You are here

Home » Content

ÇEŞİTLİ ÜLKELERİN ORTAÖĞRETİM KİMYA DERSİ ÖĞRETİM PROGRAMLARINDA BENİMSENEN ÖĞRENME ANLAYIŞLARI VE ÖĞRENME YOLLARI

LEARNING APPROACHES AND MODELS ADOPTED IN THE HIGH SCHOOL CHEMISTRY CURRICULA IN SEVERAL NATIONS

Journal Name:

  • The Journal of Academic Social Science Studies

Publication Year:

  • 2012
DOI: 
http://dx.doi.org/10.9761/JASSS_467

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
The purpose of this study is to reveal the learning approaches and models adopted in the high school chemistry curricula in several nations. The study was based on document analysis, a qualitative study method. To conclude, it was discovered that the high school chemistry curricula in Turkey, Hessiches (Germany), Québec and Saskatchewan (Canada), France, Bénin, Spain and Greece are based on “constructivism”. Even so, the curricula in Hessiches (Germany) and Spain are also based on “life-based learning”, a branch of constructivism. The findings suggest that the curriculum in France is based on “radical constructivism”, a model of constructivism. Furthermore, it was discovered that the curriculum in Bénin is based on “cognitive constructivism” and “social constructivism” whereas the ones in Québec and Saskatchewan (Canada) are based on “life-based learning”. It was also found that the idea of “constructivism” had been put into practice in the curriculum in France. Similarly, the idea of adapting “Salter’s courses”, which are known as the earliest examples of life-based learning,” had been put into action in the curriculum in Spain. Another finding is that all the nations and states included in the study attach importance to training students in a way that will enable them to turn into “thinking” individuals- in other words- individuals that are expected to be the architect of their own knowledge. Even so, the curricula in Hessiches (Germany), Spain, and Québec and Saskatchewan (Canada) can be argued to attach importance to training students in a way that will enable them to turn into individuals that “think with analogies” like “the wings of thought”- in other words- individuals that take responsibility for their own learning. Further studies could focus on revealing “how individuals in these nations acquire knowledge and skills”- in other words- their “learning styles”.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Bu çalışmada, çeşitli ülkelerin ortaöğretim kimya dersi öğretim programlarında benimsenen öğrenme anlayışları ve öğrenme yollarının tespit edilmesi amaçlanmıştır. Araştırmada, nitel araştırma yöntemlerinden doküman analizi yöntemi kullanılmıştır. Sonuç olarak; çeşitli ülkelerden Türkiye, Almanya’nın Hessisches Eyaleti, Kanada’nın Québec ve Saskatchewan eyaletleri, Fransa, Bénin, İspanya, Yunanistan’nın adı geçen öğretim programlarında “oluşturmacı öğrenme anlayışının” benimsendiği tespit edilmiştir. Almanya’nın Hessisches Eyaleti ve İspanya’nın işaret edilen öğretim programlarında ise oluşturmacı öğrenme anlayışının yollarından biri olan “yaşam temelli öğrenmeyi” de benimsedikleri saptanmıştır. Fransa’nın öğretim programında oluşturmacı yaklaşımın “radikal oluşturmacı modelin” benimsendiğine yönelik ipucuna ulaşılmıştır. Bénin öğretim programında oluşturmacı yaklaşımın yollarından olan “bilişsel oluşturmacılık” ve “sosyal oluşturmacılığın” benimsendiği belirtilmiştir. Kanada Québec ve Saskatchewan Eyaletlerinin öğretim programlarında “yaşam temelli öğrenme” yolunun benimsendiğine yönelik ipucuna ulaşılmıştır. Ayrıca araştırmanın diğer bir sonucu olarak; Fransa’nın adı geçen öğretim programında “oluşturmacı öğrenme anlayışı”söyleminin ve İspanya’nın işaret edilen programında “yaşam temelli öğrenmenin” ilk örnekleri olarak bilinen “Salters kurslarının” uyarlandığı söyleminin eyleme geçirildiği anlaşılmaktadır. Diğer bir sonuç ise adı geçen ülkelerin ve ülke eyaletlerinin hepsinin işaret edilen öğretim programlarında “düşünen” yani “kendi bilgisinin mimarı olması beklenen” bireyler yetiştirmenin benimsendiği tespit edilmiştir. Fakat Almanya, Kanada’nın adı geçen eyaletleri ve İspanya’nın işaret edilen öğretim programlarında ise “düşüncenin kanatlarına” benzetilen “analojilerle düşünen” yani “kendi öğrenmeleri için sorumluluk alan” bireyler yetiştirmenin benimsendiği saptanmıştır. Gelecekte bu konuya yönelik çalışma yapacak araştırmacılara; adı geçen anlayışı benimsemiş ülkelerdeki bireylerin “bilgi alma ve beceri kazanma biçimleri” başka bir deyişle “öğrenme stillerini” tespit etmeleri önerilebilir.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastrmx_79201_5_pp_143-169.pdf
  • 8
143-169
  • Turkish

REFERENCES

References: 

AÇIKGÖZ, K. (2002). Aktif Oğrenme (1. Baskı). Ġzmir: Eğitim Dünyası Yayınları.
AYDIN, A. (2010). Cumhuriyet Dönemi Ortaöğretim Kimya Öğretim Programlarının Esnek
Program ve Uygulamaları Açısından Değerlendirilmesi, Balıkesir Üniversitesi Fen
Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 12 (2), 61-74.
AYDIN, A. (2011). ÇeĢitli Ülkelerde Yapılan Ortaöğretim Kimya Müfredatlarını GeliĢtirme
ÇalıĢmalarının KarĢılaĢtırılması. Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1 (2),
1-27.
AVENSTRUP, R. (2004). The Challenge of Curriculum Reform and Implementation: Some
Implications of a Constructivist Approach, Retrieved October 18, 2012, from
http://tedp.meb.gov.tr.
BAKER, E.; MCGAW, B. ve PETERSON, P. (eds.) (2007). Constructivism and learning.
International Encyclopaedia of Education 3rd Edition, Oxford: Elsevier (in print),
Retrieved October 22, 2012, from
http://folk.uio.no/sveinsj/Constructivism_and_learning_Sjoberg.pdf.
BARATSI-BARAKOU, A. (2009). Les élèves étudient le phénomène de la planète surchauffe.
Apprentissage fondé sur la résolution de problèmes, 6e Conférence Nationale
Grecque des Sciences de l'éducation et des Nouvelles Technologies dans l'éducation,
Florina, Grecque. Retrieved October 10, 2012, from
http://www.uowm.gr/kodifeet/?q=el.
BARMA, S. (2008). Un Contexte de Renouvellement de Pratiques en Éducation aux Sciences
et aux Technologies: une Étude de Cas Réalisée Sous L’angle de la Théorie de
L’activité, Dissertation Thessis, Département D’études sur L’enseignement et
L’apprentissage Faculté des Sciences de l’éducation Université Laval Québec.
161
Abdullah AYDIN
BAġ, G. (2012). Ġlköğretim öğrencilerinin yapılandırmacı öğrenme ortamına iliĢkin algılarının
farklı değiĢkenler açısından değerlendirilmesi. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları
Dergisi, 1 (4), 203-214.
BENNETT, J. ve LUBBEN, F. (2006). Context based chemistry: The salters approach.
International Journal of Science Education, 28 (9), 999-1015.
BROOKS, J. G. ve BROOKS, M. G. (1999). The Case For Constructivist Classrooms,
Virginia, ASCD Alexandria, Retrieved November 15, 2012, from
http://www.google.com.tr/books.
BRUGUIÉRE, C., SIVADE, A. ve CROS, D. (2002). Quelle terminologie adopter pour
articuler enseignement disciplinaire et enseignement thématique de l'énergie, en
classe de première de série scientifique? (Which terminology should be used in order
to teach energy both as theme and as subject to scientific six-formers ?). Didaskalia,
20, 67-100. Retrieved October 10, 2012, from http://www.cndp.fr/crdplyon/
a/Enseignements/1stl_clpi_chimie.pdf.
BÜYÜKÖZTÜRK, S., ÇAKMAK, E. K., AKGÜN, Ö. E., KARADENĠZ, S. ve DEMĠREL, F.
(2008). Bilimsel Araştırma Yöntemleri (1. baskı). Ankara: Pegem Akademi.
ÇEPNĠ, S., ġAN, M., GÖKDERE, M. ve KÜÇÜK, M. (2001, Eylül). Fen bilgisi öğretiminde
zihinde yapılanma kuramına uygun 7E modeline gore örnek etkinlik geliĢtirme, Fen
Bilimleri Eğitimi Sempozyumu Bildirileri, Ġstanbul, Türkiye.
COOPER, P. A. (1993). Paradigm shifts in designed instruction: From behaviorism to
cognitivism to constructivism. Educational Technology, 33 (5), 12-19.
CSF (2009). Politique concernant l’accessibilité à Direction des services éducatifs
l’enseignement à la Commission scolaire du Fer. Retrieved November 8, 2012, from
http://www.csdufer.qc.ca/client_file/upload/document/service%20educatif/...
IQUE%20CONCERNANT%202009-2010%20-
%20CC%2017%20avril%202009%20-%20adopte.pdf.
ÇINAR, O., TEYFUR, E. ve TEYFUR, M. (2006). Ġlköğretim Okulu Öğretmen ve
Yöneticilerin Yapılandırmacı Eğitim YaklaĢımı ve Programı Hakkında GörüĢleri.
İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 7 (11), 47-64.
DEMĠREL, Ö. (2011). Eğitimde Program Geliştirme (17. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
DERYAKULU, D. (2001). Yapıcı Öğrenme. Ankara: Eğitim Sen Yayınları.
DRISCOLL, M.P. (1994). Psychology of Learning for Instruction. Boston: Allyn & Bacon.
DRISCOLL, M. P. (2000). Psychology of Learning For Instruction (2nd Ed.). Boston: Allyn &
Bacon.
DUNN, R. (1986). Learning style: State of the science. Theory into Practice, 24 (1), 10-19.
EKĠNCĠ, E. EKĠCĠ, E. ve AYDIN, F. (2007). Fen Bilğisi Derslerinde BenzeĢimlerin (Analoji)
Kullanılabilirliğine ĠliĢkin Öğretmen Adaylarının GörüĢleri ve Örnekleri. Ahi Evran
Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi. 8 (1), 95-113.
Çeşitli Ülkelerin Ortaöğretim Kimya Dersi Öğretim Programlarında… 162
ERICKSON, G. (2001). Research programmes and the student science learning literature in
Millar, R.; Leach, J.; Osborne, J. (eds.): Improving Science Education -- the
contribution of research Buckingham: Open University Press.
ERTÜRK, S. (1984). Eğitimde Program Geliştirme. Ankara: Meteksan Ltd. ġti.
FELSEFE. NET (FN). Immanuel Kant 'a ait özlü sözler. Retrieved November 2, 2012, from
http://www.felsefe.net/g-h-i-i/2712-immanuel-kant-ait-ozlu-sozler.html.
HENRIQUES, L. (1997). Constructivist Teaching and Learning. Retrieved November 2,
2012, from
http://hamkke.wikispaces.com/file/view/Constr__Teaching_%26_Learning.pdf.
HESSISCHES KULTUSMINISTERIUM (HK). Lehrplan Chemie, Bildungsgang Realschule
Jahrgangsstufen 5 bis 10. Retrieved October 18, 2012, from http://www.rhsgiessen.
de/data/lehrplan_chemie/realschule.pdf.
HODGES, C. B. (2004). Designing to Motivate: Motivational Techniques to Incorporate in
E-Learning Experiences, The Journal of Interactive Online Learning, 2, 3. Retrieved
November 5, 2012, from http://www.ncolr.org/jiol/issues/pdf/2.3.1.pdf.
HOLMES, B. (1985). Trends in comperative education. Quarterly Review of Education, 15
(3), 325-346.
GEBAN, Ö., ERTEPINAR, H. ve TOPAL, T. (1999). Asit-baz konusu ve benzeĢme yöntemi.
III. Fen Bilimleri Sempozyumu. M. E. B. ÖYGM.
GÜLÇĠÇEK, Ç. ve GÜNEġ, B. (2004). Fen Öğretiminde Kavramların SomutlaĢtırılması:
Modelleme Stratejisi, Bilgisayar Similasyonları ve Analojiler. Eğitim ve Bilim, 29
(134), 36-48.
GÜRDAL, A ve ÖNEN, F. (2010). Yeni Fen ve Teknoloji Öğretimi Programı, Retrieved
November 28, 2012, from http://www.f2e2-ogretmen.com/inservice/
Seminer_Calistaylar/yapilandirmacilik%20eklenmis.pdf.
GUSTAVE, N. T. (2003). Mémoire de Diplôme d’Études Approfondies en Sciences de
l’Education. Chaire UNESCO en Sciences de l’Education, Université Cheikh Anta
Diop de Dakar & Ecole Normale Supérieure, Akademik Yıl: 2003/2004. Retrieved
October 21, 2012, from http://www.fastefportedu.
ucad.sn/cuse/cr/memthes/tatchou.pdf.
GÜRAN, Y. (2011) Eğitim!- Üniversitelerimiz Bağlamında?! Retrieved April 10, 2012, from
http://www.yalcinguran.com/2011/02/egitim-universitelerimiz-baglaminda/.
JONASSEN, D. (1988). Integrating learning strategies into courseware to facilitate deeper
processing. In D. H. Jonassen (Eds.), Instructional designs for microcomputer
courseware (pp. 151-182). Hillsdale, N.J.: Lawrence Erlbaum.
ĠNAM, A. (2012, May). “Artık öğrenemiyorsak ölmüĢüz demektir”. Retrieved November
5, 2012, from http://www.yazaroku.com/fyasam-magazin/ahmet-inam/24-05-
2012/artik-ogrenemiyorsak-olmusuz-demektir/449900/.aspx.
KABAPINAR, F. ve AĞLARCI, O. (2011, Temmuz). Kimya öğretmen adaylarının öğrenme
ve öğretme anlayıĢları ile öğrenme stillerinin yapılandırmacılık felsefesi ile olan
uyumu. II. Ulusal Kimya Eğitimi Kongresi, Erzurum, Türkiye.
163
Abdullah AYDIN
KAFETZOPOULOS, C., SPYRELLIS, N. ve LYMPEROPOULOU-KARALIOTA, A.
(2006). The Chemistry of Art et l'Art de la Chimie. Journal of Chemical Education,
83, 1484-1488.
KARACAOĞLU, Ö. C. ve ACAR, E. (2010). Yenilenen Programların Uygulanmasında
Öğretmenlerin KarĢılaĢtığı Sorunlar. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi
Dergisi, VII (1), 45-58.
KELLER, J. M. (1987). Development and use of the ARCS model of motivational design.
Journal of Instructional Development, 10 (3), 2-10, Article. Retrieved November 5,
2012, from http://www.learning-theories.com/kellers-arcs-model-of-motivationaldesign.
html.
KILIÇ, G.B. (2001). OluĢturmacı Fen Öğretimi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri
Dergisi, 1 (1), 9-22.
KÖSEOĞLU, F. ve KAVAK, N. (2001). Fen Öğretiminde Yapılandırmacı YaklaĢım. Gazi
Üniversitesi, Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 21 (1), 139-148.
LARSON, J.O. (1996). Chemistry Curriculum Modulation: An Investigation of Text, Teacher
and Learner Interactions in a Classroom Milieu, Dissertation Thessis, Faculty of the
Graduate School of the University of Colorado.
LEGENDRE, M-F. (1994). Problématique de l'apprentissage et de renseignement des sciences
au secondaire: un état de la question. Revue des Sciences de l'éducation, XX (4), 657
– 677. Retrieved November 18, 2012, from
http://www.erudit.org/revue/rse/1994/v20/n4/031761ar.pdf.
MBAJIORGU, N. ve REID, N. (2006). Factors Influencing Curriculum Development in
Chemistry, Retriwed from Physical Sciences Centre Department of Chemistry
University of Hull Hull Hu6 7rx : http:www.physsci.heacademy.ac.uk.
MCLOUGHLIN, C. (1999). The implications of the research literature on learning styles for
the design of instructional material. Australian Journal of Educational Technology,
15(3), 222-241. Article. Retrieved November 4, 2012, from
http://ascilite.org.au/ajet/ajet15/mcloughlin.html.
MEġECĠ, B., KARAMUSTAFAOĞLU, S. ve BACANAK, A. (2012, Haziran). Yaratıcı
Drama Yöntemiyle Maddenin DeğiĢimi Konusunun Öğretimi: NVIVO
Değerlendirme, X. Ulusal Fen Bilimleri ve Matematik Eğitimi Kongresi, Nigde,
Türkiye.
MĠLLĠ EĞĠTĠM BAKANLIĞI (MEB) (2007). Ortaöğretim 9. Sınıf Kimya Dersi Öğretim
Programı. Talim ve Terbiye Kurulu BaĢkanlığı, Ankara.
MĠLLĠ EĞĠTĠM BAKANLIĞI (MEB) (2008). Ortaöğretim 10. Sınıf Kimya Dersi Öğretim
Programı. Talim ve Terbiye Kurulu BaĢkanlığı, Ankara.
MĠLLĠ EĞĠTĠM BAKANLIĞI (MEB) (2009a). Ortaöğretim 11. Sınıf Kimya Dersi Öğretim
Programı. Talim ve Terbiye Kurulu BaĢkanlığı, Ankara.
MĠLLĠ EĞĠTĠM BAKANLIĞI (MEB) (2009b). Ortaöğretim 12. Sınıf Kimya Dersi Öğretim
Programı. Talim ve Terbiye Kurulu BaĢkanlığı, Ankara.
Çeşitli Ülkelerin Ortaöğretim Kimya Dersi Öğretim Programlarında… 164
MINISTÉRE DE L’ ÉDUCATION DE LA SAAKATCHEWAN (MÉS) (2000). Sciences
Chimie 20, 30 Programme d'études pour le secondaire. Retrieved Octoberr 19, 2012,
from https://www.k12.gov.sk.ca/docs/francais/fransk/chimie/avant_pro.html
adresinden.
MORGĠL, Ġ., ERDEM, E. ve YILMAZ, A. (2003). Kimya Eğitiminde Kavram Yanılgıları.
Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 25, 246-255.
NUNLEY, K.F. (2004). Layered Curriculum: The practical solution for teachers with more
than one student in their classroom (2nd edition). Amherst, NH Brains. Org.
Publication. Retrieved November 24, 2012, from
http://www.amazon.com/kindle/dp/B006V2VMLW/ref=rdr_kindle_ext_eos_detail.
OLIVER, A.I. (1971). When does a curriculum need to be changed? In curriculum
improvement: A guide to problems principles, and procedures. (Mead & Company).
New York: Dodd.
ORHAN, A.T. (2007). Fen Eğitiminde Alternatif Ölçme ve Değerlendirme Yöntemlerinin
Ġlköğretim Öğretmen Adayı, Öğretmen ve Öğrenci Boyutu Dikkate Alınarak
Ġncelenmesi, YayınlanmamıĢ Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri
Enstitüsü, Ankara.
PHILLIPS, D. (1995). The good, the bad, and the ugly: The many faces of constructivism.
Educational Researcher, 24 (7), 5-12.
PITTMAN, K. M. (1999). Student generated analogies: Another way of knowing? Journal of
Research in Science Teaching, 36 (1), 1-22.
PROGRAMME DE FORMATION DE L’ ÉCOLE QUÉBÉCOISE ( PFEQ). Domaine de la
Mathématique, de la Science et de la technologie. Retrieved October 9, 2012, from
http://www.mels.gouv.qc.ca/sections/programmeformation/secondaire2/media...
applictech.pdf.
REBAUD, D. (1994). Enseignement et réaction chimique: une délicate alchimie. INRP,
ASTER N° 18. Retrieved October 19, 2012, from http://ife.enslyon.
fr/publications/edition-electronique/aster/RA018.pdf.
ROBERTS, D.A. (1984). Theory, Curriculum Development, and the Unique Events of
Practice. In H.Munby, G.Orpwood.& T.Russell( eds.). Seeing Curriculum in a new
light. Lanham, MD: University Pres of America.
SALTA, K. ve KOULOUGLIOTIS, D. ( 2011). La motivation des étudiants à apprendre la
chimie: L'affaire grecque. 518300-LLP-2011-IT-COMENIUS-CNW, Retrieved
October 19, 2012, from http://chemistrynetwork.pixelonline.
org/files/SMO_papers/EL/pdf/EL_Students%20Motivation_FR.pdf.
SALTERS-NUFFIELD ADVANCED BIOLOGY (SNAB). AGCE Biology course developed
in partnership with the University of York. Retrieved October 31, 2012, from
http://www.nuffieldfoundation.org/salters-nuffield-advanced-biology.
ġAġAN, H. H. (2002). Yapılandırmacı Öğrenme. Yaşadıkça Eğitim Dergisi, 74-75, 49-52.
Retrieved December 1, 2012, from http://www.yasadikcaegitim.com.tr/.
SCOULLOS, M. ve MALOTIDI, V. (2005). Manuel sur les Methodes Utilisees pour
L’educatıon À L’envıronnement et L’educatıon pour le Developpement Durable,
L’Initiative Mediterraneenne pour l’ Education a l’Environnement et a la Durabilite,
165
Abdullah AYDIN
Retrieved November 5, 2012, from
http://www.medies.net/_uploaded_files/publications/HANDBOOK_FRE.pdf.
SEMERCĠ, C. (2001). OluĢturmacılık Kuramına Gore Ölçme ve Değerlendirme. Kuram ve
Uygulamada Eğitim Bilimleri Dergisi, 1 (2).
SEROGLOU, F. (2002). Galileo, Brecht et de la Science pour tous les citoyens", la 3e
Conférence Nationale Grecque des Sciences de l'éducation et des Nouvelles
Technologies dans l'éducation. Retrieved October 19, 2012, from
http://www.clab.edc.uoc.gr.
SERT, N. (2008). Ġlköğretim programlarında oluĢturmacılık. Eğitimde Kuram ve Uygulama, 4
(2), 291-316.
SCIENCE IN SCHOOL (SIS) (2007). Twenty First Century Science: Developing a new
science curriculum. Retriwed November 14, 2012, from
http://www.scienceinschool.org/2007/issue5/ 21science.
SÖZBĠLĠR, M., SADĠ, S., KUTU, H. ve YILDIRIM, A. (2007, Haziran). Kimya eğitiminde
içeriğe/bağlama dayalı (context-based) öğretim yaklaşımı ve dünyadaki
uygulamaları. 1. Ulusal Kimya Eğitimi Kongresi, Ġstanbul, Türkiye.
ġAHĠN, T. (2001). OluĢturmacı YaklaĢımın Sosyal Bilgiler Dersinde BiliĢsel ve DuyuĢsal
Oğrenmeye Etkisi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri Dergisi, 1 (2).
TABA, H. (1962). Curriculum development: Theory and practice. (Brace & World). New
York: Harcourt.
TABER, K.S. (2006). Constructivism’s new clothes: the trivial, the contingent, and a
progressive research programme into the learning of science. Foundations of
Chemistry, 8 (2), 189-219. (Published online first: 31 May 2006 – 31 pages), Article.
Retrieved November 5, 2012
http://people.ds.cam.ac.uk/kst24/publications/abstract2006FoCh-CNC.html.
TABER, K.S. (2006). Beyond Constructivism: The Progressive Research Programme into
Learning Science. Studies in Science Education, 42, 125-184.
TURAN, M. (2006). Yeni ilköğretim programları. Gürol. M. (Ed.). Öğretimde Planlama ve
Değerlendirme (4. Baskı). Ankara: AkıĢ Yayıncılık.
TYLER, R.W. (1949). Basic principles of curriculum and instruction. Chicago, IL: The
University of Chicago.
TÜRER, A. (2005). Milli Eğitim Sisteminde Giderek Güçlenen Yeniden Yapılanma ArayıĢı
Üzerine Bir Değerlendirme. Abece Dergisi, 230. Retrieved November 15, 2012, from
http://public.cumhuriyet.edu.tr/aturer/yenidenyapilanma.html.
UNESCO. (2000). Réforme des Systèmes Éducatifs et Réformes Curriculaires: Situation dans
les États Africaıns au Sud Du Sahara, Commission Natıonale Gabonaise pour
L’UNESCO Bureau Internatıonal d’éducation. Retrieved October 19, 2012, from
http://www.ibe.unesco.org/fileadmin/user_upload/archive/curriculum/Afric...
ville.pdf.
Çeşitli Ülkelerin Ortaöğretim Kimya Dersi Öğretim Programlarında… 166
VIENNOT, L. (1996). Raisonner en Physique: La Part du Sens Commun. Bruxelles: De Boeck
Université.
YALÇIN, ġ. (2012). Kant’ta Matematiğin Felsefi Temelleri-1. Retrieved April 10, 2012, from
http://eulergauss.blogcu.com/kant-ta-matematigin-felsefi-temelleri-1/902....
YANPAR, T. (2007).Öğretim Teknolojileri ve Materyal Tasarımı (8.baskı). Ankara: Anı
Yayıncılık.
YAġAR, M.D, SÖZBĠLĠR, M. ve REINERS, C. (2011, Temmuz). Türkiye ve Almanya
Ortaöğretim Kimya Dersi Öğretim Programlarının Genel Yapısı. II. Ulusal Kimya
Eğitimi Kongresi, Erzurum, Türkiye.
YILDIRIM, Ö. (2009). Konu: Sokrat (Sokrates). Retrieved April 10, 2012, from
http://www.estanbul.com/sokrat-sokrates-25071 html.
YILDIRIM, A. ve SĠMSEK, H. (1999). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara:
Seçkin Kitapevi.
VARIġ, F. (1978). Eğitimde Program Geliştirme “Teori ve Teknikler”. Ankara: Ankara
Üniversitesi Basımevi.
VON GLASERSFELD, E. (1989). Cognition, construction of knowledge and teaching.
Synthese, 80, 121-140.
WHEATLEY, G. H. (1991). Constructivist perspectives on sciences and mathematics learning.
Science Education, 75 (1), 9.21.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com