You are here

Home » Content

OGRETMEN ADAYLARININ CEVRESELTUTUM VE BiLGi DUZEYLERiNiN CE§iTLi DEGi§KENLER ACCISINDAN iNCELENMESi

INVESTIGATING ENVIRONMENTAL ATTITUDES AND KNOWLEDGE LEVELS OF TEACHER CANDIDATES IN TERMS OF DIFFERENT VARIABLES

Journal Name:

  • Pegem Eğitim ve Öğretim Dergisi

Publication Year:

  • 2013

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
The main purpose of this study is to investigate attitudes and knowledge levels of pre-service teachers in Social Sciences Education and Science and Technology Education department towards environment in terms of different variables. The data was gained from 323 pre-service teachers as 171 female and 152 male during 2012-2013 academic year. Environmental Attitude Scale and Environmental Knowledge Test developed by Uzun and Saglam (2006) were used in order to obtain data of the study. According to the results, teacher candidates are found to be very positive in terms of environmental thought, average level in terms of environmental literacy, and close to negative level in terms of their behaviors towards environment. Meaningful in average level relationship was detected between environmental knowledge and thought points. No significant difference was found statistically among teacher candidates' environmental thought, behavior and knowledge points according to parents' occupations, number of family members, socio-economic level, taking environmental course in secondary school and being a member of an environmental association.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Bu arajtirmanin amaci sosyal bilgiler ve fen bilgisi ogretmeni adaylannin cevresel tutum ve bilgi duzeylerini gejitli degijkenler agsindan incelemektir. Arajtirmaya 171 kadin ve 152 erkek olmak uzere toplam 323 ogretmen adayi katilmijtir. Arajtirmada veri toplama araci olarak Uzun ve Saglam (2006) tarafindan gelijtirilen Cevresel Tutum Olcegi ve Cevre Bilgisi Testi kullanilmij, veriler 2012-2013 ogretim yilinda elde edilmijtir. Arajtirma sonucunda ogretmen adaylarinin cevresel dujunce agisindan cok olumlu, cevre bilgisi agsindan orta, cevreye yonelik davranijlar agsindan olumsuza yakin bir duzeyde olduklari tespit edilmijtir. Ogretmen adaylarinin cevresel bilgi ve dujunce puanlari arasinda orta duzeyde, pozitif anlamli bir ilijki saptanmijtir. Anne- babanin meslegi, ailedeki kiji sayisi, ailenin sosyo-ekonomik duzeyi, ortaogretimde cevre dersi alma ve cevreci bir kuruluja uyelik durumuna gore ogretmen adaylarinin cevresel dujunce, davranij ve cevre bilgisi puanlarinda ise istatistiksel olarak anlamli bir fark bulunmamijtir
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-ogretmen-adaylarinin-cevreseltutum-bilgi-duzeylerinin-cessitli-degisskenler-accisindan-incelenmesi.pdf
  • 4
69
82
  • Turkish

REFERENCES

References: 

Akilli, M. ve Yurtcan, M. T. (2009). ilkogretim fen bilgisi ogretmeni adaylarinin cevreye karji tutumlarinin farkli degijkenler acisindan incelenmesi (Kazim Karabekir Egitim Fakultesi Ornegi). Erzincan Egitim FakultesiDergisi, 11 (2), 119-131.
Aksoy, B. ve Karatekin, K. (2011). Farkli programlardaki lisans ogrencilerinin cevreye yonelik duyujsal egilimleri. TSA, 3, 23-36.
Aksu, Y. ve Erduran Avci, D. (2009). Fen ve teknoloji ile sinif ogretmenlerinin cevre sorunlarina yonelik tutum ve gorujlerinin belirlenmesi: Burdur ili ornegi. Sakarya Universitesi Egitim Fakultesi Dergisi, 17,59-80.
Altin, M. (2001). Biyoloji ogretmen adaylarinda cevre egitimi. Yayimlanmamij yuksek lisans tezi, Ankara: Gazi Universitesi.
Arcury, T. A. (1990). Environmental attitude and environmental knowledge. Human Organization, 49 (4), 300-304. Arcury, T. A. ve Christianson, E. H. (1993). Rural-urban differences in environmental knowledge and
actions. TheJournal of Environmental Education, 25 (1), 19-25. Atasoy, E. (2006). Cevre icin egitim, cocuk ve doga etkilejimi. Bursa: Ezgi Kitapevi. Bailey, S. ve Watson, R. (1998). Establishing basic ecological understanding in younger pupils: a pilot evaluation
of a strategy based on drama/role play. InternationalJournal of Science Education, 20,139-152. Bayraktar, M. (1989). Tuketici kararlari ve cevre. Standart Dergisi, 334 (28), 15-17. Bradley, J. C., Waliczek, T. M. ve Zajicek, J. M. (1999). Relationship between environmental knowledge and
environmental attitude of high school students. Journal of Environmental Education, 30 (3), 17-21. Bogner, F. X. (1998). The influence of short-term outdoor ecology education on long-term variables of
environmental perspective. Journal of Environmental Education, 29 (4), 17-29. Chawla, L (1998). Significant life experiences revisited: a review of research on sources of
environmental sensitivity. TheJournal of Environmental Education, 29 (3), 11-21. Cimen, U., Yilmaz, M. ve Cimen, G. (2011). Biyoloji ogretmeni adaylarinin cevreye duyarli davranijlarinin cejitli
degijkenlere gore incelenmesi. Selguk Universitesi Ahmet Kelesoglu Egitim Fakultesi Dergisi, 32,191-201. Engin, A. (2003). Fen bilgisi ve biyoloji ogretmen adaylarinin universite ekoloji dersi oncesi ve sonrasi
cevre bilgileri ve tutumlari. Yayimlanmamij yuksek lisans tezi, istanbul: Marmara Universitesi. Erkal, S., Safak, S. ve Yertutan, C. (2011). Surdurulebilir kalkinma ve cevre bilincinin olujturulmasinda
ailenin rolu. Sosyoekonomi, 1/110107,145-158.

Fatma SADIK - Pegem Journal of Education & Instruction, 3(4) 2013, 69-82
Erol, G.H. (2005). Sinif ogretmenligi ikinci sinif ogrencilerinin cevre ve cevre sorunlarina yonelik tutumlari.
Yayimlanmamij yuksek lisans tezi, Denizli: Pamukkale Universitesi. Erol G.H. ve Gezer K. (2006). Primary teaching student teachers' attitudes towards the environment and
environmental issues. Int. J. Environ.Science. Education, 1(1), 65-77. Farmer, J., Knapp, D. ve Benton, M. G. (2007). An elementary school environmental education field
trip:long term effects on ecological and environmental knowledge and attitude development. The
Journal of Environmental Education, 38 (3), 33-42. Gayford, C. (1996). Environmental education in schools: An alternative framework. Canadian Journal of
Environmental Education, 1 (1), 104-120. Goodall, S. (1993). Environmental Education. In J. Edwards & Fogelman, K. (Ed.), Developing Citizenship
in thecurriculum (pp. 39-42). London: David Fulton Publishers. Gokce, N., Kaya, E., Aktay, S. ve Ozden, M. (2007). ilkogretim ogrencilerinin cevreye yonelik tutumlari.
ilkogretim Online, 6 (3), 452-468 Guler, T. (2009). Ekoloji temelli bir cevre egitiminin ogretmenlerin cevre egitimine karji gorujlerine
etkileri. Egitim ve Bilim, 34 (151), 30-43. Gurbuz, H. ve Cakmak, M. (2012). Biyoloji egitimi bolumu ogrencilerinin cevreye yonelik tutumlarinin
incelenmesi. Dicle Universitesi Ziya Gokalp Egitim Fakultesi Dergisi, 19,162-173. Gurbuz, H., Kijoglu, M. (2007) Biyoloji ogretmen adaylarinin cevreye yonelik tutumlari ve aldiklari cevre
egitiminin degerlendirilmesi. XVI. Ulusal Egitim Bilimleri Kongresi, 5-7 Eylul 2007 (s. 507). Tokat: Gazi
Osmanpaja Universitesi.
Gurbuzoglu Yalmanci, S. ve Gozum A. i. C. (2011). Kafkas universitesi ogretmen adaylarinin cevre
sorunlarina ilijkin tutumlarinin bazi degijkenlere gore incelenmesi. International Online Journal of
Educational Sciences, 3 (3), 1109-1132. Hsu, S. J. (2004). The effects of an environmental education program on responsible environmental
behavior and associated environmental literacy variables in Taiwanese college students. The Journal
of Environmental Education, 35 (2), 37-48. Hungerford, H. R. ve Volk, T. L. (1990). Changing learner behavior in environmental education. The
Journal of Environmental Education, 21(3), 8-21. Hungerford, H. R., Peyton, R.B. ve Wilke, R.J. (1980). Goals for curriculum development in environmental
education. Journal of Environmental Education, 11 (3), 42-47. ijyar, N. (1999). ilkogretim (3., 4., 5. sinif) ogrencilerinin olumlu cevresel tutumlarin yas ve sosyoekonomik
duzeye gore degerlendirilmesi. Yayimlanmamij yuksek lisans tezi, Bursa: Uludag Universitesi. Kahyaoglu, M. (2009). Ogretmen adaylarinin fen ve teknoloji dersinde cevresel problemlerin ogretimine
yonelik bakij acilari, hazir bulunujluklari ve oz yeterliklerinin belirlenmesi. Mehmet Akif Ersoy
Universitesi Egitim Fakultesi Dergisi, 9 (17), 28-40 Kahyaoglu, M. ve Ozgen, N. (2012). Ogretmen adaylarinin cevre sorunlarina yonelik tutumlarinin cejitli
degijkenler acisindan incelenmesi. AKU, Kuramsal Egitimbilim Dergisi, 5 (2), 171-185. Karatekin, K. ve Aksoy, B. (2012). Sosyal bilgiler ogretmen adaylarinin cevre okuryazarlik duzeylerinin
cejitli degijkenler acisindan incelenmesi. Turkish Studies - International Periodical For The
Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 7 (1), 1423-1438. Kates, R. W. (2000). Population and consumption. Environment, 42 (3), 10-19.
Kelej, O., Uzun, N. ve Varnaci Uzun, F. (2010). Ogretmen adaylarinin cevre bilinci, cevresel tutum,
dujunce ve davranijlarinin doga egitimi projesine bagli degijimi ve kaliciliginin degerlendirilmesi.
Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 9 (32), 384-401. Kim, K. O. (2003). An inventory for assessing environmental education curricula. The Journal of
Environmental Education, 34 (2), 12 - 18. Kollmuss, J. ve Agyeman, J. (2002). Mind the gap: Why do people act environmentally and what are the
barriers to pro-environmental behavior? Environmental Education Research, 8 (3), 239-260. Meinhold, J. H. ve Malkus, A.J. (2005). Adolescent environmental behaviors can knowledge, attitudes,
and self-efficacy make a difference?. Environment and Behavior, 37 (4), 511-531. Malone, K. ve Tranter, P. (2003). Children's environmental learning and the use, design and
management of schoolgrounds. Children, Youth and Environments, 13 (2), 1-30.

Fatma SADIK - Pegem Egitim ve Ogretim Dergisi, 3(4) 2013, 69-82
May, T. (2000). Elements of success in environmental education through practitioner eyes. The Journal
of Environmental Education, 31 (3), 4-12 Nazlioglu, M. (1991). Surdurulebilir kalkinma acisindan kadin ve cevre. Surdurulebilir kalkinma el kitabi.
Ankara: Turkiye Cevre Sorunlari Vakfi Yayinlari. Ozer, U. (1993). Yuksekogretimde cevre icin egitim cevre egitimi. Ankara: Turkiye Cevre Vakfi Yayini. Ozgen, N. (2012). Ogretmen adaylarinin cevre sorunlarina yonelik tutumlari: Turkiye ornegi. Kastamonu
Egitim Dergisi, 20 (2), 403-422. Plevyak, L.H., Bendixen-Noe, M., Henderson, J., Roth, R.E. ve Wilke, R. (2001). Level of teacher
preparation and implementation of EE: Mandated and non-mandated EE teacher preparation states.
TheJournal of Environmental Education, 32 (2), 28-36. Powers, L., A. (2004). Teacher preparation for environmental education: Faculty perspectives on the
infusion of environmental education into preservice methods courses. The Journal of Environmental
Education, 35 (3), 3-11
Roth, C. E. (1992). Environmental literacy: its roots, evolution and directions in the 1990s. ERIC/CSMEE Publications, ED 348 235.
Sadik, F. ve Cakan, H. (2010). Biyoloji bolumu ogrencilerinin cevre bilgisi ve cevre sorunlarina yonelik
tutum duzeyleri. Cukurova UniversitesiSosyal Bilimler Enstitusu Dergisi, 19 (1), 351-365. Sagir S., Aslan O. ve Cansaran A. (2008). ilkogretim ogrencilerinin cevre bilgisi ve cevre tutumlarinin farkli
degijkenler acisindan incelenmesi. ilkogretim Online, 7(2), 496 511. Sandal, A. (2005). Kuresel cevre sorunlari ve cozumu icin uluslararasi calijmalar. Cevre ve insan, 60 (1), 42-47. Sahin, M. (2007). Sinif ogretmeni adaylarinin cevre bilimi dersine ilijkin gorujleri. XVI. Ulusal Egitim
Bilimleri Kongresi, 5-7 Eylul 2007 (s. 254-257). Tokat: Gazi Osmanpaja Universitesi. Sahin, N.F., Cerrah, L., Saka, A. ve Sahin, B. (2004). Yuksekogretimde ogrenci merkezli cevre egitimi
dersine yonelik bir uygulama. Gazi Egitim Fakultesi Dergisi, 3,113-128. Sama, E. (2003). Ogretmen adaylarinin cevre sorunlarina yonelik tutumlari. Gazi Egitim Fakultesi Dergisi,
23 (2), 99-110.
Senyurt, A., Temel, A. B. ve Ozkahraman, S. (2011). Universite ogrencilerinin cevresel konulara
duyarliliklarinin incelenmesi. Suleyman Demirel UniversitesiSaglikBilimleriEnstitusu Dergisi, 2 (1), 8-15. Tanriverdi, B. (2009). Surdurulebilir cevre egitimi acisindan ilkogretim programlarinin degerlendirilmesi.
Egitim ve Bilim, 34 (151), 91-103. Tecer, S. (2007). Cevre icin egitim: Balikesir ilkogretim ogrencilerinin cevresel tutum, bilgi, duyarlilik ve
aktif katilim duzeylerinin belirlenmesi uzerine bir calisma. Yayimlanmamij yuksek lisans tezi,
Zonguldak: Karaelmas Universitesi. Titiz, M. T. (1995). Cevre sorunlari mi? Yoksa cevrede kristallejen sorunlar mi?. Yeni Turkiye Dergisi, 1-2
(5), 53-57.
Tufenkci, E. (2006). ilkogretim 7. sinif ogrencilerinde etnobotanik calismalarla cevre duyarliligi ve farkindaliginin saglanmasi. Yayimlanmamij yuksek lisans tezi, Manisa: Celal Bayar Universitesi.
UNESCO (1977). Tbilisi Declaration. Paper presented at the Intergovernmental Conference on Environmental Education Tbilisi, USSR.
UNESCO (1997). Educating for a sustainable future. A transdisciplinary vision for concerted action. Paris: UNESCO.
Uzun, N. ve Saglam, N. (2006). Ortaogretim ogrencileri icin cevresel tutum olcegi gelijtirme ve gecerliligi.
Hacettepe Universitesi Egitim Fakultesi Dergisi, 30, 240-250. Under, H. (1996). Cevre felsefesi-etik ve metafizik gorusler. Ankara: Doruk Yayincilik. Watson, K. ve Halse, C.M. (2005). Environmental attitudes of pre-service teachers: a conceptual and
methodological dilemma in cross-culturel data collection. Asia Pasific Education Review, 6 (1), 59-71. Wilke, R. (1985). Mandating preservice environmental education teacher training: The Wisconsin
experience. Journal of Environmental Education, 17(1), 1-18. Yilmaz, F. ve Gultekin, M. (2012). Sinif ogretmeni adaylarinin cevre sorunlari baglaminda ogrenim
gordukleri programa ilijkin gorujleri. Dicle Universitesi Ziya Gokalp Egitim Fakultesi Dergisi, 18
(2012), 120-132.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com