You are here

SOSYAL SERMAYEYİ ARTIRMA ROLÜ VE KATKISI BAĞLAMINDA POLİS DAVRANIŞLARI

The Effects of Police Behaviors on Social Capital

Journal Name:

Publication Year:

Abstract (2. Language): 
Human emotions are the indicators of their lifes. This is also true for the organizations. Powers of organizations are correlated with the emotional richness of its members. Social capital shows the dimensons of these emotions. Social capital is determined as the norms which effect the productivity and the health of the community, web of social interactions, and trust. Police organizations are in need of high volume of social capital they interact with every kind of social layers. This article examined Turkish Police Organizations' role in increasing the social capital of Turkish community.
Abstract (Original Language): 
Insanların duyguları canlı olmalarının işaretleridir. Bu bireysel olduğu gibi örgütsel bazda da aynı özelliği yansıtmaktadır. Bir örgütün gücü o örgütte bulunan insanların tabiatlarının ürünü olan duygusal zenginlik ile ölçülmektedir. Sosyal sermaye bu duyguların boyutlarını göstermektedir. Sosyal sermaye; bir toplumun üretkenliğini ve sağlıklı olmasını etkileyen normlar, sosyal ağlar ve insanlar arası itibar, güven ve inanılabilirlik olarak da tanım¬lanmaktadır. Polis Teşkilatı, tüm toplum katmanlarıyla bire bir temas halinde olması bağlamında yüksek sosyal sermaye birikimine muhtaç bir örgüt durumundadır. Bu makalede Polis Teşkilatının Türk toplumunun sosyal sermayesinin arttırılmasındaki rolü ele alınarak, çeşitli örneklerle incelenmeye çalışılmıştır.
109-129

REFERENCES

References: 

Arslan, M., (2001), İş ve Meslek Ahlakı. Ankara: Nobel Yayınları. Aydın, A. Hamdi, (1996), Polis Meslek Hukuku, Ankara,
(2000), "155. Yıldönümünde Polisin Toplumdaki Yeri, Rolü ve Önemi", Polis Dergisi. Sayı 22/2000
Aydın, M., (1993), Eğitim Denetimi. Ankara: PEGEM Yay. No:4.
Balay, R., (2000), Yönetici ve Öğretmenlerde Örgütsel Bağlılık. Ankara: Nobel Yay. Dağ.
Barchan, M., (2000), Bilgiyi Yakalayın, Executive Excellence, Nisan.
Başaran, İ. E., (1989), Yönetim. Ankara: Gül Yayınevi.
Baymur, F., (1994), Genel Psikoloji, İnkilap Yayınevi, İstanbul.
Beaulieu, L. J.; G. D. Israel; G. Hartless ve P, Dyk, (2001), 'For Whom Does The School Bell Toll? Multi-contextual Presence of Social Capital and Student Educational Achievement'. Journal of Socio-Economics, Vol: 30, Issue 2.
Bolman, L. G ve Deal, E. T., (1990). Reframing Organizations, San Francisco: Josey-Bass.
Carlson, Richard, Ufak Şeyleri Dert Etmeyin, (Çev. Esat Ören), Alkım Yayınevi. Celep, C., (1997), 'Öğretmen Yeterlik Duygusu', Yaşadıkça Eğitim. Sayı: 50. Cerrah, İbrahim ve Semiz, Emin, (2000), 2l. Yüzyılda Polis, Sibel Matbaası, An¬kara,
Cerrah, İbrahim, (2000) "Güvenlik Hizmetlerinde Profesyonellik ve Meslek Eti-ği", Halkla İlişkiler, Yönetimi Geliştirme ve Oryantasyon Eğitimi Bölgesel Seminer Notları, Emniyet Genel Müdürlüğü, Eğitim Dairesi Başkanlığı, Eğitim Serisi:2, Ankara.
Cohen, D. ve Prusak, L., (2001), Kavrayamadığımız Zenginlik. Kuruluşların Sos¬yal Sermayesi. İstanbul: MESS Yay.
Cooper, R. K., ve Sawaf, A., (1997), Liderlikte Duygusal Zeka. Yönetim ve Organizasyonlarda Duygusal Zeka, (Çev: Zelal B. Ayman-Banu Sancar), İstan¬bul: Sistem Yay.
Çelik, V., (1997), Okul Kültürü ve Yönetimi. Ankara: PEGEM Yay. Dökmen, Üstün, (1996), İletişim Çatışmaları ve Empati, Sistem Yayıncılık, İs¬tanbul.
Draft, R. L., (1992), Organization Theory and Design. St Paul: West Publishing Company.
Drucker, Peter F., (1992), Yeni Gerçekler, İş Bankası Kültür Yayını, Ankara. Ergün, M., (1992), Eğitim ve Toplum. Ankara: Ocak Yay. Ertürk, Selahattin, (1972), Eğitimde Program Geliştirme, Yelkentepe matbaası, Ankara.
Fındıkçı, İ., (2000), İnsan Kaynakları Yönetimi. İstanbul: Alfa Yay. Yönetim Di¬zisi. 2. Baskı.
128 Polis Bilimleri Dergisi: 5 (3-4)
Fındıklı, Remzi, (1990), "İnsan Hakları ve Polis", Türk İdare Dergisi, sayı: 388 Ankara, Eylül.
(1996), "Polis Eğitiminde Çağdaş Gelişmeler", Avrupa Birliği Süre¬cinde Türk Polisi, Uluslararası Sempozyum, Ankara. Fukuyama, F., (1998), Güven: Sosyal Erdemler ve Refahın Yaratılması, Ankara:
Türkiye İş Bank. Yay. Geus, A.D., (1999). Yaşayan Şirket. İstanbul: Rota Yay. Goleman, D., (1998). Duygusal Zeka. İstanbul: Varlık Bilim Yay. Göğer, Erdoğan, (1976),.Hukuk Başlangıcı Dersleri, AÜHFYay., Ankara. Hawe P., and Shiell, A., (2000), "Social Capital and Health Promotion: reivew"
Social Science and Medicine 51. Pb:871-885 Hoy, W. K.; C. J. Tarter ve R. B. Katkamp, (1991), Open Schools/ Healthy Schools Measuring Organizational Climate, Newbury Park:Sage Publication. Hoy, W.K. and Woolfolk, A.E., (1993), Teachers' sense of efficacy and the
organizational health of schools. The Elemantary School Journal. Kaboğlu, İbrahim Ö., (1996), Dayanışma Hakları, Ankara: TODAİE İnsan Hakları Araştırma ve Derleme Merkezi Kahne, J.; James O'Brien; Andrea Brown and Therese Quinn, (2001),
Leveraging Social Capital and School Improvemen: The Case of a School Network and a Comprehensive Community Initiative in Chicago. Educational Administration Quarterly. Vol. 37, No.4 (October). Kavgacı, Halil İbrahim, (1997), Demokratik Polislik, Temel Yaklaşımlar Anka-
ra:Maset Matbaacılık,. Lee, V. E., R. C. Croninger, (2001), 'The Elements of Social Capital in the
Context of Six High Sclools'. Journal of Socio-Economics, Vol. 30 Issue 2. Magoon, R. A. ve S. W. Linkous, (1979), The Principal and Effective Staff
Morale, NASSP Bulletin, 63.
Moore, R. D., (2001), School Leadership That Promotos A Dynamic School
Culture. www. google. com. Neale, M. and Northcraft, G., (1991), Factors lnfluencing Organizational Commitment, Motivation and Work Behaviour. Eds steers and Porter New pork: McGraw Hill.
Nixon, J.; Martin J.; McKeown, P. and Ranson, S., (1996), Encouraging Learning. Towards a Theory of the Learning School. Open University Press. Buckihghanm. Philadelphia. Ortiz, F. I., (2001), Using Social Capital in Interpreting the Careers of Three Latina Superintendents, Educational Administration Quarterly. Vol. 37, No.1 (February).
Özkalp, E., (1982), Davranış Bilimleri ve Organizasyonlarda Davranış. İ.T.İ.A. Yay. No. 249-169, Eskişehir.
Sosyal Sermayeyi Artırma Rolü ve Katkısı Bağlamında Polis Davranışları 129
Özmen, F., (1997), Fırat ve İnönü Üniversitelerinde Örgütsel Çatışmalar ve Çatışma Yönetimi Yaklaşımları, Elazığ, Fırat Üniversitesi, Sosyal Bilimler Ens-titisü, Yayınlanmamış Doktora Tezi.
Pehlivan, İ., (1998), Yönetsel, Mesleki Ve Örgütsel Etik. PEGEM Yay.
Peters, J. T. ve Waterman, R. H., (1995), Yönetme ve Yükseltme Sanatı, (Çev: Se¬lami SARGUT). Altın Yay.2. Basım.
Schultz D. P. & S. E. Schultz, (1990), Psychology and lndustry Today. New york:
MacMillan Publishing Company. Semiz, Emin ve Gökçe, Erten, (2000), "Yirmibirinci Yüzyılda Polis Eğitimi",
Yirmibirinci Yüzyılda Polis, Ankara, Haziran. Sergiovanni, T. J., (1992), Moral Leadership. San Francisco: Jossey-Bass
Publisher,.
Sönmez, Nevzat, (2002), Emniyet Teşkilatı ve Polis Meslek Hukuku, Ankara: Seçkin Yayınevi.
Sönmez, Veysel, (1999), Program Geliştirmede Öğretmen El Kitabı, Ankara:Anı Yayıncılık, Geliştirilmiş 8. Baskı
Steers, R.M. ve Porter, L. W. (1987), Motivation and Work Behavior, New York: Mc Graw Hill, Inc. Fourth Edition.
Şişman, M., (1994), Örgüt Kültürü. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Basımevi,
Töremen, F., (2001), Öğrenen Okul. Ankara: Nobel Yay. Dağ. Birinci Baskı.
Unutkan, G. A., (1995), İşletmelerin Yönetimi ve Örgüt Kültürü. İstanbul: Türk¬men Kitabevi.
Yılmaz, Ejder, (1986), Hukuk Sözlüğü, Ankara.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com