You are here

Home » Content

Öğretmenlerin mesleki gelişimi için atölye çalışması modeline dayalı bir uygulamanın geliştirilmesi ve değerlendirilmesi

Internal Sharing Knowledge at Professional Development Process: The Workshop Model

Journal Name:

  • Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Dergisi

Publication Year:

  • 2017
DOI: 
10.15285/maruaebd.2740

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
In a rapidly changing world, it is impossible to shape education environment of contemporary children by teachers’ previous knowledge. It is a known fact that teachers who follow innovative methods and techniques on education, use games and activities for in-class and out-class implementations, use information technologies actively, value colleagues’ cooperation and sharing knowledge can create more efficient learning experiences. On the other hand, in service teacher training studies in Turkey focus more on theoretical information than practice. With this in mind, the purpose of this study is to develop a workshop model which can provide more active internal knowledge sharing processes. This study was conducted at a primary school in Istanbul as a part of vocational studies during June 2015. To design workshop studies, personal information forms that identified teachers’ vocational qualifications and requirements and focus group interviews were used. The attending teachers designed activities and games for 11 different topics. Workshops were performed for two different groups which consisted of 19 teachers each on a rotation basis. After two weeks of workshop studies, education evaluation survey was realized. It was found that workshop studies were found useful and helpful by participant teachers. Further studies like the one in this study that take into account internal education requirements and use internal human resources can help promote teacher professional development.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Bu çalışmanın amacı, öğretmenlerin mesleki gelişimi için atölye çalışması modeline dayalı bir uygulamanın geliştirilmesi ve değerlendirilmesidir. Nicel ve nitel araştırma yöntemlerinin birlikte kullanıldığı karma modelde yapılan bu çalışmada, 2015 Haziran Dönemi Mesleki Çalışmalar Programı kapsamında İstanbul ilinde bir ilkokulda yalnızca kurum içi kaynaklar kullanılarak mesleki gelişim atölyeleri planlanmış, uygulanmış ve uygulamanın etkililiği sınanmıştır. Atölye çalışmalarının tasarımında öğretmenlerin mesleki yeterlilik ve gereksinimlerinin tespit edildiği kişisel bilgi formlarından ve odak grup görüşmelerinden yararlanılmıştır. Kurum içindeki öğretmenler kendi yeterlilik alanlarında, ihtiyaç duyulan 11 farklı konuda etkinlikler, uygulamalar ve oyunlar tasarlamışlardır. Atölyeler 19’ar kişiden oluşan 2 farklı grupta toplamda 38 öğretmenin katılımı ile dönüşümlü olarak gerçekleştirilmiştir. 2 hafta süren atölye çalışmalarının ardından katılımcı öğretmenlere eğitim değerlendirme anketi yapılmış; katılımcılar “seminer konularının iyi seçildiğini”, “atölye çalışmalarının uygulamaya dönük olduğunu”, atölyelerin “yeni teknik ve beceriler öğrenmelerini sağladığını” belirtmişlerdir. Sırası ile drama, fen bilgisi etkinlikleri ve deneyler, sportif ve fiziksel etkinlikler, müzik algısı ve hikâye anlatıcılığı atölyeleri katılımcılar tarafından en faydalı atölyeler olarak bulunmuştur. Ayrıca katılımcılara “atölye çalışmalarını siz planlasaydınız neyi daha farklı yapardınız?”, “Önümüzdeki yıl programa almamızı istediğiniz konular nelerdir?” soruları yöneltilmiş, katılımcıların önerileri alınmıştır. Öğretmenlerin mesleki gelişimi için atölye çalışması modeline dayalı bir uygulamanın geliştirilmesi ve değerlendirilmesi amacı ile yapılmış bu çalışmanın, farklı katılımcı gruplarında, farklı atölye tasarımları ile tekrarlanmasının faydalı olacağı düşünülmektedir.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-ogretmenlerin-mesleki-gelisimi-icin-atolye-calismasi-modeline-dayali-bir-uygulamanin-gelistirilmesi-degerlendirilmesi.pdf
  • 46
133
150
  • Turkish

REFERENCES

References: 

Alkan, C. (1976). Öğretmen eğitimi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 9(1), 95-115.
Atalay, A., Yücel, A. S., & Korkmaz, M. (2014). Ergonomi ve sporda ergonominin kullanım ve öneminin
incelenmesi. Uluslar Arası Hakemli Mühendislik ve Fen Bilimleri Dergisi, 1(1).
Azar, A. (2011). Türkiye’deki öğretmen eğitimi üzerine bir söylem: Nitelik mi, nicelik mi. Yükseköğretim ve
Bilim Dergisi, 1(1), 36-38.
Başkan, G. A. (2001). Öğretmenlik mesleği ve öğretmen yetiştirmede yeniden yapılanma. Hacettepe
Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 20, 16-25.
Bayrakçı, M. (2009). In-service teacher training in Japan and Turkey: A comparative analysis of instutions
and practices, Australian Journal of Teacher Education, 34(1), 9-22.
Bedük, A. E. (1997). Okullarda hizmetiçi eğitim planlanması yapılabilmeli ve uygulanmalıdır, Milli Eğitim
Dergisi, 199, 7-8.
Budak, Y ve Demirel, Ö. (2003). Öğretmenlerin hizmetiçi eğitim ihtiyacı, Kuram ve Uygulamada Öğretmen
Eğitimi, 33, 62-81.
Durdukoca, Ş. F. (2015). Okulöncesi öğretmen adaylarının bir ders ve öğretim tekniği olarak dramaya
yönelik görüşlerinin incelenmesi, Erzincan Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 17(1).
Erdem, A., Uzal, G., & Ersoy, Y. (2010). Türk fizik vakfı öğretmen eğitimi etkinlikleri: Mesleki gelişme
program modelini değerlendirme. Türk Fen Eğitimi Dergisi, 7(1), 88-104.
Flanders, N. A. (1963). Teacher behavior and in-service programs. Educational Leadership, 21(1), 25-30.
Fox, J. A., Hatfield, J. P., & Collins, T. C. (2003). Developing the curriculum transformation and disability
workshop model. Curriculum Transformation and Disability: Implementing Universal Design in
Higher Education, 23-39.
Genç, S. Z. (2000). Bilgi toplumunda öğretmen eğitimi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 6(3), 375-
386.
Gosser, D. K., & Roth, V. (1998). The workshop chemistry project: Peer-led team-learning. Journal of
Chemistry. Education, 75(2), 185.
Habertürk. (2015). “Türk Eğitim- Sen Türkiye’de ücretli öğretmenlerin sayısını belirledi” Habertürk,
18.02.2015 (http://www.haberturk.com/gundem/haber/1044387-69-ilin-verilerine-gore-uc...
sayisi-71-bin-960-oldu adresinden 19.10.2015 tarihinde indirilmiştir).
Işık, A, Çiltaş, A. ve Baş, F. (2010). Öğretmen yetiştirme ve öğretmenlik mesleği, Atatürk Üniversitesi Sosyal
Bilimler Enstitüsü Dergisi, 14(1), 53-62.
Kavak, Y. (1999). Öğretmen eğitiminde yeni bir yaklaşıma doğru: Standartlar ve akreditasyon. Kuram ve
Uygulamada Eğitim Yönetimi, 19(19), 313-324.
Loucks-Horsley, S. (1987). Continuing to Learn: A Guidebook for Teacher Development. USA: Office of
Educational Research and Improvements.
Lumpe, A. T. (2007). Research-based professional development: Teachers engaged in professional learning
communities. Journal of Science Teacher Education, 18(1), 125-128.
MEB. (1995). Milli Eğitim Bakanlığı aday memurlarının yetiştirilmelerine yönelik yönetmelik, MEB
Tebliğler Dergisi, 2423, 49-62.
MEB (2000). Hizmetiçi Eğitim Planı, Ankara: MEB Hizmetiçi Eğitim Dairesi Başkanlığı.
MEB (2006). Öğretmenlik Mesleği Genel Yeterlilikleri, Öğretmen Yetiştirme ve Eğitimi Genel Müdürlüğü,
Ankara.
Esra TÖRE
146
MEGSB. (1988). Hizmetiçi Eğitim, Kuruluş, Gelişme Ve Faaliyetler, Ankara: Milli Eğitim Gençlik ve Spor
Bakanlığı.
Özcan, Ş. ve Bakioğlu, A. (2010). Bir meta analitik etki analizi: okul yöneticilerinin hizmetiçi eğitim
almalarının göreve etkisi, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 38, 201-212.
Özen, R. (2006). İlköğretim okulu öğretmenlerinin hizmetiçi eğitim programlarının etkilerine ilişkin
görüşleri, Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 6(2), 141-160.
Özer, B. (2004). In-service Training of Teachers in Turkey at the Beginning of the 2000s. Journal of In-Service
Education, 30(1), 89-100.
Russell, M. G., Hey, R. N., Thoen, G. A., & Walz, T. (1978). The choice of childlessness: A workshop model.
Family Coordinator, 179-183.
Sabir, M., Breckman, R., Meador, R., Wethington, E., Reid, M. C., & Pillemer, K. (2006). The CITRA
research-practice consensus-workshop model: exploring a new method of research translation in
aging. The Gerontologist, 46(6), 833-839.
Seferoğlu, S. S. (2004). Öğretmen yeterlilikleri ve mesleki gelişim, Bilim ve Aklın Aydınlığında Eğitim Dergisi,
58, 40-45.
Whitehurst, G. J. (2002, March). Scientifically based research on teacher quality: Research on teacher
preparation and professional development. In White House Conference on Preparing Tomorrow’s
Teacher.
Zarske, M., Sullivan, J., Carlson, L., & Yowell, J. (2004, June). Teachers teaching teachers: Linking K-12
engineering curricula with teacher professional development. In Proceedings of the 2004 ASEE
Annual Conference, Salt Lake City, UT.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com