yapılması Esasları ve Tekniği (Örnekleriyle). İstanbul Üniversitesi Orman Fakültesi Yayınları, İ. Ü. Yayın No.: 1447, O. F. yayın No.: 146, İstanbul.
ERON, Z. 1982. Akdeniz Ülkelerinde Orman Yangını Sorunu. Ormancılık Araştırma Enstitüsü Dergisi. 28 (56), Ankara.
KÜÇÜKOSMANOĞLU, A. 1987. Türkiye Ormanlarında Çıkan Yangınların Sınıflandırılması ile Büyük Yangınların Çıkma ve Gelişme Nedenleri. Orman Genel Müdürlüğü, Yayın No.: 662, Seri No.: 28, Ankara.
KÜÇÜKOSMANOĞLU, 1988. Büyük Orman Yangınlarını Elimine Etmede Yanıcı Maddenin Düzenlenmesi. Tarım Orman ve Köyişleri Bakanlığı Orman Genel Müdürlüğü, Yayın No.: 29, Seri No.: 672, Ankara.
KÜÇÜKOSMANOĞLU, 1990. Türkiye'de 1985 Yılında Çıkan Büyük Orman Yangınları Üzerine Araştırmalar. 1. Ü. Orman Fakültesi Dergisi, A, 40 (1), İstanbul.
KÜÇÜKOSMANOĞLU, 1992. Amenajman Planlarının Düzenlenmesinde Orman Yangınları Açısından Dikkate Alınması Gereken Esaslar. Ormancılığımızın Orman Amenajmanının Dünü, Bugünü ve Geleceğine İlişkin Genel Görüşme, 16. 19 Kasım, Ankara.
NEYİŞÇİ, T. 1987. Kızılçam Ormanlarında Yangından Korunma ve Mücadele. Ormancılık Araştırma Enstitüsü Yayınları, Seri No.: 52, Ankara.
ORMAN GENEL MÜDÜRLÜĞÜ. 1956. 6381 Sayılı Orman Kanunu.
ORMAN GENEL MÜDÜRLÜĞÜ. 1980. Türkiye Orman Envanteri. Sıra No. 13, Seri No. 630, Ankara.
ORMAN GENEL MÜDÜRLÜĞÜ. 1988. Orman Koruma ve Yangınla İlgili İstatistik ve Değerlendirmeler. Orman Genel Müdürlüğü Yayınlarından, Ankara.
ORMAN GENEL MÜDÜRLÜĞÜ. 1988. 273/4 Sayılı Ek tebliğ, Ankara.
\
84
ALİ KÜÇÜKOSMANOĞLU
ORMAN GENEL MÜDÜRLÜĞÜ. 1989. 273/5 Sayılı Ek tebliğ, Ankara.
ŞAD, H. C. 1976. Türkiye'de Reçine Üretimi Yapılan Ormanların Amenajman Esasları Hakkında Araştırmalar. İstanbul Üniversitesi Orman Fakültesi Yayınları, 1. Ü. Yayın No.: 2075, O. F. Yayın No.: 214, İstanbul.
YEŞİLE ÇERÇEVE. 1992. Orman Yangınları. Foça Suma San. ve Tic. A. Ş. Yayın, Sayı, 16.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com