You are here

KAOTİK ÖĞRENME VE KAOTİK ÖĞRETİM PROGRAMI

CHAOTIC LEARNING AND CHAOTIC CURRICULUM

Journal Name:

Publication Year:

DOI: 
http://dx.doi.org/10.9761/JASSS821
Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
This study is based on an assumption that learning has a chaotic nature. Because of the fact that curriculum should be compatible with students learning process, this study is focused on how a chaotic curriculum should be. At the beginning of the study, types of curriculum (core, sandwich and spiral) and their weakness were discussed to highlight the importance of chaotic curriculum. All current curricula are deterministic, predictable about the next content; however, chaotic curriculum is non-linear and the next content disappears according to the current needs. This theoretical study is also completed through a review process about all the major issues of learning and teaching system like universal design, education of values, inclusive learning environments, etc. Chaotic curriculum has two main parts; self-learning and social interaction. According to the chaotic curriculum approach, educational system should be designed with context based self-learning materials from different levels and let all learners interact accordingly their interest and experiences through a project. These interaction environments are called as class and classes with this modern meaning are not included same aged students; in a natural way students of classes should be in same interest and appropriate level about the project. There should be some principles given in this study and Minister of Education should inspect and organize these educational activities in terms of these principles. Therefore, after an earthquake all citizens will not inquiry on irrelevant and meaningless for that context like Newton’s Forces or thermodynamics. Chaotic curriculum is targeted to transform content of current educational system from static structure to dynamic and flexible form.
Abstract (Original Language): 
Bu çalışma öğrenmenin kaotik bir yapısı olduğu sayıltısı üzerine dayanmaktadır. Öğrencilerin öğrenme süreçlerinin öğretim programı ile uyumlu olması gerektiğinden bu çalışma nasıl bir kaotik öğrenme programı olması gerektiğine odaklanmıştır. Çalışmanın başında öğretim programı çeşitleri (çekirdek, sandviç ve spiral) ve zayıflıkları kaotik öğretim programının önemini vurgulamak için tartışılmıştır. Mevcut tüm öğretim programları deterministtir ve sonraki içerik tahmin edilebilir ancak kaotik öğretim programı doğrusal olmayan bir yapıya sahiptir ve sonraki içerik ihtiyaçlara göre şekillenir. Bu kuramsal çalışma ayrıca öğrenme ve öğretme sistemindeki evrensel tasarım, değerler eğitimi ve kaynaştırmalı öğrenme ortamları gibi tüm önemli meseleler doğrultusunda gözden geçirilerek tamamlanmıştır. Kaotik öğretim programının iki ana parçası bulunmaktadır; bireysel öğrenme ve sosyal etkileşme. Kaotik öğretim programı yaklaşımına göre eğitim sistemi, farklı sevilerdeki bağlam temelli bireysel öğrenme materyalleri ile tasarlanmalı ve tüm öğrenicilere merakları ve tecrübeleri doğrultusunda bir proje üzerinden etkileşmelerine izin vermelidir. Bu etkileşme ortamları modern sınıf ortamlarıdır ve sınıflar yaşa göre değil ilgi ve seviyelerine göre doğal yollardan oluşur. Bu çalışmada bahsedilen bazı prensipler olmalı ve Bakanlık bu ilkeler doğrultusunda eğitimsel aktiviteleri organize etmeli ve denetlenmelidir. Böylece deprem sonrasında tüm vatandaşlar o bağlam için anlamsız ve ilgisiz olan Newton kanunları ya da termodinamik konuları ile ilgili araştırma yapmak zorunda kalmayacaktır. Kaotik öğretim programı, mevcut eğitim sisteminin içeriğini, durağan olmaktan akışkan ve esnek bir biçime dönüştürmeyi hedeflemiştir.
805-815

REFERENCES

References: 

ARSLAN, M. (2007). Constructivist approaches in education, Ankara University, Journal of Faculty of Educational Sciences, 40(1), 41-61.
BROWN, D. E., & HAMMER, D. (2008). Conceptual Change in Physics. In S. Vosniadou (Ed.), I Can (pp. 1-37). Routledge. Retrieved from http://scholar.google.com/scholar?hl=en&btnG=Search&q=intitle:internatio...
BURGSTAHLER, S. (2002). Universal design of instruction. Remedial and Special Education, 24(6), 369. University of Washington. Retrieved from http://www.washington.edu/doit/Brochures/Academics/instruction.html
BÜLBÜL, M. Ş. (2007). Kaos ve Eğitim. Ankara: Beyaz Kalem. Retrieved from http://books.google.com/books/about/Kaos_ve_Eğitim.html?hl=tr&id=0mos0i1T0p8C
BÜLBÜL, M. Ş. (2011). Inclusion: Something more than sitting together. International Centre for Innovation in Education (p. 7). İstanbul. Retrieved from http://eric.ed.gov/PDFS/ED523205.pdf
BÜLBÜL, M. ŞAHİN, & ERÇETİN, Ş. Ş. (2010). Chaos and the Analogy of Education. Middle East Journal of Scientific Research, 5(4), 280-282. Retrieved from http://www.idosi.org/mejsr/mejsr5(4)/14.pdf
GROVE, N. P., HERSHBERGER, J. W., & BRETZ, S. L. (2008). Impact of a Spiral Organic Curriculum on Student Attrition and Learning. Chemistry Education Research and Practice, 9(2), 157-162. Royal Society of Chemistry. Thomas Graham House, Science Park, Milton Road, Cambridge, CB4 0WF, UK. Tel: +44-1223 420066; Fax: +44-1223 423623; e-mail: cerp@rsc.org; Web site: http://www.rsc.org/cerp. Retrieved from http://search.proquest.com.ezproxy.library.yorku.ca/docview/742864571?ac...
ILLERIS, K. (2003). Towards a contemporary and comprehensive theory of learning. International Journal of Lifelong Education, 22(4), 396-406. Routledge. doi:10.1080/0260137032000094814
MCGUIRE, J. M., SCOTT, S. S., & SHAW, S. F. (2006). Universal Design and Its Applications in Educational Environments. Remedial and Special Education, 27(3), 166-175. doi:10.1177/07419325060270030501
Kaotik Öğrenme ve Kaotik Öğretim Programı 815
ORNSTEIN, A. (1994). Curriculum trends revisited. Peabody Journal of Education 0161956X, 69(4), 4. doi:10.1080/01619569409538783
ROSE, E., JIMÉNEZ, T. C., & GRAF, V. L. (2007). The Promise of Universal Design for Learning Gaining Access to General Education. Issues in Teacher Education, 16(2), 41. A Practical reader in universal design for learning. (2007). Library. Abell, M. M. (2007). Administrative attitudes and factors found in special education directors implementing universal design for learning/e-text within a state special education system. Retrieved from http://caddogap.com/periodicals.shtml
SHAMBAUGH, N., & MAGLİARO, S. (2001). A Reflexive Model for Teaching Instructional Design. Educational Technology Research & Development, 49(2), 69-92. Springer Boston. doi:10.1007/BF02504929
ÜSTÜN, U. (2010). The comparison of finnish and Turkish physics curricula. Procedia- Social and Behavioral Sciences, 2(2), 2789-2793.
TALL, D. (1977). Cognitive Conflict and the Learning of Mathematics. Education. Retrieved from http://www.warwick.ac.uk/staff/David.Tall/pdfs/dot1977a-cog-confl-pme.pdf
TENNYSON, R. D., & PARK, O.-C. (1980). The Teaching of Concepts: A Review of Instructional Design Research Literature. Review of Educational Research, 50(1), 55-70. doi:10.3102/00346543050001055
TIROSH, D., STAVY, R., & COHEN, S. (1998). Cognitive conflict and intuitive rules. International Journal of Science Education, 20(10), 1257-1270.
YAVUZ, A., & ÖZDEMİR, G. (2009). Öğretim Elemanlarının Atwood Aleti Problemi Çözüm Stratejilerinin Prakseolojik Analizi. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 22(2), 357-377.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com