You are here

MODERNITE VE KÜLTÜREL KİMLİK

Journal Name:

Publication Year:

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (Original Language): 
Geleneksel Aydınlanma düşüncesi, insanın kamusal, aktif ve rasyonel oluşunun altını çizerken, insanları birer aktör olarak değerlendiriyordu. Günümüzde ise bireyler, artık birer aktör olarak değil, kendi kimlikleriyle tanmmaya başladılar. Böylesi bir bireysel dönüşümün akabinde, genel olarak 1930'lu yıllara denk gelecek şekilde dünyada, modernite adına, ekonomik konulardan çok, kimlik meseleleriyle ilgilenildi. 1960'Iı yılların sonlarında özellikle ABD'de, kimlik siyasetleri geliştirilir oldu. Bu gelişmeler çerçevesinde kimlik muhtelif disiplinlerce de halihazırda üzerinde durulan bir konu olmaya devanı ederken, tanım konusunda en yaygın kabullerden biri; kimliklerin, katı sahiplikler (Gökçe, 1994, s. 109) değil; bağlama göre değişen, sürekliliği olan nesne dcirumundan çıkartılmış, semboller (en başta dil), ilişki ve iletişim biçimleri^/ie ortaya çıkan oluşumlar olduğudur. Bir diğer yaygın kabul ise, bireysel olan ile toplumsal olanın birbirlerinden kesin bir şekilde ayrılamayacağı kimliğin <je DU ayrılmazlık prensibine karşılık gelen bir anlayışla değerlendirilmesidir. Bu tam da, modernitenin rasyonalizasyonu içinde bireysel olan ile toplumsal olanı birleştirme eğilimine uygun düşer. Ancak bugün hem moderıüt^nin Ve toplum kavramının eleştirilmesi hem de birey hakkında daha fazla dü§tlnülmeye başlanmasıyla, modern sosyal teoriler, bireyleri fazlaca vurgulay^_rı düşünme yollarını göstermeye başlamışlardır.
153-160

REFERENCES

References: 

1. Orhan GÖKÇE; "Avrupa'da Türk Kimliği" Tarih Boyunca Anadolu'da Türk Nüfus ve Kültür Yapısı (Tebliğler), Yayına Haz. Yücel Hacaloğlu, Milliyetçilik ve Milliyetçilik Tarihi Araştırmaları V. İlmi Kongresi, Türk Yurdu Yayınları, Ankara, 26-27 Mayıs 1995, s. 109.
2. Craig CALHOUN; "Social Theory and The Politics of Identity", (içinde) Social Theory and the Politics of Identity, Ed. By. C. Calhoun, Blackwell Publishers, USA, 1994', s. 2.
3. Joshua PARENS; "Multiculturalism and the Problem of Particularism", American Political Science Review, Vol. 88, No. 1, March 1994, s. 169.
4. Ahmet ÇİĞDEM; Bir İmkan Olarak Modernité Weber ve Habermas, İletişim Yayınları, İstanbul, 1997, s. 51, 52, 69 ve 13.
5. Ahmet ÇİĞDEM; a.g.e., s. 74.
6. Nuri BİLGİN; Sosyal Bilimlerin Kavşağında Kimlik Sorunu, Ege Yayıncılık, İzmir, 1994, Craig CALHOUN; a.g.e., s. 10.
7. Will KYMLICKA (Ed); The Rights of Minority Cultures, Oxford University Press, Newyork, 1995, s. 7.
8. Ernest GELLNER; Culture, Identity, and Politics, Cambridge University Press, Cambridge, 1987, s. 25.
9. Anthony SMITH; Milli Kimlik, Çev. Balladır Sina Şener, İletişim Yayınlan, İstanbul, 1994.
10. Howard GILES; "A Classification of Ethnolinguistic Differences" (içinde) H. Tajfel; Differentations Between Social Groups, Studies in the Social Psychology of Intergroup Relations, Academic Press, London, 1978, s. 381.
11. Howard GILES; a.g.e.,- s. 361.
12. Will KYMLİCKA, a.g.e., s. 11.
13. Ernest GELLNER; a.g.e., s. 23.
14. Ümit Meriç YAZAN; "Cemaatten Topluma, Toplumdan Cemaate Kimlik Ayrışması", Türk Sosyoloji Dergisi, s. 1, İstanbul, 1995, s. 69-75.
15. Şerif MARDİN; Türkiye'de Din ve Siyaset; Makaleler 3, 2. Baskı, İletişim Yayınları, İstanbul, 1992, s. 120-128, ayrıca bkz. Mardin, Din ve İdeoloji, Toplu Eserleri 2, 6. Baskı, İletişim Yayınları, İstanbul, 1993, s. 143-152.

16. İdris KÜÇÜKÖMER; İdris Küçükömer'le Türkiye Üstüne Tartışmalar, Bütün Eserleri 5, Bağlam Yayınları, İstanbul, 1994, s. 108.
17. Miçhael HERZFELD; "The Etymology of Excuses: Aspects of Rhetorical Performance in Greece", American Ethnologist, V.9, November '82, s. 641.
18. Bkz. Mustafa Erkal, Etnik Tuzak, Turan Kültür Vakfı, İstanbul, 1994, Ayrıca, Bkz. Aytekin Yılmaz, Etnik Ayrımcılık Türkiye, İngiltere, Fransa, İspanya, Vadi Yayınları, Ankara, 1994.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com