You are here

Home » Content

KENTSEL RAYLI TAŞIMA ÜZERİNE BİR İNCELEME (İSTANBUL ÖRNEĞİ)

AN OVERVİEW ABOUT URBAN RAİL TRANSPORT (ISTANBUL MODEL)

Journal Name:

  • Sakarya Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi

Publication Year:

  • 2006

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
After 1860’s the railway systems has started to be used in urban transportation in the world. However, especially after the 1950’s, the usage of automobile has been increased quickly. Thus the dense of transportation has started to move from railway systems to the ones with rubber tire vehicles in Istanbul. Traffic density in urban transportation has started to be experienced since the 1950 with the increase in the usage of automobile and other rubber tire vehicles. The length of railway systems in Istanbul, which reached to 130 km by increasing till the year of 1950, became null with a continuous decrease in 1966. However, the priority in the developed countries in the same period of time was given to the mass transportation systems, specifically to the railway ones, that were more comfortable, more secure and more economic. Three etudes of transportation were performed up in Istanbul, first of which is realized in 1985. In these etudes, emphasis has been done over the railway systems for the solution of the transportation problem. In this study, the transportation etudes performed in Istanbul especially the railway systems are mentioned. Despite mentioning all etudes; it has been touched upon the reason of the nonexistence in a rapid development in the railway systems. The contributions of present railway systems to the solution of the transportation systems of the city have been discussed.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
1860’li yıllardan sonra dünyada şehir içi ulaşımında raylı sistemler kullanılmaya başlanmıştır. Ancak, özellikle 1950’li yıllardan sonra dünyada otomobil kullanımı hızla artmıştır. Böylece İstanbul ulaşımında ağırlık raylı sistemlerden lastik tekerlekli araçlara kaymaya başlamıştır. Otomobil ve diğer lastik tekerlekli araçların kullanımının artışıyla 1950’li yıllardan itibaren kentiçi trafiğinde yoğunluk yaşanmaya başlanmıştır. İstanbul’da 1950 yılına kadar artarak 130 kilometreye ulaşan raylı sistem ağı uzunluğu bu yıllardan itibaren azalarak 1966’da sıfırlanmıştır. Oysa bu dönemde, gelişmiş ülkelerde daha konforlu, güvenli ve ekonomik toplu taşıma sistemlerine ve özellikle de raylı sistemlere öncelik verilmiştir. İstanbul’da ilki 1985 yılında olmak üzere üç adet ulaşım etüdü yapılmıştır. Bu etütlerde, ulaşım probleminin çözümü için raylı sistemlerin önemine vurgu yapılmıştır. Bu çalışmada, İstanbul’da yapılan ulaşım planlamalarına yer verilmiş ve özellikle raylı sistemlere değinilmiştir. Bütün planlama çalışmalarında vurgu yapılmasına karşın, raylı sistemlerde hızlı bir gerçekleşme olmamasının sebepleri üzerinde durulmuştur. Mevcut raylı sistemlerin kentin ulaşım probleminin çözümüne katkıları tartışılmıştır.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-kentsel-rayli-tasima-uzerine-bir-inceleme-istanbul-ornegi.pdf
  • 2
51 - 59
  • Turkish

REFERENCES

References: 

[1] 2005. İBB, “Toplu Taşıma Sistemi Komisyonu
Raporu”, http://www.ibb.gov.tr/ibbtr/155/15505/
ulasimsurasi/toplutasima.html, (2005).
[2] İBB, “Kent ve Ulaştırma Planlaması Komisyonu
Taslak Raporu”, İstanbul Kent İçi Ulaşım Şurası,
http://www.ibb.gov.tr/ibbtr/140/14005/1400501/ula
simraporu.htm, (2005).
[3] Ocak, İ., “Metro Tüneli Kazılarında, Kazı Hızı,
Tasman ve Konverjansa Kayaç Özelliklerinin
Etkisi Üzerine İstatistiksel Bir Yaklaşım”, Doktora
Tezi, Osmangazi Üniversitesi Fen Bilimleri
Enstitüsü, Eskişehir, (2004).
[4] İETT, http://www.iett.gov.tr/section.php?sid
=39#, (2005).
[5] Acar, İ. H., “Kent İçi Trafik Sorunlarının
Hafifletilmesinde Güncel Yöntemler ve Talep
Yönetimi”, 4. Toplu Taşıma Kongresi, Ankara,
(1994).
[6] Kancabaş, E. S., “Urban Transportation Planning
Applications in Developed and Developing
Countries and Analysis of Transportation System
in Ankara on The Basis of Rail Transit”, Yüksek
Lisans Tezi, ODTÜ Fen Bilimleri Enstitüsü,
Ankara, (1998).
[7] Çubuk, K. ve M., Türkmen, M., “Ankara’da Raylı
Ulaşım”, Gazi Üniv. Müh. Mim. Fak. Der., Cilt 18,
No:1, (2003).
[8] Elker, C., “Çağdaş Ulaşım Politikaları”, II. Ulaşım
ve Trafik Kongresi, TMMOB Makine
Mühendisleri Odası Yayını, Ankara, (1999).
[9] Elker, C., “Ulaşımda Karar Zamanı”, Türkiye
Mühendislik Haberleri Dergisi, Sayı 429- 2004/1,
(2004)
[10] Yılmaz, E., “Hızlı Tren”, Bilim ve Teknik, Sayı:
362, Ankara, (1999)
[11] Kayserilioğlu, R. S., “Dersaadet'ten İstanbul'a
Tramvay”, İETT Genel Müdürlüğü Yayınları,
İstanbul, (2001).
[12] Evren, G., “İstanbul Ulaşımının Dünü Bugünü”,
Türkiye Mühendislik Haberleri Dergisi, sayı 413,
(2001).
[13] İETT Genel Müdürlüğü 2004 Faaliyet Raporu,
(2005).
[14] İstanbul Ulaşım AŞ, http://www.istanbul-ulasim.
com.tr/ projeler. html, (2004).
[15] İstanbul Ulaşım AŞ, http://www.istanbul-ulasim.
com.tr/ lrt.htm, (2006).
[16] Bozdoğan, R., Transportation System of Turkey
(Present and Future), Raylı Sistemler Tanıtım
Sunusu, İBB Ulaşım Daire Başkanlığı, İstanbul,
(2004).
[17] Yüksel Proje Tanıtım Kitabı, Ankara, (2005).
[18] İBB, “Ulaştırma Yatırımlarının Finansmanı
Komisyonu Raporu ”, http://www.ibb.gov.tr/ibbtr
/155/15505/ulasimsurasi/dosyalar/finansnihai.doc,
(2004).
[19] DİE, “İllere Göre Motorlu Kara Taşıtları Sayısı”,
http://www.die.gov.tr/turkısh/sonıst/tasıt/t2191005.
xls 2005ArabaSayılarıİstatistiği, (2005)
[20] DPT, Sekizinci Beş Yıllık Kalkınma Planı
Ulaştırma Özel İhtisas Komisyon Raporu, Ankara,
(2001).
[21] Özden, S. Y., Vizyon 2023 Ulaştırma ve Turizm
Paneli Raporu, Ankara, (2003).
[22] Tezcan, S., Sabah Gazetesi, (2005).
[23] Alp, A. V., Sabah Gazetesi, (2005).[24] İstanbul Ulaşım AŞ, Raylı Sistemler Kasım 2005
İşletme Faaliyet Raporu, İstanbul, (2006).
[25] Yalçın, A., “İstanbul Metrosu Yapımında 1992-
1993 Dönemi Çalışmaları”, İstanbul Büyükşehir
Belediyesi, İstanbul, (1994).
[26] Manisalı, E., Yatırım Projelerinin
Değerlendirilmesinde Çok Ölçütlü Karar Verme
Modeli, Doktora Tezi, İTÜ Fen Bilimleri Enstitüsü,
(1993).

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com