You are here

MEDYANIN DEĞİŞEN ÇOCUKLUĞA ETKİSİ KONUSUNDA VELİ, ÖĞRETMEN VE ÖĞRETMEN ADAYLARININ GÖRÜŞLERİ

PARENT, TEACHER, AND PRE-SERVICE TEACHERS’ VIEWS ABOUT THE EFFECT OF MEDIA ON CHANGING CHILDHOOD

Journal Name:

Publication Year:

DOI: 
http://dx.doi.org/10.9761/JASSS956
Abstract (2. Language): 
The purpose of this study is to determine the views of parent, teacher, and pre-service teachers about the effect of the media on changing childhood. Also it tried to determine whether the views of parents change or not according to gender, age, education level, salary, and occupation. This research was designed in survey research. Research data was gathered through Effect of Media on Changing Childhood Scale. In the study group of the research, there are 233 parents obtained for quantitative dimension and 40 teacher, and pre-service teachers achieved for qualitative dimension. To analyze the data, descriptive statistics, t-test, Kruskal-Wallis H-test and Mann-Whitney U-test were used for quantitative dimension, content analysis was used for qualitative dimension. According to the findings, the participants showed high levels of participation in the negative impact of media on children. Participants responded 1 strongly agree, 22 agree and 7 moderately agree to 30 items in the scale. The item that participants showed the highest participation is “Computer games make children forget the traditional games”, the lowest participation is “Media makes an incentive effect on children’s wears one type clothing”. The views of the participants do not differ according to gender, age and salary; differ according to education level and occupation. University graduate parents showed higher participation than primary, secondary and high school graduate parents in the negative effect of media on children. The participants who are teachers also showed higher participation than housewives and retired parents in the negative effect of media on children.
Abstract (Original Language): 
Bu araştırmanın amacı, medyanın değişen çocukluğa etkisi ile ilgili olarak veli, öğretmen ve öğretmen adaylarının görüşlerini belirlemektir. Velilerin görüşlerinin cinsiyet, yaş, eğitim durumu, aylık gelir ve mesleğe göre değişip değişmediği de belirlenmeye çalışılmıştır. Araştırma tarama modelindedir. Araştırmanın verileri Medyanın Değişen Çocukluğa Etkisi Anketi ile toplanmıştır. Araştırmanın çalışma grubunda, nicel boyutta ulaşılan 233 öğrenci velisi ve nitel boyut için ulaşılan 40 öğretmen ve öğretmen adayı bulunmaktadır. Verilerin analizinde nicel boyut için betimsel istatistikler, t-testi, Kruskal Wallis H-testi ve Mann Whitney U-testi; nitel boyut için ise içerik analizi kullanılmıştır. Elde edilen bulgulara göre, katılımcılar medyanın çocuklara olumsuz etkisine yüksek düzeyde katılım göstermiştir. Katılımcılar, ölçekte yer alan 30 maddenin 1’ine kesinlikle katılıyorum, 22’sine katılıyorum, 7’sine ise orta derecede katılıyorum yanıtını vermiştir. Katılımcıların en yüksek katılım gösterdiği madde “Bilgisayar oyunları, çocuklara geleneksel oyunları unutturuyor” maddesi, en düşük katılım gösterdikleri madde ise “Medya, çocukların tek tip giyinmelerinde özendirici etki yapıyor” maddesidir. Katılımcıların görüşü cinsiyete, yaşa ve aylık ortalama gelire göre değişmemekte; eğitim durumuna ve mesleğe göre değişmektedir. Üniversite mezunu olan veliler ilkokul/ilköğretim, ortaokul ve lise mezunu olan velilere göre medyanın çocuklara olumsuz etkisine daha yüksek düzeyde katılım göstermiştir. Katılımcılardan öğretmen olan veliler de ev hanımı ve emekli olan velilere göre medyanın çocuklara olumsuz etkisine daha yüksek düzeyde katılım göstermiştir.
759-777

REFERENCES

References: 

AKBIYIK, C., KOCAOĞLU, B. Ü. ve DURSUN, Ö. (2011). Lise öğrencilerinin televizyon izleme alışkanlıkları eleştirel düşünme eğilimlerine göre farklılaşıyor mu? International Educational Technology Conference. May 25-27, 2011. İstanbul.
AKTAŞ, H., ÖZÜPEK, H. N. ve ALTUNBAŞ, H. (2011). Çocukların marka tercihleri ve medya tüketim alışkanlıkları. Selçuk Üniversitesi İletişim Fakültesi Akademik Dergisi, 6 (4), 115-125.
ATEŞOĞLU, İ. ve TÜRKKAHRAMAN, M. (2009). Çocukların tüketici olarak sosyalleşmesi. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 14 (3), 215-228.
AYDEMİR, M. A. (2005). Modern tüketim kültürü ve ailenin toplumsal dönüşümü. Bilgi Yolu; Mesleki Sosyal Kültürel Sanat ve Edebiyat Dergisi, 5 (8), 84-88.
AYDEMİR, M. A. (2007). Tüketim: Modern dünyanın kültürel göstereni. Kültür sosyolojisi (Edt: K. Alver ve N. Doğan). Ankara: Hece Yayınları. ss. 271-290. BÜYÜKBAYKAL, G. (2007). Televizyonun çocuklar üzerindeki etkileri. İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, 28, 31-44.
DEVECİ, A. (2009). Çocuğun tüketici olarak tanımlanışı, reklamlarda tüketen çocuk. Çalışma Ortamı Dergisi, 106, 18-19.
776
Kürşad YILMAZ – Habibe ERSOYOL
ERTUNÇ, F. (2011). Çocuk dünyasında reklamın rolü: Televizyon reklamlarında çocuklara yönelik düzenlemeler. Uzmanlık Tezi. Ankara: RTÜK. http://www.rtuk.org.tr/upload/ut/25.pdf. İndirme Tarihi: 15.01.2013.
HAMMILL, G. (2005). Mixing and managing four generations of employees. FDU Magazine Online, 12 (2). http://fdu.edu/newspubs/magazine/05ws/generations.htm. İndirme Tarihi: 15.01.2013.
KAĞITÇIBAŞI, Ç. (2006). Yeni insan ve insanlar. İstanbul: Evrim.
KARACA, Y., PEKYAMAN, A. ve GÜNEY, H. (2007). Ebeveynlerin televizyon reklam içeriklerin çocuklar üzerindeki etkilerini etik açıdan algılamalarına yönelik bir araştırma. Sosyal Bilimler Dergisi, 4 (2), 233-250.
KARAMAN, K. (2010). Çizgi/dizi film karakterlerinin çocukların tüketim alışkanlıkları üzerine etkisi (Giresun örneği). Karadeniz (Black Sea-Çernoye More) Sosyal Bilimler Dergisi, 7, 66-84.
KARTAL, O. Y. (2007). Ortaöğretim 10. sınıf öğrencilerinin televizyon dizilerindeki mesajları algılamalarında medya okuryazarlığının etkisi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Çanakkale 18 Mart Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Çanakkale
KAYA, K. ve KAYA, M. (2010). Popüler kültürün ilköğretim çağındaki çocukların aile içi ilişkileri üzerindeki etkisi. SDÜ Fen Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi, 21, 237-256.
KÖKER, E. (2007). Popüler kültür bağlamında günümüz toplumlarında çocukluğa verilen yeni biçim ve işlev, popüler kültür ve çocuk. (Yay. Haz: N. Ahioğlu & N. Güney) Ankara: Dipnot Yayınları.
RTÜK (2006). İlköğretim Çağındaki Çocukların Televizyon İzleme Alışkanlıkları Kamuoyu Araştırması. Ankara: RTÜK Yayını. http://www.rtuk.org.tr/ İndirme Tarihi: 15.01.2013.
RTÜK (2007). İlköğretim medya okuryazarlığı dersi öğretmen el kitabı. Ankara: RTÜK Yayını. http://www.medyaokuryazarligi.org.tr/. İndirme Tarihi: 27.12.2012.
RTÜK (2009). Televizyon İzleme Eğilimleri Araştırması 2. Ankara: RTÜK Yayını. http://www.rtuk.org.tr/. İndirme Tarihi: 15.01.2013.
SANDERS, B. (2010). Öküzün a’sı. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
SEÇKİN, G. (2009). Popüler çocuk dergileri ve tüketici çocuğun inşaı/pazarlanması. Çalışma Ortamı Dergisi, 106, 13-15.
SORMAZ, F. ve YÜKSEL, H. (2012). Değişen çocukluk, oyun ve oyuncağın endüstrileşmesi ve tüketim kültürü. Gaziantep Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 11 (3), 985-1008.
Medyanın Değişen Çocukluğa Etkisi Konusunda Veli, Öğretmen Ve…. 777
ŞİRİN, M. R. (1998). Çocuk yüzlü yazılar. İstanbul: İz Yayınları.
TAŞDEMİR, B. (2009). Yeni medya ve çocuk: Devamlılıklar üzerine bir değerlendirme. Çalışma Ortamı Dergisi, 106, 16-17.
TÜRK DİL KURUMU (2012). Türkçe sözlük. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayını.
ZORLU, A. (2003). Batılı bir yaşam tarzı olarak tüketim: Türkiye’de tüketim ürünlerinin ve kültürünün tarihi gelişimi. Hacettepe Üniversitesi Sosyolojik Araştırmalar E-Dergisi, http://www.sdergi.hacettepe.edu.tr/zorlu_makale.htm.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com