You are here

ORHAN’DA SAKLI FERİT BEYAZ KALE’DE

FERIT HIDDEN IN ORHAN IS IN THE WHITE CASTLE

Journal Name:

Publication Year:

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
In the present study that interprets Orhan Pamuk's 'writing process narrative' The White Castle within the frames of the prominent characteristics of postmodernism and self-object transference, narrative persons were evaluated as the author’s interpretation of two separate periods within the same time frame, and it was demonstrated that while the Italian Slave can be read as Orhan Pamuk himself, Istanbulian Hoja can be read as the youth of the author, i.e. Ferit Pamuk. Orhan Pamuk recalls his youth with fear, loaded with a sense of guilt, just as the Italian Slave in The White Castle does. Under this fear lay his close circle and particularly his mother that always blamed him to be useless, or as expressed through a local idiom "having failed at being the handle of an axe". Just as the narrator who states at the beginning of The White Castle's narration “At those times I was a different person, called a different name by his family, fiancé and friends", Orhan Pamuk -maybe- objectifies the desire to replace the youth he lived under the name of Ferit, with his successful "authorship" that puts forward his late name Orhan, or with his self that has "succeeded at being the handle of an axe".
Abstract (Original Language): 
Bir “yazılış süreci anlatısı” olan Beyaz Kale’yi, postmodernizmin öne çıkan özellikleri ve kendiliknesnesi aktarımları çerçevesinde yorumlayan bu çalışmada, anlatı kişileri, yazarın aynı zaman içinde farklı iki dönemini anlamlandırması olarak değerlendirilmiş ve İtalyan Köle’nin, Orhan Pamuk; İstanbullu Hoca’nın da Orhan Pamuk’un gençlik yılları yani Ferit Pamuk olarak okunabileceği gösterilmiştir. Orhan Pamuk, Beyaz Kale’deki İtalyan Köle gibi gençliğini suçluluk duygusuyla yüklü bir korkuyla hatırlar. Bu şekilde hatırlamasının altında gençlik yıllarında kendisini hep “bir baltaya sap olamamak” ile suçlayan yakın çevresi, özellikle de annesi vardır. Beyaz Kale anlatısının başında “O zamanlar annesinin, nişanlısının ve dostlarının başka bir adla çağırdıkları başka bir insandım.” diyen anlatıcı gibi Orhan Pamuk da –belki- o zamanlar Ferit adı ile yaşadığı gençliğini sonradan Orhan adını öne çıkaran “yazarlığı”, başarıya ulaşmış, “bir baltaya sap olmuş” hâli ile değiştirme arzusunu somutlaştırmıştır.
504
522

REFERENCES

References: 

Akdemir, Handan (2009). “Yazının Gücünü İspatlayan Adam”. Chronicle 12: 24- 32.
Aktulum, Kubilay (2000). Metinlerarası İlişkiler. Ankara: Öteki Yayınları.
Andaç, Feridun (2006, Kasım ). “Orhan Pamuk'un Romanla Süren Yolculuğu”. Hürriyet Gösteri, 8-10.
Bardakçı, Murat (2002, Mayıs 26). “Reşad Ekrem 'cemal aşığı’ idi ama intihâlci değildi”. Hürriyet.
Ecevit, Yıldız (1996). Orhan Pamuk’u Okumak, İstanbul: Gerçek Yayınevi
Ecevit, Yıldız (2006). Türk Romanında Postmodernist Açılımlar. İstanbul: İletişim Yayınları.
Eliade, Mircae (2001). Mitlerin Özellikleri. Çev.Sema Rifat. İstanbul: Om Yayınevi.
Freud, Sigmund (2014). Rüyaların Yorumu. Çev. Dilman Muradoğlu. İstanbul: Say Yayınları.
OÜSOBİAD
TEMMUZ 2016 Songül TAŞ (s.504 - 522)
522
Göka, Erol (1997). Varoluşun Psikiyatrisi. Ankara: Vadi Yayınları.
Göle, Münir (2007). “Aşk Melankolisi Diye”. Cogito 51: 163.
Hassan, Ihab (2008, Haziran-Temmuz-Ağustos). Bir Postmodernizm Kavramına Doğru. Hece 138/139/140: 273-274.
Kalyoncu, Cemal A. “Valla Yahudi Değilim”. (2002, Haziran 10). www.aksiyon.com.tr/portreler. [Erişim: 19 .01.2016].
Kiras, İbrahim (1995, Ocak 31). “Pamuk Nereden Koşuyor”. Yeni Şafak.
Kohut, Heinz (2004). Kendiliğin Çözümlenmesi. Narsistik Kişilik Bozukluklarının Psikanalitik Tedavisine Sistemli Bir Yaklaşım. Çev. Cem Atbaşoğlu, Banu Büyükkal, Cüneyt İşcan. İstanbul: Metis Yayınları.
Korkmaz, Ramazan (2009). Metaforik Dönüştürme Biçimleri ve Efendi-Köle Diyalektiği Bakımından Beyaz Kale.bilig, Türk Dünyası Sosyal Bilimler Dergisi 50: 119-130.
Moran, Berna (1994). Türk Romanına Eleştirel Bir Bakış. C.3. Dü. Nazan Aksoy, Oya Berk. İstanbul: İletişim Yayınları.
Orhan Pamuk'u Anlamak (2000). Dü. Engin Kılıç. İstanbul: İletişim Yayınları.
Pamuk, Orhan (1996). Beyaz Kale. İstanbul: İletişim Yayınları.
Pamuk, Orhan (1999). Öteki Renkler. İstanbul: İletişim Yayınları.
Parlatır, İsmail (2012). Tanzimat Edebiyatında Kölelik. Ankara: Yargı Yayınevi.
Yıldız, Ahmet (Ocak- Şubat 2006). “Orhan Pamuk’a İvedi Yanıtlaması Dileğiyle Birkaç Soru”. Edebiyat ve Eleştiri 85: 3-5.
www.yenisafak.com/arsiv/2002/haziran/11/kultur.html/ intihal üstü intihal [Erişim: 19 .01.2016]

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com