You are here

Mukâtil b. Süleyman ve Antropomorfizm

Muqātil b. Sulaymān and Anthropomorphism

Journal Name:

Publication Year:

Abstract (2. Language): 
The purpose of this article is to examine whether the usual accusations of anthropomorphism against the early Qur’ānic commentator Muqātil b. Sulaymān are justified. Muqātil was a controversial figure, attacked by some and praised by otherUntil recently he has been accused of promoting an extreme anthropomorphism. Both Muslim and Western scholars seem to take it for granted that Muqātil had a bad reputation for one thing because he was an anthropomorphist who had no qualms in assigning to God such human attributes as bodily partEven though recent Western scholarship on the Qur’ānic exegesis pays much attention to Muqātil’s tafsīr, there has not been a systematic study on his interpretation of the anthropomorphic expressions in the Qur’ān. This article shows that a closer reading of his tafsīr presents a different picture. Muqātil put forth a complex view of the anthropomorphic expressions in the Qur’ān, one that makes it difficult to simply label him an extreme anthropomorphist. In addition to examining the sources from which the anthropomorphic views were attributed to Muqātil, this article also questions the reliability of those sources in light of the theological contestation in early Islam.
Abstract (Original Language): 
Bu makale, Mukâtil b. Süleyman hakkında yapılan antropomorfizm suçlamalarının doğruluğunu inceliyor. İlk dönem müfessirlerinden Mukâtil aşırı antropomorfizmi savunmakla itham edilmektedir. Hem Müslüman hem de Batılı bilginlerin bu konudaki kanaatleri kesin gibidir. Ancak, Mukâtil’in tefsirine çok önem verilen Batı’da onun Kuran'daki antropomorfik ifadeleri nasıl tefsir ettiğine dair sistematik bir çalışma ortaya konmamıştır. Bu makale, dikkatli bir okuma yapıldığında Mukâtil’e kolayca aşırı antropomorfist etiketi yapıştırmanın zor olduğunu ortaya koyar. Çalışma, Mukâtil’e antropomorfik görüşlerin atfedildiği kaynakları incelemenin yanı sıra, erken dönem kelamî tartışmaların ışığında, sözkonusu kaynakların güvenirliğini irdeler. Ayrıca iddiaların doğruluğunu Mukâtil’e ait tefsir ile el-Eşbâh ve'n-nezâir isimli eserlerden sorgular.
251
282

REFERENCES

References: 

Abrahamov, Binyamin. “The Bi-lā Kayfa Doctrine and Its Foundations in Islamic
Theology”. Arabica 42/3 (1995): 365-379.
Abrahamov, Binyamin. “Introduction to Kitabu’l-Müsterşid”, E.J. Brill. Leiden-New
York-Köln 1996.
Ahmed Alî Tâhâ Rammân. Mālik b. Enes İmâm Dâri’l-Hicre. Kahire: 1987.
Ahmed Emin, Facru’l-İslâm, Kahire 1964.
Askalânî, İbn Hacer. Tehzîbu’t-Tehzîb. Beyrut: 1968.
Calder, Norman. “Tafsīr from Tabarī to Ibn Kathīr: Problems in the description of a
genre, illustrated with the reference to the story of Abraham”, ed. GR Hawting
and Abdul-Kader A Shareef, Approaches to the Qur’ān, London 1993.
Crone, Patricia. “A Note on Muqātil b. Ḥayyān and Muqātil b. Sulaymān” Der Islam,
74 (1997).
Dâvûdî, Muhammed b. Alî. Tabakâtü’l-Müfessirîn. nşr. Ali Muhammed Ömer. Kahire:
1972.
Ebû Ya‘lâ el-Ferrâ. Kitâbu’l-Mu‘temed fi usûli’l-dîn, nşr. W.Z. Haddad. Beyrut: 1974.
Eş‘arî, Ebu’l-Hasen. Makâlâtü’l-İslâmiyyîn ve İhtilâfi’l-Musallîn. nşr. H. Ritter. Visbadin:
1963.
Forster, Regula, “Methoden arabischer Qur’ānexegese: Muqātil ibn Sulaymān, at-
Ṭabarī und ‘Abdurrazzaq al-Qashani zu Q 53, 1-18”, ed. I.P. Michel and H.
Weder, Sinnvermittlung: Studien zur Geschichte von Exegese und Hermeneutik, Zurih
2000.
Forster, Regula, Methoden Mittelalterlicher Arabischer Qur’ānexegese am Beispiel von Q
53, 1-18 , Berlin 2001.
Gilliot, Claude, “Exegesis of the Qur’ān: Classical and Medieval”, ed. Jane McAuliffe,
The Encyclopaedia of the Qur’ān.
Gilliot, Claude, “Muqātil, Grand Exégète, Traditionniste et Théologien Maudit,”
Journal Asiatique, 279 (1991), 39-92.
Hatîb el-Bağdâdî. Tarîhu’-l Bağdâd. Kahire: 1931.
Himyârî, Naşvân b. Saîd. el-Hûru’l-‘în. nşr. Kamal Mustafa. Mısır: 1948.
Mukâtil b. Süleyman ve Antropomorfizm 281
İbn Hazm, Ali b. Ahmed b. Saîd b. Hazm el-Kurtubî. el-Fasl fi’l-milel ve’l-ahvâ ve’n –
nihal. Nşr. Muhammed İbrâhîm Nasr ve Abdurrahman Umayrah. Cidde: 1982.
İbn Manzûr, Cemâlüddîn Muhammed b. Mükerrem. Lisânü’l –Arab. Beyrut: 1956.
İbn Teymiyye, Takiyyüddîn Ahmed b. Abdilhalîm. Minhâcü’s-Sünneti’n-Nebeviyye.
nşr. Dr. Muhammed Reşad Sâlim. Saudi Arabia: 1986.
Kister, M. J., “Ḥaddithū ‘an banī isrā’īla wa-la ḥaraja”, Israel Oriental Studies, 2 (1972),
215-239.
Koç, Mehmet Akif. “A Comparison of the References to Muqātil b. Sulaymān
(150/767) in the Exegesis of Tha‘labī (427/1036) with Muqātil’s own Exegesis”.
Journal of Semitic Studies 53 (2008): 69-101.
Mağrâvî, Muhammed b. Abdurrahmân. el-Müfessirûn beyne’t-Te’vîl ve’l-İsbât fi Âyâti’s-
Sıfât. Riyad: 2003.
Makdisî, Mutahhar b. Tahir. Kitâbü’l-bad‘ ve’t-Tarîh. Paris: 1919.
Mizzî, Yusuf b. Abdurrahman. Tehzîbu’l-Kemâl fî Esmâu’r-Ricâl. nşr. Dr. Bişar Avvâd
Ma‘rûf. Beyrut: 1992.
Mukâtil b. Süleymân. el-Eşbâh ve’n-nezâ’ir fi’l-Kur’âni’l-Kerîm. Abdullah Mahmûd
Şahhâta’nın yazdığı girişle birlikte. Kahire: 1975.
Mukâtil b. Süleymân. Tefsîru Mukâtil b. Süleymân. nşr. Abdullah Mahmûd Şahhâta.
Kahire: 1979.
Malatî, Abu’l-Hüseyin Muhammed b. Ahmed. et-Tenbîh ve’r-Redd alâ Ehli’l -Ehvâ’ ve’l-
Bida‘. nşr. Muhammed Zâhid b. Hasan el-Kevserî. Beyrut: 1867.
Nickel, Gordon D.. “Early Muslim Accusations of Tahrīf: Muqātil ibn Sulaymān’s
Commentary on Key Qur’anic Verses”, The Bible in Arab Christianity, ed. David
Thomas, Leiden 2007, 207-223.
Nickel, Gordon D.. “Muqātil bin Sulaimān on the Verses of ‘Tampering’,” Islamic
Culture: an English Quarterly, 76 (2002), 1-25.
Nickel, Gordon D.. The Theme of “Tampering with the Earlier Scriptures” in Early
Commentaries on the Qur’ān, Doktora Tezi, University of Calgary 2004.
Plessner, Martin. “Mukâtil b. Sulaiyman”, The Encyclopaedia of Islam. ed.
M.Th.Houtsma, vd. Leiden: 1936.
Rippin, Andrew. “Interpreting the Bible through the Qur’ān, Approaches to the Qur’ān.
Şahhâta, Abdullah Mahmûd. Tafsīr Muqātil b. Sulaymān: Dirāsa wa Taḥqīq. Beyrut:
1423/2002.
282 Mun’im Sirry / çev. Yusuf Yurt - Büşra Yurt
Şehristânî, Tâcüddîn Muhammed b. Abdilkerîm. el-Milel ve’n-Nihal. nşr. Amir Ali
Mahana ve Ali Hasan Fa’ur. Beyrut: 1995.
Van Ess, Josef, The Youthful God: Anthropomorphism in Early Islam, Tempe, AZ 1988.
Versteegh, Kees, “Grammar and Exegesis: the Origins of Kufan Grammar and the
Tafsīr Muqatil”, Der Islam, 67 (1990) 206-242.
Versteegh, Kees, Arabic Grammar and Qur’ānic Exegesis in Early Islam , Leiden 1993.
Versteegh, Kees, Landmarks in Linguistic Thought III: The Arabic Linguistic Tradition,
(özellikle 1. Bölüm), Londra 1997.
Wansbrough, John, Qur’ānic Studies: Sources and Methods of Scriptural Interpretation,
Londra1977.
Watt, Montgomery, “Some Muslim Discussions of Anthropomorphism,” Transactions,
13 (1947 -1949).
Williams, Wesley, “A Body unlike Bodies: Transcendent Anthropomorphism in
Ancient Semitic Tradition and early Islam”, Journal of American Oriental Society
,129/1 (2009).
Zehebî, Muhammed Hüseyin. “Israelitic Narratives in Exegesis and Tradition”, The
4th Conference of the Academy of Islamic Research, Kahire: 1968.
Zehebî, Şemsüddin Muhammed b. Ahmed. Tarîhu’l-İslâm ve Vefayâtu’l-Meşâhîr ve’l-
A‘lâm. nşr. Dr. Ömer Abdüsselâm Tadmuri. Kahire: 1989.
Zehebî, Şemsüddin Muhammed b. Ahmed. Tehzîbu Tehzîbi’l-Kemâl fî Esmâu’r-Ricâl.
nşr. Mus’ad Kâmil, Eymen Selâme ve Mecdi es-Seyyid Emîn. Kahire: 2004.
Zemahşerî, el-Keşşâf an Hakâiki Gavâmizi’t-Tenzîl ve Uyûni’l-Ekâvîl fî Vucuhi’t–Te’vîl.
nşr. Adil Ahmed Abdulmevcud ve Ali Muhammed Mu’avvaz. Riyad: 1998

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com