You are here

Home » Content

Aday Öğretmenlerin Örgütsel Sosyalleşmeleri İle Kendini Ayarlama Becerileri Arasındaki İlişki

The Relationship Between Candidate Teachers’ Organizational Socialization And Their Self-Monitoring Skill

Journal Name:

  • Kastamonu Üniversitesi Kastamonu Eğitim Dergisi

Publication Year:

  • 2016

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
The purpose of this study is to determine the level of the teachers’ organizational socialization and self-monitoring skills and to determine the relationship between those two concepts. Both the correlational and survey model was used in this research. The sample of the research consists of 517 teachers chosen randomly from 1513 candidate teachers who have assigned to Şehitkamil and Şahinbey central districts in Gaziantep in 2013-2014 educational year. “Organizational Socialization Scale” developed by Erdoğan (2012) and “Revised Self-Monitoring Scale” developed by Lennox and Wolfe (1984) was used to gather the necessary data. For data analysis Mann Whitney U- test for independent samples, Kruskal Wallis H-test for independent samples and Spearman Correlation was used. According to analysis results, candidate teachers’ organizational socialization level and self-monitoring skills are “high”. Also, it has been revealed that there is a “low”, meaningful relationship in positive direction between the candidate teachers’ organizational socialization and self monitoring skills. Therefore, it can be said that self monitoring skill should taken into consideration for their organizational socialization process.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Bu araştırmanın amacı aday öğretmenlerin örgütsel sosyalleşmeleri ile kendini ayarlama becerilerinin düzeyini ve ikisi arasındaki ilişkiyi belirlemektir. İlişkisel tarama modelinin kullanıldığı bu araştırmanın örneklemini 2013-2014 eğitim-öğretim yılında Gaziantep ili Şehitkamil ve Şahinbey merkez ilçelerine atanan 1513 aday öğretmen arasından basit tesadüfi örnekleme yoluyla seçilen 517 kişi oluşturmaktadır. Veri toplamak üzere Erdoğan (2012) tarafından geliştirilen örgütsel sosyalleşme ölçeği ile Lennox ve Wolfe (1984) tarafından geliştirilen revize edilmiş kendini ayarlama ölçeği kullanılmıştır. Elde edilen veriler üzerinde ilişkisiz ölçümler için Mann Whitney U-testi, Kruskal Wallis H-testi ve korelasyon testi (spearman) yapılmıştır. Buna göre aday öğretmenlerin örgütsel sosyalleşme düzeyleri ve kendini ayarlama becerileri yüksektir. Aday öğretmenlerin örgütsel sosyalleşmeleri ile kendini ayarlama becerileri arasında ise düşük düzeyde, pozitif yönde, anlamlı bir ilişkinin olduğu görülmüştür. Dolayısıyla öğretmenlerin örgütsel sosyalleşme sürecinde kendini ayarlamanın dikkate alınması gereken bir beceri olduğu söylenebilir.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-aday-ogretmenlerin-orgutsel-sosyallesmeleri-ile-kendini-ayarlama-becerileri-arasindaki-iliski.pdf
  • 1
163
182
  • Turkish

REFERENCES

References: 

Açıkalın, A. (1998). Teknik ve toplumsal yönleriyle okul yöneticiliği. Ankara: Pegem.
Anderson, L. R. (1988). Correlates of self-monitoring, sex role typing, and social skills in New
Zealand and the United States. Journal of Social Psychology, 127, 677 679.
Anderson, L.R., & Randlet, L. (1993). Self-monitoring and life satisfaction of individuals with traditional
and nontraditional sexual orientations. Basic and Applied Social Psychology, 14(3), 345-361.
Bacanlı, H. (1990a). Kendini ayarlama becerisinin çeşitli değişkenlerle ilişkisi. Yayınlanmamış
Doktora Tezi. Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Bacanlı, H. (1990b). Kendini ayarlaması yüksek ve düşük bireylerin kişilik özellikleri. Eğitim Bilimleri
I. Ulusal Kongresi, Bildiriler IV: Eğitimde Psikolojik Hizmetler,Ankara Üniversitesi, 459-466.
Bacanlı, H. (1997). Sosyal ilişkilerde benlik kendini ayarlamanın psikolojisi. Ankara: MEB Yayınları
Balcı, A. (2003). Örgütsel sosyalleşme. (2.baskı). Ankara: Pegem Yayıncılık.
Bastian, M. (1987). Potency of self-monıtorıng to influence teacher behavior, instructional improvement
and student learning. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Brigham Young University, The
Department of Curriculum and Instructional
Baumeister, R.F. (1987). How the self became a problem: A psychological review of historical
research. Journal of Personality and Social Psychology, 52, 163- 176.
Blase, J.J. (1986). Socialization as humanization: one side of becoming a teacher. American Sociological
Association. 59 (2), 100-113.
178 Zeynep UMUR, Hasan DEMİRTAŞ...
Ocak 2016 Cilt:24 No:1 Kastamonu Eğitim Dergisi
Brynildson, K.S. (1990). The effects of audiotape self-monitoring on direct instruction teacher
presentation techniques. Yayımlanmamış eğitim uzmanlığı tezi. Western Michigan University,
Department of Psychology, Michigan.
Bursalıoğlu, Z. (2005). Okul yönetiminde yeni yapı ve davranış. (13. baskı). Ankara: Pegem.
Can, H. (2002). Organizasyon ve yönetim. (6.baskı). Ankara: Siyasal Kitabevi.
Cooper-Thomas, H.D. ve Anderson, N. (2006). Organizational socialization: a new theoretical model
and recommendations for future research and HRM practices in organizations. Journal of
Managerial Psychology. 21(5), 492-516.
Cüceloğlu, D. (2012). İnsan ve davranışı. (23. basım).İstanbul: Remzi Kitabevi.
Çalık, C. (2006). Örgütsel sosyalleşme sürecinde eğitimin değişen rolü ve önemi. Kastamonu Eğitim
Dergisi. 14 (1), 1-10.
Çalışkan, İ.G. (2009). Öğretmenlerin örgütsel sosyalleşmelerinin okul yöneticilerinin liderlik tarzlarına
ilişkin algılarına göre incelenmesi.Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Maltepe Üniversitesi
Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Demir, K. (2003). Türkiye’deki resmi ve özel lise öğretmenlerinin izlenim yönetimi. Kuram ve
Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi, 33, 82-107.
Dönmez, A. (1994). Hitler isteseydi. Gündoğan Yayınları: Ankara.
Düzgün, G. (2009). Evli kişilerde depresyon, ilişkiye ilişkin inanç, kendini ayarlama düzeyinin evlilik
uyumu ile ilişkisi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler
Enstitüsü, Ankara.
Elci, D. (2008). İlköğretim okulu öğretmenlerinin örgütsel sosyalleşme düzeylerinin incelenmesi.
Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
Feldman, D. C. (1976). A contingency theory of socialization. Administrative Science Quarterly. 21, 433–452.
Feldman, D. C. (1980). A Socialization Process That Help New Recruits Suceed. In J.R. Hackman, E.E.
Lawler, L.W. Porter (Eds), Perspectives On Behaviour İn Organization. Mc Graw-Hill Book Company.
Feldman, D.C. (1981). The multiple socialization of organization members. Academy of Management
Review. 6 (2), 309-319.
Flynn, F.J., & Ames, D.R. (2006). What’s good for the goose may not be as good for the gander:
The benefits of self-monitoring for men and women in task groups and dyadic conflicts. Journal
of Applied Psychology, 91(2), 272-281.
Frame, R.S. (1993). Relationship of self-monitoring to stedents’ and teachers’ preference for cooperative
learning. Yayımlanmamış doktora tezi. Celeveland State University.
Furnham, A., & Capon, M. (1983). Social skills and self-monitoring processes. Personality and
Individual Differences, 4, 171-178.
Gangestad, S. ve Snyder, M. (2000). Self-monitoring: Appraisal and reappraisal. Psychological Bulleting,
126 (4), 530-555.
Güçlü, N. (2004).Öğretmenlik Mesleğine Başlarken Yeni Öğretmenlerin Örgütsel Sosyalleşmeleri.
İlk günden başöğretmenliğe. (Ed. Erçetin, Ş.): 17 - 39. Ankara: Asil Dağıtım.
Hartley, K.C. (1992). Socialization by way of symbolic ınteractionism and culture theory:a communication
perspective. perspective”.Paper presented at theannual meeting of the Speech Commununication
Assocation (78th, Chicago,IL, October 29-November 1,1992) CS 508 083.
Hoy, W.K. ve Woolfolk, A.E. (1990). Socialization of student teachers. American Educational Research
Journal 27(2), 279-300.
Kağıtçıbaşı, Ç. (2005). Yeni insan ve insanlar. (10. baskı). İstanbul: Evrim Basım Yayın Dağıtım.
Kapıkıran, N. (2007). Üniversite öğrencilerinde ahlaki davranışın empatik eğilim ve kendini ayarlama
açısından incelenmesi. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 3 (28), 33-47.
Kartal, S. (2003). İlköğretim okulu yönetici ve öğretmenlerinin sosyalleşme düzeyi. Yayımlanmamış
Doktora Tezi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Aday Öğretmenlerin Örgütsel Sosyalleşmeleri İle Kendini Ayarlama... 179
January 2016 Vol:24 No:1 Kastamonu Education Journal
Kartal, S. (2009). Organizational socialization of secondary school principals in turkish public schools.
Eurasian Journal of Educational Research, 37, 128-143.
Kutlu, M., Balcı, S. ve Yılmaz, M. (2004). İletişim becerileri eğitiminin öğrencilerin kendini ayarlama
ve iyimserlik düzeylerine etkisi. XIII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı, İnönü Üniversitesi,
Eğitim Fakültesi, Malatya.
Lennox, R. (1884). Self-Monitoring, shyness, and sociability. Social Behavior and Personality. 12 (2), 199-201.
Lennox, R. (1986). Use of the dramaturgical metaphor in the measurement of self-monitoring. Social
Behaviour and Personality. 14 (2), 145-148.
Lorio, S.H. (1990). The use of a systematic observation instrument for self-monitoring of teacher
verbal behavior. Yayımlanmamış Doktora Tezi. The Graduate School Department of Curriculum
and Instruction, The Pennsylvania State University.
McCurdy, B.L. (1990). A comparison of teacher-,peer- and self-monitoring progress on student academic
achievement. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Lehigh University, Department of School Psychology.
MEB. (1983). Aday memurların yetiştirilmesine ilişkin genel yönetmelik. Resmi Gazete 27.6.1983 / 18090
Mutlu, B. (2008). İstanbul ortaöğretim okullarında okul kültürü ve öğretmenlerin örgütsel sosyalleşmeleri.
Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Beykent Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Norris, S.L., & Zweigenhaft, R.L. (1999). Self-monitoring, trust and commitment in romantic relationships.
The Journal of Social Psychology, 139(2), 215-220.
Oskay, G. (1998). Davranışı kontrol altına alma ile kimlik gelişimi arasındaki ilişki. Türk Psikolojik
Danışma ve Rehberlik Dergisi 10 (2), 13-22.
Ostroff, C. ve Kozlowski, S. W. J. (1992). Organizational socialization as a learning process: The
role of information acquisition. Personnel Psychology. 45, 849–874.
Özdemir, A. (2007). Eğitim Yöneticisi Adaylarının Sosyal Becerilerinin Bazı Değişkenlere Göre
İncelenmesi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi. 50, 269-296.
Özkan, Y. (2005). Örgütsel sosyalleşme sürecinin öğretmenlerin örgüte bağlılıklarına etkisi. Yayımlanmamış
yüksek lisans tezi. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Öztemel, K. (2000). Kendini ayarlama becerilerini algılamaları farklı öğretmenlerin rehberlik anlayışlarının
bazı değişkenler açısından incelenmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Hacettepe
Üniversitesi Sosyal Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Peterson, K. J. D. (2001). Suprise and sensemaking: The organizational socialization of first years
teachers in intermediate grades four through six. Yayımlanmamış Doktora Tezi , Omaha: Univesity
of Nebraska
Polat, Z. S. ve Umay A. (2002). Kendini gösterim özelliğinin öğretmenlik mesleği ile ilişkisi. Hacettepe
Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 23, 198-204.
Porter, L.W., Lawler, E.E. & Hackman, J.R. (1975). Behavior in organizations. New York:McGraw-Hill.
Pysher, E. (1998). The effect of self monitoring homework processes and teacher assessments on
academic achievement among beginning algebra students. Yayımlanmamış doktora tezi. Educational
Psychology, The City University of New York.
Saks, A. M. ve Ashforth, B. E. (1997). Organizational socialization: Making sense of the past and
present as a prologue for the future. Journal of Vocational Behavior, 51, 234–279.
Schein, E. H., (1975). Örgütsel sosyalleşme ve yönetim mesleği (Çev. Halil Can). Amme İdare
Dergisi. 8(2), 167-183. (Eserin orijinali 1968’de yayımlandı).
Snyder, M. (1994). İzlenim ayarlamacılığı (Çev. Ali Dönmez). Hitler isteseydi. Gündoğan Yayınları:
Ankara, 152-162. (Eserin orijinali 1972’de yayınlandı).
Tunçelli, B. (2008). Sınır kişilik bozukluğu tanısı almış ve almamış kadınların benlik saygısı, öfke,
kendini ayarlama ve kaygı değişkenleri bakımından karşılaştırılması. Yayımlanmamış yüksek
lisans tezi. İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Türetgen, İ.Ö. (2006). Kendini ayarlama, öz etkinlik ve dominantlık özellikleriyle birlikte cinsiyet
değişkenlerinin lider olarak algılanmadaki etkisinin deneysel ve alan çalışmalarında incelenmesi.
Yayımlanmamış doktora tezi. İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
180 Zeynep UMUR, Hasan DEMİRTAŞ...
Ocak 2016 Cilt:24 No:1 Kastamonu Eğitim Dergisi
Ündal, A. (1996). Kendini ayarlama becerisinin Holland’ın mesleki kişilik tiplerine göre çeşitli
değişkenler açısından incelenmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Hacettepe Üniversitesi,
Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Van Maanen, J. ve Schein, E. H. (1979). Toward a theory of organizational socialization. In B.M.
Staw (ed.), Research in organizational behavior (Vol. 1, 209–264). Greenwich, CT: JAI Press.
Yıldırım, K. ve Bozdoğan, A.E. (2009). Öğretmen adaylarının kendini ayarlama psikolojilerinin
belirlenmesine yönelik bir durum çalışması. Ahi Evran Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi,
10 (3), 129-134.
Yüksel, Ö. (2000). İnsan Kaynakları Yönetimi. (3. Baskı). Ankara: Gazi Kitabevi.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com