You are here

Ortaöğretim öğrencilerinin, sınıf rehber öğretmenle-rinin ve rehber öğretmenlerin etkin öğrenme ile ilgili Görüşleri

Secondary education students', guidance teachers' and classroom guidance teachers' opinions related to active learning

Journal Name:

Publication Year:

Abstract (2. Language): 
In today’s world where knowledge and technological developmentes move speedily active learning is becoming increasingly important. Active learning is a learning in which active participation of students is provided taking place in the center of learning, teachers guide in learning process and students have learning responsibility. Providing development opportunity in individual and social fields as well as educational fields for students increased importance of active learning more and more. Students learning actively are individuals that have some skills such as critical thinking, creative thinking, problem solving skills, that are self-confident, self-expressive and able to establish interpersonal relations, learn how to learn and that gained effective working habits. In this rese-arch, it’s aimed to determine secondary education students’, guidance teachers’ and classroom guidance teachers’ opinions related to active learning. Research was performed by using qualitative research technique. In gathering date in research, semistructured interview technique was used as data acquisition method. Working group of research was constituted by 50 people in total that consists of guidance teachers and classroom guidance teachers working in different secondary education schools connected to Konya Directorate of National Education and also students educa-ted in these institutions. Obtained data were coded into Nvivo2, then themes and categories related to themes were constituted. Findings obtained at the end of research were discussed and proposals related to results were developed.
Abstract (Original Language): 
Bilgi ve teknolojik gelişmelerin hızla ilerlediği günümüz dünyasında, etkin öğrenme giderek önemli hale gelmektedir. Etkin öğrenme, öğrencilerin öğrenmenin merkezinde yer alarak öğrenme sürecine aktif katılımlarının sağlandığı, öğretmenin öğrenme sürecine rehberlik ettiği, öğrenme sorumlulu-ğunun öğrencide olduğu öğrenmedir. Öğrencilere eğitsel alanda olduğu kadar düşünsel, duyuşsal, bireysel ve sosyal alanlarda da gelişim olanağı vermesi etkin öğrenmenin önemini giderek arttır-maktadır. Etkin öğrenen öğrenciler eleştirel düşünme, yaratıcı düşünme, problem çözme gibi bece-rilere sahip, kendini ifade edebilen, kişiler arası etkili iletişim kurabilen, öğrenmeyi öğrenen, etkili çalışma alışkanlıkları kazanmış bireylerdir. Bu araştırmada ortaöğretim öğrencilerinin, rehber öğretmenlerin ve sınıf rehber öğretmenlerinin etkin öğrenme ile ilgili görüşleri tespit edilmeye çalışılmıştır. Araştırma nitel araştırma tekniği kullanılarak yapılmıştır. Araştırmada verilerin toplanmasında veri toplama yöntemi olarak yarı yapılandırılmış görüşme tekniği kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu 2006-2007 eğitim öğretim yılında Konya İlinde yer alan Konya Milli Eğitim Müdürlüğüne bağlı farklı ortaöğretim kurumlarında çalışan rehber öğretmenler ve sınıf rehber öğretmenleri ile bu kurumlarda öğrenim gören öğrencilerden oluşan toplam 50 kişi oluşturmuştur. Elde edilen veriler Nvivo2’ye kodlanmış, daha sonra temalar ve temalara ilişkin kategoriler oluşturulmuştur. Araştırma sonucunda ortaya çıkan bulgular tartışılmış ve sonuçlarla ilgili öneriler geliştirilmiştir.
92
136

REFERENCES

References: 

Açıkgöz, K.Ü. (2002). Aktif Öğrenme. İzmir: Eğitim Dünyası Yayınları.
Açıkgöz, K.Ü., Sucuoğlu, H. ve Gökdağ, M. (2002). “Öğretmenlerin Etkin Öğrenmenin Acemilik Döneminde Karşılaştıkları Sorunlar ve Baş Etme Stratejileri”. Uluslararası Katılımlı 2000’li Yıllarda I. Öğrenme ve Öğretme Sempozyumu.
Akos, P. (2002). Student perceptions of the transition from elementary to mid-dle school. Professional School Counseling, 5 (5), 339-345.
Arends, R.I. (1997). Classroom instruction and management. New York: McGraw-Hill.
Atmaca, S. (2006). “Fen Bilgisi Öğretmen Adaylarının Etkin Öğrenme Yakla-şımı Konusundaki Bilgi ve Becerilerinin Değerlendirilmesi” Yüksek Lisans Tezi. Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Ensti-tüsü.
Ay, Ş. (2005). “Ortaöğretim öğrencilerinin eleştirel düşünme güçleri ve öğren-cileri etkileyen eleştirel düşünme faktörleri” Doktora Tezi. İzmir: Do-kuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Ortaöğretim öğrencilerinin, sınıf rehber öğretmenlerinin ve rehber öğretmenlerin etkin öğrenme
ile ilgili görüşleri
132  OPUS © Türkiye Sosyal Politika ve Çalışma Hayatı Araştırmaları Dergisi
Ayan, M. (2002). “Etkin Öğrenme Yaklaşımının Sınıf Öğretmenleri Tarafın-dan Uygulanması” Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ankara: Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Aytunga, O. (1999). “Derste Not Almanın Öğrenme Ve Hatırlama Düzeyine Etkisi” Doktora Tezi. Ankara: Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bi-limler Enstitüsü.
Baltaş, A. (1997). Stres Altında Ezilmeden Öğrenmede ve Sınavlarda Üstün Başarı. İstanbul: Remzi Kitabevi.
Bilen, M. (2002). Plandan Uygulamaya Öğretim. Ankara: Anı Yayıncılık.
Biricik, G. (1999). “İlköğretim 2. Sınıf Matematik Öğretiminde Aktif Etkileşim-li Öğrenme Yaklaşımının Öğrenci Başarısına Etkisi” Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Bursa: Uludağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Brott, P.E. ve Myers, J.E. (2002). Development of professional school counselor identity a grounded theory. In S. B., Merriam et al. (Ed). Qualitative research in practice examples for discussion and anal-ysis (pp. 145-160), San Francisco: Jossey-Bass A Wiley Company.
Bulut, P. (2005). “Okulöncesinde Aktif Öğrenme Modelinin Uygulanabilirliği (Elazığ İli Örneği)” Yüksek Lisans Tezi. Elazığ: Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Carter, R.B. ve Spera, S. (1992). A guidance and counseling needs assessment for a rural, multi-cultural K-8 school. Education, 113(1), 19-24.
Cheek, J.R., Bradley, L.J., Reynolds, J. and Coy, D. (2002). An intervention for helping elementary students reduce test anxiety. Professional School Counseling,6(2), 162,165.
Coolican, H. (1992). Research methods and statistics in psychology. London: Hodder & Stougtton. Cornford, I.R. (2002). Learning-to-learn strategies as a basis for effective lifelong learning. International Journal of Lifelong Education, 21(4), 357–368.
Dağerik, M. (1999). “İlköğretim 4. Sınıf Matematik Öğretiminde Aktif Öğ-renme Yaklaşımının Öğrenci Başarısına Etkisi” Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Bursa: Uludağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Mukadder Büyükeskil – Şahin Kesici
OPUS © Türkiye Sosyal Politika ve Çalışma Hayatı Araştırmaları Dergisi  133
Demirci, C. (2000). “Etkin Öğrenme yaklaşımının ilköğretimde 2. Sınıf hayat bilgisi dersinde uygulanması.” Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakül-tesi Dergisi, 18, s. 211- 218.
Demirci, C. (2003). “Etkin Öğrenme Yaklaşımının Erişiye Etkisi” Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 25, s. 38-47.
Demirel, Ö. (1999). Eğitimde Program Geliştirme. Ankara: Pegem Yayıncı-lık, 2. Baskı.
Doğan, B. (2002). “Strateji Öğretiminin İşbirlikli ve Geleneksel Sınıflarda Okuduğunu Anlama Becerileri, Güdü ve Hatırda Tutma Üzerindeki Etkileri” . Yayımlanmamış Doktora Tezi. İzmir: Dokuz Eylül Üni-versitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Düzetepeliler, Z. (2006). “İngilizce Öğretmenlerinin Derse Başlamada Etkin Öğrenme Stratejilerini Uygulama Durumları” Yüksek Lisans Tezi. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Ekici, G. (2004). “Öğrenme Stilleri” Gelişim ve Öğrenme. Editör Ayşegül Ataman. Ankara: Gündüz Eğitim ve Yayıncılık
Ellez, M. (2004). “Etkin Öğrenme, Strateji Kullanımı, Matematik Başarısı, Güdü Ve Cinsiyet İlişkileri” Doktora Tezi. İzmir: Dokuz Eylül Üni-versitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Erdem, A.R. (2005). Etkili ve Verimli –Nitelikli- Eğitim. Ankara: Anı ya-yıncılık.
Erden, M. (1993). “Açıklayıcı Bir Metinde Yer Alan Bilgilerin Önemi Ve Türünün İlginin Hatırlanması Üzerindeki Etkisi” Hacettepe Üni-versitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9, s. 173- 181.
Erginer, E. (1994). “Öğrenmeyi Öğretme Disiplini Geliştirme” Eğitim ve Bilim, Türk Eğitim Derneği, 18, 94, Ekim sayısı, s. 15- 21
Feldman, S.S. ve Wood, D.N. (1994). Parents’ expectations for preadoles-cent sons’ behavioral autonomy: A longitudinal study of corre-lates and outcomes. Journal of Research on Adolescence (Lawrence Erlbaum), 4 (1), 45-70.
Gökçe, E. (2004). “İlköğretimde Aktif Öğrenme Sürecine İlişkin Öğrenci ve Öğretmen Görüşleri” Akdeniz Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergi-si, cilt1,1, s. 53-64.
Gömleksiz, M. (1993). “Kubaşık Öğrenme Yöntemi İle Geleneksel Yöntemin Demokratik Tutumlar ve Erişiye Etkisi.” Doktora Tezi. Adana: Çu-kurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Ortaöğretim öğrencilerinin, sınıf rehber öğretmenlerinin ve rehber öğretmenlerin etkin öğrenme
ile ilgili görüşleri
134  OPUS © Türkiye Sosyal Politika ve Çalışma Hayatı Araştırmaları Dergisi
Güner, M.K. (2005). “İlköğretim 6. Sınıf Öğrencilerinin “Dünyanın Hareket-leri ve Sonuçları” Konusunun İşlenişinde Etkin Öğrenmenin Verimli-liği” Yüksek Lisans Tezi. İstanbul: Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Güner, M.K. (2005). “İlköğretim 6. Sınıf Öğrencilerinin “Dünyanın Hareket-leri ve Sonuçları” Konusunun İşlenişinde Etkin Öğrenmenin Verimli-liği” Yüksek Lisans Tezi. İstanbul: Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Güneyli, A. (2007). “Etkin Öğrenme Yaklaşımının Anadili Eğitiminde Okuma Ve Yazma Becerilerini Geliştirmeye Etkisi” Doktora Tezi. Ankara: Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitütüsü.
Hamarta, E. (2003). “Eleştirel Düşünme” Eğitime Yeni Bakışlar II. Editör: Ali Murat Sünbül. Ankara: Mikro Yayınları.
Hamarta, E. (2006). “Eğitsel Rehberlik” Psikolojik Danışma ve Rehberlik. Edi-tör: Mehmet Engin Deniz & Atılgan Erözkan. Ankara: Nobel Ya-yın Dağıtım.
Kaya, M. (2001). “Lise 1. sınıf öğrencilerine verimli ders çalışma alışkanlıkları kazandırmada grup rehberliğinin etkisi” Yüksek Lisans Tezi. Malat-ya: İnönü Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Kılıçcı, Y. (2000). Okulda Ruh Sağlığı. Ankara: Anı Yayınları.
Koca Özgün, S.A., Yaman, M. ve Şen, A.İ. (2005). “Öğretmen Adaylarının Etkin Öğrenme, Öğretme Ortamı Hakkındaki Görüşlerinin Farklı Yön-temler Kullanılarak Tespit Edilmesi” Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 29, s. 117-126.
Kuş, E. (2003). Nicel- nitel araştırma teknikleri. Ankara. Anı Yayıncılık
MEB, (2000). Orta Öğretim Kurumları Sınıf Öğretmenleri İçin 9. Sınıf Rehber-lik Etkinlikleri Kitabı. Ankara: MEB Yayınları.
McDonald, A.S. (2001).The prevalence and effects of test anxiety in school children. Educational Psychology, 21(1), 89,101.
Meydan, A. (2004). “Sosyal Bilgiler Dersi Coğrafya Ünitelerinin İşlenişinde Öğrenmeyi Öğrenme Stratejilerinin Öğrencilerin Başarı ve Tu-tumlarına Etkisi” Doktora tezi. Konya: Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Mukadder Büyükeskil – Şahin Kesici
OPUS © Türkiye Sosyal Politika ve Çalışma Hayatı Araştırmaları Dergisi  135
Nakiboğlu, M. ve Altıparmak, M. (2002). “Aktif Öğrenmede Bir Grup Tar-tışması Yöntemi Olarak Beyin Fırtınası” V.Ulusal Fen Bilimleri ve Matematik Eğitimi Kongresi Bildiriler Kitabı, 16-18 Eylül, ODTU, Ankara.
Özgüven, İ.E. (1974). Üniversite Öğrencilerinin Akademik Başarılarını Etkile-yen Zihinsel Olmayan Faktörler. Ankara: Hacettepe Üniversitesi Basımevi.
Özkaran Yıldız, F. (2003). “Etkin Öğrenme Yaklaşımının Türkçe Öğretiminde Kullanılmasına İlişkin Öğretmen Görüşleri” Yüksek Lisans Tezi. Ankara: Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Özkaya, T. (2000). “Aktif Öğrenme Notları”.
http://www.agr.ege.edu.tr/teder/br.html
Pillay, H. (1998). An investigatiion of the effect of individual cgnitive preferences on learning through computer-based instruction. Educational Psychology, 18(2), 171-183.
Sağlamöz, G. (1990). “Bir Eğitim Yöntemi Olarak Drama” Eğitim Programla-rı ve Öğretim, Eğitim Bilimleri Birinci Ulusal Kongresi Bildiriler II-1, 24- 28 Eylül, Ankara Üniversitesi, Ankara. Saylan, N. ve Şahan, H.H. (1998). “Öğretmen Adaylarının Etkili Öğren-me- Verimli Ders Çalışma Yeterlilikleri ve Bu Yeterliliklerin Kay-nakları”, VII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi, 9- 11 Eylül, Selçuk Üniversitesi Eğitim Fakültesi, Eğitim Bilimleri Bölümü, Konya.
Senemoğlu, N. Gömleksiz, M. ve Üstündağ, T. (2001). Öğrenmenin Olu-şumu, Öğretme Model, Strateji ve Teknikleri”. Ankara: Milli Eğitim Yayınları.
Sink, C.A. (2005). Fostering academic development and learning: implications and recommendations for middle school counselors. Professional School Counseling, 9(2), 128-135.
Şahin, C. (2004). “İlköğretim II. Kademe Yazılı Anlatım Becerisinin Etkin Öğ-renme Yöntemleriyle Geliştirilmesi” Yüksek Lisans Tezi. İzmir: Do-kuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Şahinel, G.M. (2002). “Etkin Öğrenme Modeline Dayalı Öğretimin İngilizce Tümleşik Dil Becerilerinin Geliştirilmesine Etkisi” Doktora Tezi. An-kara: Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Ortaöğretim öğrencilerinin, sınıf rehber öğretmenlerinin ve rehber öğretmenlerin etkin öğrenme
ile ilgili görüşleri
136  OPUS © Türkiye Sosyal Politika ve Çalışma Hayatı Araştırmaları Dergisi
Şahinel, G.M. (2003). Etkin Öğrenme. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
Şimşek, Ü., Doymuş, K. ve Kızıloğlu, N. (2005) “Lise Düzeyinde Öğrenim Gören Öğrencilerle Grupla Öğrenme Yönteminin Kazandırıldığı Bilgi ve Beceriler” Gazi Üniversitesi Kastamonu Eğitim Dergisi, cilt 13, 1, s. 67- 80.
Uluğ, F. (1995). Okulda Başarı. İstanbul: Remzi Kitabevi.
Uysal, Ö.F. (1996). “Öğrenme Sürecine Etkin Öğrenci Katılımının Öğrenme Sonuçlarına Etkisi” Doktora tezi. İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Üstündağ, T. (2003). Yaratıcılığa Yolculuk. Ankara: Pegem A yayıncılık.
Yeşilyaprak, B. (2005). Eğitimde Rehberlik Hizmetleri Gelişimsel Yaklaşım. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2005). Sosyal bilimlerde nitel arastırma yöntemle-ri [Qualitative methods in social sciences]. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Yılmaz, H. (2003). Gençler Bu Kitap Sizin İçin. Konya: Çizgi Kitabevi.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com