You are here

ÜLKEMİZ MERALARINDAKİ SORUNLARA GENEL BİR BAKIŞ

A GENERAL VIEW OF RANGELAND PROBLEMS IN TURKEY

Journal Name:

Publication Year:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
In this paper, the main objective is to give a brief information about current range management problems, discuss the factors that caused range degradation, and evaluate the range management works that need to be conducted for the rehabilitation of degraded range sites in Turkey. Rangelands encompass about 27.2 % of the lands in Turkey and 82 % of which generally lies in the semi-arid regions and can be categorized into 7 groups based on their climatic regime, grazing period, and forage production. Stocking rates range between 0.3 and 3.9 AU/ha. Current range management problems mainly consist of: 1) lack of effective legislations for rangelands, 2) no grazing system has been applied in the rangelands, 3) unavailableness of sufficient labour and financial effort to rehabilitate degraded rangelands, 4) lack of a land use policy, 5) unsufficient developments in animal husbandry, and 6) finally, uncertainly on size of rangeland due to incomplete land survey. To solve range management problems in Turkey, first step of urgent measures should be enforcement of the law that will prevent illegal uses and land abuses in rangelands and the second one should be application of principals of grazing management to improve range condition and productivity.
Abstract (Original Language): 
Bu makalenin amacı, mera alanlarımızdaki önemli sorunlara değinmek, mera alanlarımızın bozulmasına ve veriminin düşmesine yol açan faktörleri tartışmaktır. Meralar Türkiye'nin %27.2'sini kaplamaktadır ve bu alanların % 82'si genellikle yarı-kurak bölgelerimizde yer almaktadır. Türkiye'nin meraları yem verimi ve sahip oldukları iklim koşullarının dikte ettiği otlatma sürelerine göre 7 gruba ayrılabilir. Bu alanlardaki otlatma oranları 0.3-3.9 HB/ha (hektarda hayvan birimi, HB=500 kg) arasında değişmektedir. Mera alanlarımız o kadar kötü şekilde tahrip edilmiştir ki mera hayvanlarının ve geçimini hayvancılıkla sağlayan kırsal kesimde yaşayan insan nüfusunun azalmasına rağmen, aşırı bozulma ve erozyon nedeniyle uzun süreden beri ülkemizdeki mera durumunda iyileşme gözlenmemiştir.
55-60

REFERENCES

References: 

BALCI, A. N.; UZUNSOY, O.
1980
: Major Problems and Improvement Works in Watershed Management in Turkey, İ. Ü. Yayın No:2772. Orman Fakültesi Yayın No: 291. Istanbul.
BALCI, A. N. 1996: Toprak Koruması, Istanbul Üniversitesi Orman Fakültesi Yayın No:439.
BAKIR, Ö. 1987: Çayır-mer'a Amenajmanı, Ankara Üniver. Ziraat Fak. Yayın No:992, Ankara.
DİE. 1999: Tarım İstatistikleri Özeti, 1979-1998. Ankara.
DÜZGÜNEŞ, O.; BAKİR. Ö.; AKSOY. S.; AKYÜZ. Ö.: ALINOÛLU. N. 1965: Meralarımızla İlgili Problemler ve Çözüm Yolları, T.M.M.O.B. Ziraat Müh. Odası Yayınları No: 21, Ankara.
FAO
2001
: FAOSTAT database results, http://apps.org/
GÖKBULAK, F. 1997: Otlatmanın Otlak Ekosistemi İçin Önemi. İ. Ü. Orman Fakültesi Dergisi, Seri B, Cilt 47. Sayı 1-2-3-4.
GÜNAY. T. 1997: Orman Ormansızlaşma Toprak Erozyon. Türkiye Erozyonla Mücadele. Ağaçlandırma ve Doğal Varlıkları Koruma Vakfı Yayınları. Safa Tanıtım ve Matbacılık Hizm. Ltd. Şti., İstanbul.
HOLECHEK, J. L.; PIEPER, R. D.; HERBEL, C. H. 1995: Range Management Principals and Practices, Prentice Hall, Englewood Cliffs, New Jersey.
TÜRKİYE ÇEVRE VAKFI (TÇV) 1999: Türk Çevre Mevzuatı. Sayfa:201-211, Cilt I. Önder Matbaası, Ankara.
TÜRKİYE ÇEVRE VAKFI (TÇV) 1999: Türk Çevre Mevzuatı. Sayfa.T 059-1068. Cilt II. Önder Matbaası. Ankara.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com