You are here

Karacaların {Capreolus capreolus L, 1758) Türkiye'nin Yaban Hayatı Açısından Önemi

The Importance of Roe Deer in Wildlife for Turkey

Journal Name:

Publication Year:

Keywords (Original Language):

Abstract (2. Language): 
Roe deer (Capreolus capreolus L., 1758) is the smallest Cervid species in Turkey. The roe deer have more ecological and biological advantages than the other Cervid species. So these features are increasing their importance for Turkey. Because of the poaching and unconscious hunting, their numbers reduced drastically in the past. But, now some arrangements of law, tax and dissuasivepunishments, people become more sensitive about nature and environment also migration from rural areas to big cities have decreased the human pressure on roe deer's populations. In this study, their biological characteristics, distributions, population status, habitats and foods have examined and notified their economic, biodiversity and hunting importance for Turkey.
Abstract (Original Language): 
Karacalar (Capreolus capreolus L, 1758) (Cervidae, ARTIODACTYLA) Türkiye'deki Cervidae familyasının (Geyikgiller) en küçük türüdür. Karacaların, diğer Cervidae türlerine göre ekolojik ve biyolojik üstünlükleri, onları Türkiye'nin yaban hayatı ve avcılığı açısından önemli hale getirmektedir. Geçmiş yıllarda yapılan kaçak ve bilinçsiz avcılık sonucu, nesli neredeyse yok olma aşamasına gelmiş olan karacalar yalnızca koruma sahalarında varlıklarını sürdürebilmişlerdir. Günümüzde avlanmanın kısmen daha düzenli hale getirilmesi, kaçak avcılara uygulanan cezaların caydırıcılığı ve insanların doğa konusunda bilinçlenmeye başlaması diğer yaban hayvanları gibi karacaların da sayılarının artmasına neden olmuştur. Bu çalışmada öncelikle karacaların biyolojileri, yayılış alanları, populasyon durumları ve habitatları üzerinde durulmuş ve bu bilgiler ışığında karacaların ülkemiz av ve yaban hayatı açısından önemi ortaya konmaya çalışılmıştır.
14-22

REFERENCES

References: 

Anonim, 1983. Türkiye'nin Çevre Sorunları, Türkiye Çevre Sorunları Vakfı Yayını,
Ağustos,
1983
, Ankara. Anonim, 2001 a. Forestry Commission, Wild Woods Roe Deer, internet Erişim Tarihi
Temmuz
05.10.2005
, http://www.forestry.gov.uk /forestry/Roedeer. Anonim, 2001 b. Sekizinci Beş Yıllık Kalkınma Planı Özel İhtisas Komisyonu,
Ormancılık Alt Komisyonu Raporu, T.C. Başbakanlık DPT, Ankara. Anonim, 2003. Deutscher Jagdschutz - Verband E.V., http://www.faceeurope.org/ Anonim, 2004. 2004 - 2005 Av Dönemi Merkez Av Komisyonu Kararı (MAK), T.C
Çevre ve Orman Bakanlığı, Doğa Koruma ve Milli Parklar Genel Müdürlüğü,
Ankara, 173s.
Anonim,
2005
. Hunting in Hungary, Roe Deer, İnternet Erişim Tarihi 05.10.2005, http://www.hubertus.com/ hunting in hungarv-roe deer-en.htm.
Arslangündoğdu Z, 2005. İstanbul - Belgrad Ormanı'nın Ornitofaunası Üzerinde Araştırmalar, İ.Ü. Fen Bilimleri Enstitüsü, Doktora Tezi.
Bara, J.,
2004
. Plant And Animal Kingdom of Latvia, internet Erişim Tarihi 05.10.2005 http://www.li.lv/en/?id=29.
Başkaya, Ş., 1998. Türkiye'nin Av ve Yaban Hayatı Kapasitesi, Av Tutkusu Dergisi Yıl
I,
Say
ı 9,12-13s., İzmir.
Başkaya Ş. ve E. Bilgili, 2002. Gümüşhane ve Yöresindeki Önemli Kuş ve Memeli Av Hayvanları ve Yöre Ekonomisine Katkıları, Gümüşhane ve Yöresinin Kalkınması Sempozyumu, Bildiri Özleri Kitabı 23- 25 Ekim 2002, Gümüşhane 96-106s.
Çanakçıoğlu, H. ve T. Mol, 1996. Yaban Hayvanları Bilgisi, İ.Ü yayın no : 3948, O.F. yayın no : 440, ISBN 975-404-424- 4, İstanbul, 550s.
Demirsoy, A., 1995. Yaşamın Temel Kuralları, Omurgalılar - Amniyota, Cilt HI/Kısım
II, Meteksan A.Ş., Yayın no 94-06-4.0057, ISBN 975-7746-08-8 (II. Baskı), Ankara, 94İs.
Demirsoy A., 1996. Türkiye Omurgalıları Memeliler II. Baskı, Çevre Bakanlığı, Çevre Koruma Genel Müdürlüğü Proje No : 90-K-1000-90, ISBN 975-7746-24-X, Ankara, 292s.
Danilkin, A.,
1996
. Behavioural Ecology of Siberian and European Roe Deer,
Chapman and Hill, ISBN : 0-412-63880-0. London, UK, 276p.
Huş, S., 1974. Av Hayvanları ve Avcılık, İ.Ü. Orman Fakültesi Yayınları, İ.Ü. yayın no
: 1971,
O.F. yayın no : 202, İstanbul, 406s. Ergin, G. ve Z. Eyicil, 2000. Türkiye Tarımı 2000, İnternet Erişim Tarihi 05.10.2005
http://www.zmo.org.tr/odamiz/ana hatlariyla turkive tarimi.php Macdonald, D. W. and P. Barrett, 1993. Mammals of Europe, Princeton University
Press, ISBN 0-691-09160-9, Princeton, New Jersey, 312p.Mol, T., 1995. Populasyon Dinamiği İ.Ü. yayın no : 3939, Fen Bilimleri. Ens. yayın no
: 9, ISBN 975-404-436-8, İstanbul. 128 s. Persson, M., (1998). About Hunting in Sweden,
http://www.tfd.chaliTiers.se/~m95perm/skytte/iakt.html, internet erişim tarihi
05.10.2005.
Schaller, M. J., 2000. Evaluation of Wildlife Damage in Germany Proceedings of the Third NWRC Special Symposium August 1-3. 2000 Fort Collins, CO. 123-126p.
Sempere, A., V. Sokolov, AND A. Danilkin., 1996. Capreolus capreolus. Pp. 1-7 in Mammalian Species. 27 December 1996, American Society of Mammalogists.
Springthorpe, G. D. and N. G. Myhill, 1994. Forestry Commision Handbook 10. ISBN 0-11-71326-8, 130p.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com