You are here

TÜRKÇE ÖĞRETMENLERİNİN YAZIM KILAVUZU KULLANMA KONUSUNDAKİ TUTUM VE GÖRÜŞLERİ

ATTITUDES AND COMMENTS OF TURKISH LANGUAGE TEACHERS ON USE OF DICTIONARY OF SPELLING

Journal Name:

Publication Year:

DOI: 
http://dx.doi.org/10.9761/jasss_30

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of Author
Abstract (2. Language): 
In this study, attitudes and comments of Turkish Language teachers on use of Dictionary of Spelling is studied. The aim of the study is to identify the frequency of Dictionary of Spelling, which is one of the main sources of the Turkish Language lesson, among Turkish Language teachers and to analyse attitudes and comments of Turkish Language teachers on use of Dictionary of Spelling. For this purpose, survey as data collection techniqiue was carried to collect teachers' attitudes and comments. Consequently, it is identified that attitude to use of Dictionary of Spelling is "necessary" and behaviours is inclined to use regularly and to promote students's use. Use of Dictionary of Spelling should be made a habit for students to decrease faults in spellings and to use Turkish language correctly.
Abstract (Original Language): 
Bu çalışmada, Türkçe öğretmenlerinin yazım kılavuzu kullanma konusundaki tutum ve görüşleri incelenmiştir. Çalışmanın temel amacı Türkçe dersinin temel kaynaklarından olan yazım kılavuzlarının Türkçe öğretmenleri tarafından kullanım sıklığını tespit etmek, Türkçe öğretmenlerinin yazım kılavuzlarına karşı tutum ve görüşleri belirleyip ortaya koymaktır. Türkçe öğretmenlerinin tutum ve görüşlerini belirlemeye yönelik, veri toplama aracı olarak anket çalışması yapılmıştır. Sonuç olarak Türkçe öğretmenlerinin yazım kılavuzu kullanımı tutumlarının gerekli; davranışlarının yazım kılavuzunu kullanmaya ve kullandırtmaya yönelik olduğu; öğrencilerin yazım hatalarını en aza indirgemek, Türkçeyi doğru kullanabilmelerini sağlamak için yazım kılavuzu kullanma alışkanlığının kazandırılması gerektiği ortaya çıkmıştır.
1-24

REFERENCES

References: 

AĞCA, H. (1999). Yazılı anlatım. Ankara: Gündüz Eğitim ve Yayıncılık.
AKALIN, Mehmet vd (2001). Türk dili ve kompozisyon bilgileri, Ankara: Yargı Yayınları.
AYDIN, Mehmet Zeki (2000). Arapçayı nasıl öğretelim? Din öğretiminde yeni yaklaşımlar. İstanbul: MEB Yayınları.
BAĞCI, Hasan (2011) İlköğretim 8. Sınıf Öğrencilerinin Noktalama İşaretleri ile Yazım Kurallarını Uygulayabilme Düzeyi, Turkish Studies Volume 6/1 Winter: 672-684.
CEMİLOĞLU, M. (2004). İlköğretim okullarında Türkçe öğretimi. İstanbul: Aktüel Yayınları.
Demirel, Özcan (1999). İlköğretim okullarında yabancı dil öğretimi. İstanbul: Millî Eğitim Bakanlığı Yayınları.
DEMİRCAN, Ömer (2001). Yazım: Sözel karşıtlıkların görsel ayrımı, bileşik sözcüklerin yazımı, yazım ve sorunları bilimsel kurultayı bildirileri. Ankara: Dil Derneği Yayınları.
GÜLER, Metin (2008), Türkçe imla öğretiminde yaşanan karmaşada imla kılavuzlarından kaynaklanan sorunlar. Bahçeşehir Üniversitesi-MEB Türkçe Öğretimi Kongresinde sunulan bildiri. İstanbul, Yayımlanmamış Bildiri, s.1-14.
KARADÜZ, Adnan (2008). "Yazı" ve "yazım" kavramlarının dilin ses ve anlam öğeleriyle ilişkisi.
Turkish Studies Volume 3/6 Fall 2008 - Special Volume, 422-448.
KARAGÜL, Sedat (2010), İlköğretim 6-8. Sınıf Öğrencilerinin Türkçe Dersi Öğretim Programında Belirtilen Yazım ve Noktalama Kurallarını Uygulayabilme Düzeyi, Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi.
KARAKUŞ, İdris (2005). Türkçe, Türk dili ve edebiyatı öğretimi. Ankara: Can Yayınevi.
Kavcar, Cahit, vd. (2002). Yazılı ve sözlü anlatım (2. Baskı), Ankara: Anı Yayıncılık.
Kolaç, Emine (2009). Öğretmen adaylarının Türkçe Sözlük ve Yazım Kılavuzu kullanma konusundaki tutum ve görüşleri, Türk Dili (691), —50-60.
ÖZBAY, Murat (2002), "Yazılı Anlatım Becerisinin Geliştirilmesi", Prof. Dr. Sadık Tural Armağanı, s172-187.
ÖZBAY, M., Melanlıoğlu D. (2008), Türkçe Eğitiminde Kelime Hazinesinin Önemi, Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. Cilt: V, Sayı:I, 30-45.
ÖZKAN, Nevzat (2001), Türkçede Birleşik Kelimelerin Yazımı, Türk Yurdu, (161-163) 2-3, 349-355.
PARLAKYILDIZ, Hayrettin (2008). Atatürk ve İmla, Turkish Studies International Periodical For The Languages, Literature And History Of Turkish Or Turkic Volume 3/6 Fall, 536-547.
PİLANCI, Hülya vd. (2003). Türk Dili. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi.
SAĞIR, Mukim (1999). Dilbilim ve Türk dil bilgisi. Atatürk Üniversitesi, Erzurum.
SAĞIR, Mukim (2002). İlköğretim okullarında Türkçe dil bilgisi öğretimi, 1. baskı, Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
SANCAK, Ş., ALVER M., DURUKAN E., (2009) Türk Dil Kurumunun İmlâ/Yazım Kılavuzlarındaki Değişiklikler Üzerine Bir İnceleme, Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi
13(1): 117-130.
TAN, Nail (2001). İmla Kurallarına Uymaya Özen Göstermeliyiz Türk Dili 600, 760-763.
TULUM, Mertol (1986). Yeni İmla Kılavuzu. Tercüman Gazetesi, İstanbul, s.3-26. Türkçe Sözlük (2009) Ankara: Türk Dil Kurumu
UÇGUN, Duygu. "Yazılı Anlatımları" Açısından Türkçe Öğretmeni Adaylarının Bilgi ve Beceri Düzeylerine Yönelik Bir Değerlendirme. I. Uluslararası Türkiye Eğitim Araştırmaları Kongresi. 1-3 Mayıs 2009. Eğitim Araştırmaları Birliği Derneği-Çanakkale 18 Mart Üniversitesi, Çanakkale. (Erişim Adresi: http://oc.eab.org.tr/egtconf/pdfkitap/pdf/194.pdf ). (24.06.2012 tarihinde erişildi.)
Yazım Kılavuzu, (2000). Ankara: Dil Derneği.
Yazım Kılavuzu (2000). Ankara: Türk Dil Kurumu
YILDIZ, Cemal vd. (2006). Kuramdan uygulamaya Türkçe öğretimi, Ankara: PegemA Yayıncılık.
YILDIZ, Ziynet (2002). Değişik öğrenim kademelerindeki öğrencilerin noktalama ve yazım kurallarını uygulama düzeyi. Yüksek Lisans Tezi, Erzurum: Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
YILMAZ, Oğuzhan, (2011) İlköğretim İkinci Kademe Öğrencilerinin Yazılı Anlatım Becerilerinin Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi: Erzincan Örneği, Erzincan Eğitim Fakültesi
Dergisi Cilt-Sayı: 13-2, s.167-178.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com