You are here

Home » Content

OUTLOOKS OF CONSERVATORY PIANO MAJORS TOWARD THE USE OF TURKISH COMPOSERS’ WORKS IN APPLIED PIANO LESSONS

Journal Name:

  • Journal of Educational and Instructional Studies in the World

Publication Year:

  • 2015

Key Words:

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
Instrument education holds a vital position in music education with the piano being one of the most central instruments. Piano training both gives individuals a solid technique and assists them in their musical development. It is necessary in piano education to progress from simple to complex as well as from well-known to unknown. In addition, it is important to demonstrate to students various pieces of music from every musical period. Piano pedagogues should enable their students to progress technically by introducing them to numerous different works from the literature. It is imperative, in this context, to include piano works by Turkish composers in piano majors’ applied lessons. This research, which follows descriptive research methodology, focuses on determining the attitudes of conservatory piano students toward the use of Turkish composers’ piano works in their piano lessons. The data collection tool used in the research is specifically developed by the researchers. The validity of the data collection tool and the relevancy of questions in the questionnaire are determined according to expert opinions. In the following step, the questionnaire is put into its final form and a set of proposals are made that are based on the findings of the research.
Bookmark/Search this post with
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon 10.onur_nurcan.pdf
  • 2
65
77
  • English

REFERENCES

References: 

Akkor, H. Ö. ve Türkmen, U. (2009). Kontrbas Eğitiminde Çağdaş Türk Müziği Eserlerinin Yeri ve
Değerlendirilmesi Bildiriler, 8. Ulusal Müzik Eğitimi Sempozyumu, 23–25 Eylül 2009, OMÜ.
http://www.muzikegitimcileri.net/bilimsel/bildiri/samsun/O_Akkor-U_Turkm... (3. 3. 2015).
Akbulut, Ş. (2011). Turkish Five: Their Contributions to Contemporary Piano Music and Piano Education in
Turkey US-China Education Review, ISSN 1548-6613, 8 (3), 354-369.
Antep, E. (2006). Türk Bestecileri Eser Katalogu. Çağdaş Türk Müziği Bestecilerinin Yapıtlarından Oluşturulmuş
Eser Listesi. Ankara: Sevda – Cenap ve Müzik Vakfı Yayınları.
Aydıner, M. (2008). Piyano eğitiminde en sık seslendirilen Türk eserlerinin müziksel öğelerinin analizleri. Abant
İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 8 (2), 125-140.
JOURNAL OF EDUCATIONAL AND INSTRUCTIONAL STUDIES
IN THE WORLD
May 2015, Volume: 5 Issue: 2 Article: 10 ISSN: 2146-7463
Copyright © International Journal on New Trends in Education and Their Implications / www.ijonte.org
76
Balcı, A. (2004). Sosyal bilimlerde araştırma yöntem, teknik ve ilkeler. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2010). Bilimsel araştırma yöntemleri. (6.
baskı). Ankara: Pegem Akademi Yayınevi.
Choi, R. (2013). Keys to the Future a Study of Undergraduate Piano Education, Doctoral Dissertation, Doctor of
Musical Arts, Arizona State University, USA, p. 8.
Çevik, D. B. ve Güven, E. (2012). Güzel sanatlar ve spor liselerinde öğrenim gören müzik bölümü öğrencilerinin
piyano derslerinde Türk bestecilerinin eserlerinin kullanılma durumlarına yönelik görüşleri, Eğitim ve Öğretim
Araştırmaları Dergisi, 1 (1), 46-52.
Ece, A. S. (2007). Çoksesli Türk Müziği Bestecileri İle İlgili Lisansüstü Tez ve Yayınlar Antolojisi, Trakya
Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9 (2).
Fenmen, M. (1991). Müzikçinin El Kitabı. Ankara: Müzik Ansiklopedisi Yayınları.
Hitchcock, G., & Hughes, D. (1995). Research and the teacher: A qualitative introduction to school-based
research (2nd Ed.). London: Routîedge.
Karahan, A. (2009). Müzik Eğitimi Anabilim Dalı Piyano Eğitimi Sürecinde Çağdaş Türk Müziği Dağarının Yeri ve
Önemi. 8. Ulusal Müzik Eğitimi Sempozyumu Bildirisi, OMÜ, 23-25 Eylül 2009, Samsun.
Karasar, N. (2009). Bilimsel araştırma yöntemleri. (20. baskı). Ankara: Nobel Yayınevi.
MEB, Program Geliştirme Özel İhtisas Komisyonu (2006). AGSL piyano dersi öğretim programı. Ankara:
Ortaöğretim Genel Müdürlüğü.
Miles, M. B., & Huberman, A. M. (1994). Qualitative data analysis: An expanded sourcebook. (Second Edition).
California: SAGE Publications.
Özeren, H. S. E. (2003). Müzik Eğitiminde Geleneksel Öğelere Yer Verilmesi, Cumhuriyetimizin 80. Yılında Müzik
Sempozyumu, (229-231). 30-31 Ekim 2003, http://www.muzikegitimcileri.net/bilimsel/bildiri/HSE-Ozeren.html
(3. 3. 2015).
Özgüven, İ. E. (2004). Görüşme İlke ve Teknikleri, Ankara: Pegem Yayınları.
Parakilas, J. (1999). Piano roles: three hundred years of life with the piano. New Haven, Connecticut: Yale
University Press.
Say, A. (1985). Türk Beşleri. Müzik Ansiklopedisi, Cilt: 4. Ankara.
Sönmezöz, F. (2004). Müzik öğretmeni yetiştiren kurumlarda çağdaş Türk piyano eserlerinin yeri ve önemi,
1924-2004 Musiki Muallim Mektebinden Günümüze Müzik Öğretmeni Yetiştirme Sempozyumu Bildirisi, SDÜ, 7-
10 Nisan 2004, Isparta.
Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2008). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri, Seçkin Yayıncılık, 7. Baskı. Ankara.
Yönetken, H. B. (1996). Okulda çalgı sorunu ve çalgısal müzik etkinlikleri. A. Say (Ed.) içinde, Müzik Öğretimi (ss.
69-70). Ankara: Müzik Ansiklopedisi Yayınları.
Wheeler, B. L. (1985). Relationship of Personal Characteristics to Mood and Enjoyment after Hearing Live and
Recorded Music and to Musical Taste, Psychology of Music, 13 (2), 81-92.
JOURNAL OF EDUCATIONAL AND INSTRUCTIONAL STUDIES
IN THE WORLD
May 2015, Volume: 5 Issue: 2 Article: 10 ISSN: 2146-7463
Copyright © International Journal on New Trends in Education and Their Implications / www.ijonte.org
77
Wolcott, H. (1990). On Seeking-and Rejecting-Validity in Qualitative Research, in E. Eisner and A. Peshkin (eds)
Qualitative Inquiry in Education: The Continuing Debate, pp. 121–52. New York: Teachers College Press.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com