You are here

Home » Content

Depresyon ve Mutluluk Ölçeği- Kısa Formu (DMÖ-KF) Türkçe versiyonu: Geçerlik ve güvenirlik çalışması

Turkish version of the Short Depression-Happiness Scale (SDHS): A validity and reliability study

Journal Name:

  • The Journal of Happiness and Well-Being

Publication Year:

  • 2013

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
Short Depression-Happiness Scale (SDHS), developed by Joseph et al. (2004). The SDHS, which is the short version of the Depression-Happiness Scale (DHS), is a bipolar measurement tool designed to measure depression and happiness. It is different from other tools for happiness and depression, because it enables a bi-directional measurement of depression and happiness, envisioning them as opposite ends of a single spectrum. The current study aims to adapt the SDHS to Turkish culture and to investigate the psychometric characteristics of this scale. There were 380 respondents (179 female/199 male) ranging in age from 16 to 78 years. SDHS, Oxford Happiness Questionnaire-Short Form (OHQ-SF), the Satisfaction with Life Scale (SWLS) and a Personal Information Form were used as data acquisition tools. Confirmatory Factor Analysis (CFA) was used to explore construct validity of the SDHS and was correlated with OHQ-SF and SWLS as part of criterionrelated validity. The reliability of the SDHS was analyzed by the internal consistency method. According to DFA results, that was conducted to determine whether the one-factor construct of the SDHS could be verified. Goodness of fit indices showed that a one-factor construct of the scale was also confirmed. Criterion-related validity analysis found that there were significant relationships between the SDHS and other measurement tools with regard to evaluating happiness. The internal consistency coefficient was .80. Findings suggest that the Turkish form of the SDHS has a one factor construct, which could be used as a valid and reliable measurement tool for evaluating depression and happiness.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Depresyon ve Mutluluk Ölçeği (DMÖ)’nin kısa formu olan ve Joseph ve arkadaşları (2004) tarafından geliştirilen Depresyon ve Mutluluk Ölçeği- Kısa Formu (DMÖ-KF); depresyon ve mutluluk ölçmek için tasarlanmış bipolar bir ölçüm aracıdır. Mutluluk ve depresyonu ölçmek üzere geliştirilmiş diğer ölçüm araçlarından farklı olarak tek bir süreklilik uçlarından depresyon ve mutluluğun çift yönlü ölçümüne olanak sağlaması ile dikkat çekmektedir. Bu çalışmada Joseph ve ark., (2004) tarafından geliştirilen DMÖ-KF’nun Türkçeye uyarlanarak psikometrik özelliklerinin incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırmaya yaş aralığı 16-78 arasında değişen toplam 380 (179 kadın/ 199 erkek) kişi katılmıştır. Araştırma da veri toplamak amacıyla SDHS ile birlikte, Oxford Mutluluk Ölçeği-Kısa Formu (OMÖ-K), Yaşam Doyumu Ölçeği (YDÖ) ve Kişisel Bilgi Formu uygulanmıştır. DMÖ-KF’nun yapı geçerliğini incelemek için doğrulayıcı faktör analizi yönteminden yararlanılırken, ölçüt bağıntılı geçerlik kapramında ölçeğin OMÖ-K ve YDÖ ile korelasyonlarına bakılmıştır. DMÖ- KF’nun güvenirliği ise iç tutarlık yöntemiyle incelenmiştir. DMÖ-KF’nun tek faktörlü yapısının doğrulanıp doğrulanmayacağını belirlemek üzere yapılan DFA sonucunda elde edilen bulgular, ölçeğin tek faktörlü yapısının Türk örnekleminde de korunduğuna ve iyi düzeyde uyum gösterdiğine işaret etmektedir. Ölçüt bağıntılı geçerlik için yapılan analiz sonucunda da DMÖ-KF ile mutluluğu değerlendiren diğer ölçme araçları arasında anlamlı düzeyde ilişkiler bulunmuştur. Ölçeğin iç tutarlık katsayısının ise .80 olduğu saptanmıştır. Elde edilen bu bulgular, DMÖ-KF’nun Türkçe formunun tek faktörlü bir yapıya sahip olduğunu ve bu formun depresyon-mutluluğu değerlendirmede geçerli ve güvenilir bir ölçme aracı olarak kullanılabileceğini göstermektedir.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-depresyon-mutluluk-olcegi-kisa-formu-dmo-kf-turkce-versiyonu-gecerlik-guvenirlik-calismasi.pdf
  • 1
29-34
  • Turkish

REFERENCES

References: 

Andrews, F. M., & Withey, S. B. (1976). Social
indicators of well-being: America’s perception
of life quality. New York, NY: Plenum Press.
Argyle, M. (1987). The psychology of happiness.
London: Methuen & Co. Ltd.
Argyle, M., Martin, M., & Crossland, J.
(1989).Happiness as a function of personality
and social encounters. In J. P. Forgas, & J. M.
Innes (Eds.), Recent advances in social
psychology: an international perspective
(pp.189-203). North-Holland: Elsevier.
Bradburn, N. M. (1969). The structure of
psychological well-being. Chicago:
Aldine.Publishing.
Büyüköztürk, Ş., Akgün, E. Ö., Özkahveci, Ö., &
Demirel F. (2004). Güdülenme ve öğrenme
stratejileri ölçeğinin Türkçe formunun geçerlik
ve güvenirlik çalışması. Kuram ve Uygulamada
Eğitim Bilimleri; 4(2), 207-239.
The Journal of Happiness & Well-Being 2013, 1(1)
33 www.journalofhappiness.net
DeNeve, K., & Cooper, H. (1998). The happy
personality: A meta-analysis of 137 personality
traits and subjectivewell-being. Psychological
Bulletin, 124, 197-229.
Diener, E. (1984). Subjective well-being.
Psychological Bulletin, 95, 542-575.
Diener, E., Emmons, R. A., Larsen, R. J., & Griffin,
S. (1985). The satisfaction with life scale.
Journal of Personality Assessment, 49, 71-75.
Doğan, T., & Çötok, N. A. (2011). Adaptation of
the short form of the Oxford Happiness
Questionnaire intoTurkish: A validity and
reliability study. Journal of Turkish
Psychological Counselling and Guidance, 4(36),
165-172.
Doğan, T., Sapmaz, F., & Akıncı Çötok, N. (2013-in
press). Self-criticism and happiness. Journal of
Kastamonu Faculty of Education.
Hair, F. J., Anderson, E. R., Tatham, L. R., &Black,
C. W. (1998). Multivariate data analysis. New
Jersey: PrenticeHall.
Hills, P., & Argyle, M. (2002). The Oxford
HappinessQuestionnaire:Compact scale for the
measurement of psychological well-being.
Personality and Individual Differences, 33,
1073-1082.
Hoyle, R. H. (1995). Structural Equation modeling:
Concepts, issues and applications. Thousands
Oaks, CA: Sage Publications.
Hu, L.,& Bentler, P. M. (1999). Cut-of criteriafor fit
indexes in covariance structure analysis:
conventional criteria versus new alternatives.
Structural Equation Modeling, 6, 1-55.
Joseph, S.,Linley, P. A., Harwood, J., Lewis, C. A.,
&McCollam, P. (2004). Rapid assessment of
well-being: The short depression-happiness
scale. Psychology and Psychotherapy: Theory,
Research, and Practice, 77, 463-478.
Kline, B. R. (2005). Principles and practice of
structural equation modeling. New York: The
Guilford Press.
Lyubomirsky, S., & Lepper, H. S. (1999). A measure
of subjective happiness: Preliminary reliability and
construct validation. Social Indicators Research, 46,
137-155.
McGreal, R.,& Joseph, S. (1993). The Depression-
Happiness Scale. Psychological Reports, 73, 1279-
1282.
Schermelleh-Engel, K.,Moosbrugger, H., & Müller,
H. (2003). Evaluating the fit of structural equation
models: Test of significance and descriptive
goodness-of-fit measures. Methods of Psychological
Research, 8(2), 23-74.
Scheier, M. F., & Carver, C. S. (1985). Optimism,
coping and health: Assessment and implications of
generalized outcome expectancies. Health
Psychology, 4, 219-247.
Veenhoven, R. (1991). Is happiness relative? Social
Indicators Research, 24, 1-34.
Watson, D., Tellegen, A., & Clark, L. (1988).
Development and validation of brief measures of
positive and negative affect: The PANAS scales.
Journal of Personality and Social Psychology, 54,
1063-1070.
Yetim, Ü. (1993). Life satisfaction: A study based
on the organization of personal projects. Social
Indicators Research, 29, 277-289.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com