You are here

Home » Content

TÜRKÇE ÖĞRETMENİ ADAYLARININ KONUŞMA EĞİTİMİ DERSİNE YÖNELİK TUTUMLARININ DEĞERLENDİRİLMESİ

TURKISH TEACHERS ATTITUDES TOWARDS THE EVALUATION OF SPEECH TRAINING COURSE

Journal Name:

  • The Journal of Academic Social Science Studies

Publication Year:

  • 2012
DOI: 
http://dx.doi.org/10.9761/JASSS_326

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
Acceptance and respect for the community in which the person speaking skills to support a large extent, constitute the basis for language education. Students develop their skills in speaking, all these institutions each step makes this institution and it is the duty of the trainers. But this is primarily the Turkish and Turkish teachers of classes decreases. For this reason, the undergraduate program for Turkish teachers' classes there is a need to develop these skills. For this purpose, part of the Faculty of Education of Turkish Education Speech Training course in the third year curriculum are presented. Purpose of this study was to determine the attitudes towards education of Turkish speaking teacher candidates. Turkish teachers' attitudes towards speech training designed to detect the 34-item attitude scale. Scale the 2011-2012 academic year, the University of Necmettin Erbakan, the Department of Turkish Language Teaching Faculty of Education Ahmed Keleşoğlu 137 third-grade students were studying. Turkish teachers' attitudes towards education lesson speaking in general positive. In addition, the findings of the scale, gender, education grades were evaluated according to the type and course success. She says teachers' positive attitudes than male student teachers. Looking at the success of the course grade is the best grade of course success is through the medium of the students and a more positive attitude than the ones of course. According to the survey, Turkish teachers' attitudes towards education in speech showed a significant difference according to gender and course achievement score. However, Turkish teachers' attitudes towards speaking training course differ according to the type of training have been identified.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Kişinin içinde bulunduğu toplumda kabul ve saygı görmesini büyük ölçüde destekleyen konuşma becerisi, dil eğitiminin de temelini oluşturmaktadır. Öğrencilerin konuşma becerilerini geliştirmek, eğitim kurumunun her basamağının ve bu kurumlardaki bütün eğiticilerin görevi olmakla birlikte öncelikli olarak Türkçe dersine ve Türkçe öğretmenlerine düşmektedir. Bu sebeple lisans programında Türkçe öğretmenlerinin söz konusu becerisini geliştirilmeye yönelik derslere ihtiyaç vardır. Bu amaçla Eğitim Fakültelerinin Türkçe Eğitimi bölümü üçüncü sınıf programında Konuşma Eğitimi dersine yer verilmiştir. Bu çalışmanın amacı, Türkçe öğretmeni adaylarının konuşma eğitimine yönelik tutumlarını belirlemektir. Türkçe öğretmeni adaylarının konuşma eğitimine yönelik tutumlarını tespit etmek için 34 maddelik bir tutum ölçeği hazırlanmıştır. Ölçek, 2011-2012 eğitim öğretim yılında Necmettin Erbakan Üniversitesi Ahmet Keleşoğlu Eğitim Fakültesi Türkçe Öğretmenliği Bölümü’nde öğrenim gören 137 üçüncü sınıf öğrencisine uygulanmıştır. Türkçe öğretmeni adaylarının konuşma eğitimi dersine yönelik tutumları genel itibariyle olumludur. Ayrıca ölçekten elde edilen bulgular; cinsiyet, öğrenim türü ve ders başarı notlarına göre değerlendirilmiştir. Araştırma sonuçlarına göre, Türkçe öğretmeni adaylarının konuşma eğitimine yönelik tutumları cinsiyete ve ders başarı notuna göre anlamlı bir farklılık göstermiştir. Kız öğretmen adaylarının derse karşı tutumları erkek öğretmen adaylarına göre daha olumludur. Ders başarı notuna bakıldığında ise ders başarı notu iyi olan öğrenciler, orta ve geçer olanlarına göre derse karşı daha olumlu bir tutum sergilemektedirler. Buna karşılık Türkçe öğretmeni adaylarının konuşma eğitimi dersine yönelik tutumlarının öğretim türüne göre bir farklılık göstermediği tespit edilmiştir.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastrmx_79201_5_pp_337-358.pdf
  • 8
337-358
  • Turkish

REFERENCES

References: 

AKTAġ, ġ. ve GÜNDÜZ, O. (2001). Yazılı ve Sözlü Anlatım, Akçağ
Yayınları, Ankara.
ARHAN, S. (2007). Öğretmen Görüşlerine Göre İlköğretim Okulları İkinci Kademede
Konuşma Eğitimi (Ankara İli Örneği). YayınlanmamıĢ Yüksek Lisans Tezi. Gazi
üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Ankara.
ARSLAN, A. (2012). Üniversite Öğrencilerinin “Topluluk Karşısında Konuşma” İle İlgili
Çeşitli Görüşleri (Ağrı İbrahim Çeçen Üniversitesi Örneği). Turkish Studies,
Summer 2012, s. 221-231.
BAYMUR, F. (1940). Türkçe Öğretimi. Ġnkılap Kitabevi, Ġstanbul.
BURDURLU, Ġ.Z. (1979). Okullarımızda Dil Eğitimi. Türk Dili, C. XXXIX, S. 331, s. 369-
371.
ÇONGUR, R. (1999). Söz Sanatı, Güzel Söz Söyleme. TRT Yayınları. Ankara.
DEMĠREL, Ö. (1999). Ġlköğretim Okullarında Türkçe Öğretimi. Millî Eğitim Bakanlığı
Yayınları, Ġstanbul.
DOUGLAS, D. (1994). Quantity and Quality in Speaking Test Performance. Language
Testing.
DOUGLAS, D., Mayer, R. (2000). Fairness and Validation in Language Assessment:Selected
Papers From the 19th Language Testing Research Colloquium, Orlando, Florida
(pp. 60-81). Cambridge, UK: Cambridge University Press.
DOĞAN, Y. (2009). Konuşma Becerisinin Geliştirilmesine Yönelik Etkinlik Örnekleri. Türk
Eğitim Bilimleri Dergisi. KıĢ 2009, S. 7(1), s. 185-204.
EMĠR, S. (1986). Örneklerle Kompozisyon Yazma Sanatı. Türk Dünyası AraĢtırmaları
Vakfı Yayınları, Ġstanbul.
ERGENÇ, Ġ. (1999). “Dilbilimin Bakış Açısıyla Beyin”, Popüler Bilim, Temmuz 1999, s.41-
49.
MEB. (2006). Ġlköğretim Türkçe Dersi (6-8. Sınıflar) Öğretim Programı. Ankara.
NALINCI, A. N. (2000). Avrupa Birliğine Tam Üyelik Yolunda Başarının Anahtarı:
Yeniden Yapılanma. Ümit Yayınları, Ankara.
Necmettin Erbakan Üniversitesi Ahmet KeleĢoğlu Eğitim Fakültesi Lisans ve Tezsiz Yüksek
Lisans Programı. 2011- 2012 Eğitim Öğretim Yılı.
ÖZBAY, M. (2003). Öğretmen Görüşlerine Göre İlköğretim Okullarında Türkçe Öğretimi.
Gölge Ofset Matbaacılık, Ankara.
ÖZBAY, M (2005). Sesle İlgili Kavramlar ve Konuşma”. Millî Eğitim Dergisi, Yıl: 33, S.
168, s. 116-125.
ÖZTÜRK, B.K., ALTUNTAġ, Ġ. (2012). İlköğretim ikinci Kademede Konuşma Eğitimine
Yönelik Öğretmen Görüşleri:Nitel Bir Çalışma. Eğitim ve Öğretim AraĢtırmaları
Dergisi, Temmuz 2012, C.1, S.2, s. 342-356.
RICHARDS, J. C. (2003). Current Trends In Teaching Listening and Speaking. The Language
Teacher: July 2003, Macquaire Univercity.
357
Dilek CERAN
SARGIN, M. (2006). İlköğretim Öğrencilerinin Konuşma Becerilerinin Değerlendirilmesi-
Muğla İli Örneğinde-. YayınlanmamıĢ Yüksek Lisans Tezi. Muğla Üniversitesi
Sosyal Bilimler Enstitüsü. Muğla.
SEVER, S., KAYA, Z., ASLAN, C. (2006). Etkinliklerle Türkçe Öğretimi. Morpa
Yayınları, Ġstanbul.
TEMĠZYÜREK, F., ERDEM, Ġ. Ve TEMĠZKAN, M. (2012). Konuşma Eğitimi. Pegem
Akademi Yayınları, Ankara.
TOMPKINS, G. E. (1998). Language Arts Content and Teaching Strategies. California State
University. Prentice-Hall Inc. New Jersey.
Türkçe Sözlük (1998). Türk Dil Kurumu Yayınları Ankara.
UÇGUN, D. (2007). Konuşma Eğitimini Etkileyen Faktörler. Niğde Üniversitesi Sosyal
Bilimler Enstitüsü Dergisi, 22(1), 59-67.
YALÇIN, A. (2002). Türkçe Öğretim Yöntemleri Yeni Yaklaşımlar. Akçağ Yayınları,
Ankara.
YELOK, V. S., SALLABAġ, M.E. (2009). Öğretmen Adaylarının Sözlü Anlatım Dersine ve
Sözlü Anlatıma Yönelik Tutumlarının Değerlendirilmesi. Türk Eğitim Bilimleri
Dergisi, Yaz 2009, 7(3), s. 581-606.
YÖRÜK, Y. (1999). Ġlköğretimde Güzel Konuşma ve Yazma Kılavuzu. Serhat
Yayınları,Ġstanbul.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com