You are here

Eğitimde Çok Bileşenli Değerlendirme: Velilerin Okul Yöneticilerinin Performans Değerlendirmesine Katılımı

Multi-Component Evaluatıon in Education: Parent Participation School Principals Performance Evaluation

Journal Name:

Publication Year:

Keywords (Original Language):

Abstract (2. Language): 
The purpose of this study is to determine school administrators' views about parents participation in the performance evaluation process. Administrators‟ views, to be divided into two main themes: the responsibilities of parents and participation in performance evaluation. The research designed in accordance with qualitative research model. Prominent points of the study are as follows: Administrators think that parents‟ participation level to school is low due to lack of adequate parents' education and expectations from school and economic status. Administrators emphasized that the decisions about the educational activities and school management need to be taken by administrators and teachers. Administrators expressed concern about that performance evaluation can increase the efficiency of the school. It is also emphasized that if the parent who does not effectively participate in school and not share the responsibilities of their kids was participated, it can be used as a means of pressure tool on administrators and teachers.
Abstract (Original Language): 
Bu araştırmanın amacı, velilerin, okul yöneticilerinin performanslarının değerlendirilmesine katılımı konusundaki yönetici görüşlerini belirlemektir. Araştırma nitel araştırma desenine uygun düzenlenmiştir. Yarı yapılandırılmış görüşme formları ile on okul yöneticisinin görüşleri belirlenmiştir. Yönetici görüşleri, „velilerin sorumlulukları‟ ve „performans değerlendirme sürecine katılımı‟ olmak üzere temel iki temaya ayrılmıştır. Araştırmada öne çıkan noktalar şöyledir: Yöneticiler, velilerin eğitim düzeylerinin ve eğitime ilişkin beklentilerinin düşük olması ve ekonomik durumlarının yetersizliği nedeniyle eğitim sürecine yeterli katılım sağlayamadıklarını düşünmektedirler. Eğitim etkinlikleri ve okul yönetimi konusundaki kararların, yöneticiler ve öğretmenlerce alınması gerektiğini vurgulamaktadırlar. Performans değerlendirme sisteminin okul verimliliğini arttırabileceğini belirtmelerine karşın, okullarında gerektiği şekilde uygulanamayacağı konusunda kaygılarını dile getirmektedirler. Eğitim sürecine etkin katılmayan, öğrenci ve okula ilişkin sorumlulukları paylaşmayan velilerin, sisteme dahil edilmesinin bir baskı aracı olarak kullanılabileceği vurgulanmıştır.
90
99

REFERENCES

References: 

Ada, Ş. ve Akan, D. (2007). Değişim sürecinde etkili okullar. Atatürk Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 16, 1-31. Akbaşlı, S. ve Kavak, Y. (2008). Ortaöğretim okullarındaki okul aile birliklerinin görevlerini gerçekleştirme düzeyleri. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 19, 1-22. Akşit, F. (2006). Performans değerlendirmeye ilişkin öğretmen görüşleri (Bigadiç ilköğretim öğretmenleri örneği). Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi, 2, 76-101.
Eğitimde Çok Bileşenli Değerlendirme: Velilerin Okul Yöneticilerinin Performans Değerlendirmesine Katılımı
99
Aslanargun, E. (2007). Okul-aile işbirliği ve öğrenci başarısı üzerine bir tarama çalışması, Manas Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 18, 119-135. Aygün, Ç. S. (2008). Ankara ili genel liselerinde performansa dayalı denetimin uygulanmasına ilişkin öğretmen görüşleri. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara. Balkar, B. (2009). Okul-aile işbirliği sürecine ilişkin veli ve öğretmen görüşleri üzerine nitel bir çalışma. Çukurova Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3(36), 105-123. Ball, S. J. (1993). Education policy, power relations and teachers' work. British Journal of Educational Studies, 41(2), 106-121. Cave, M., Kogan, M. ve Hanney, S. (1995). Performance measurement in higher education. Public Money & Management, 15(4), 17-23. Ceylan, M. ve Akar, B. (2010). Ortaöğretimde okul-aile işbirliği ile ilgili öğretmen ve veli görüşlerinin incelenmesi. Çankırı Karatekin Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 2, 43-64. Crozier, G. (2011). Parental involvement: who wants it? International Studies in Sociology of Education, 9(3), 219-238. Çelik, N. (2005). Okul-aile ilişkilerinde yaşanan sorunlar. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul. Duran, G. C. (2008). Ortaöğretim okulu öğretmenlerinin performanslarının değerlendirilmesine ilişkin görüşleri (Isparta İli örneği). Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Isparta. Epstein, J. L. (1995). School, family, and community partnerships: Your handbook for action, third edition. Thousand Oaks, CA: Corwin Press. Erdem, A. R. ve Şimşek, N. (2009). İlköğretim okulu yöneticilerinin eğitim öğretime katkı sağlamada öğrenci velilerini okula çekme başarısı. İlköğretim Online, 8(2), 357-378. Fan, W. ve Williams M. C. (2009). The effects of parental involvement on students‟ academic self‐efficacy, engagement and intrinsic motivation. Educational Psychology, 30(1), 53-74.
Fantuzzo, J., McWayne, C., Perry, M. A., Childs, S. (2004). Multiple dimensions of family involvement and their relations to behavioral and learning competencies for urban, low-income children. School Psychology Review, 33(4), 467-480. Glesne, C. (2012). Nitel araştırmaya giriş. (Çev. Ali Ersoy ve Pelin Yalçınoğlu). Ankara: Anı Yayıncılık. Hill, E. N. ve Taylor, C. L. (2004). Parental cchool involvement and children‟s academic achievement. Psychological Science, 13(4), 161-164. İstanbul İl Milli Eğitim Müdürlüğü. İlçe Milli Eğitim Müdürlükleri Performans Değerlendirme Kriterleri. (2012). 01 Aralık 2012 tarihinde http://bakirkoy.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2012_08/10020925_performans deerlendirme kriterleri.pdf, adresinden alınmıştır. Karaman, K. (2010). Küreselleşme ve eğitim. Zeitschrift für die Welt der Türken, 2(3), 131-144. Keçeli-Kaysılı, B. (2008). Akademik başarının arttırılmasında aile katılımı. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 9(1), 69-83.
Kerr, C. (1994). Knowledge ethıcs and the new academıc culture. Change: The Magazine of Higher Learning, 26(1), 9-15. Milli Eğitim Bakanlığı Eğitimi Araştırma ve Geliştirme Dairesi Başkanlığı. MEB EARGED, (2006). Okulda performans yönetim modeli. Ankara: Milli Eğitim Basımevi. Özdemir, M. (2007). Eğitimde yeniden yapılanma siyasaları: müfredat laboratuar okulu. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3(1), 102-116. Perryman, J. (2006). Panoptic performativity and school inspection regimes: disciplinary mechanisms and life under special measures. Journal of Education Policy, 21(2), 147-161. Peters, M. (1992). Performance and accountability in `post-industrial society': The crisis of British universities. Studies in Higher Education, 17(2), 123-139. Tang, T, L., Chamberlain, M. (2003). Effects of rank, tenure, length of service, and institution on faculty attitudes toward research and teaching: The case of regional state universities. Journal of Education for Business. 79, 103-110. Taylor, J. (2001). The impact of performance indicators on the work of university academics: evidence from Australian universities. Higher Education Quarterley. 55(1), 42-61. Tekeli, İ. (2002-2003). Sosyal bilimcilerin performanslarının değerlendirilmesinde kullanılan ölçütleri tartışmaya açmak. Toplum ve Bilim Dergisi. 95, 159-171. Tekin, S. (2001). Üniversitenin devlet zihniyetine entegrasyonu. Birikim Dergisi, 142-143, 77-81. Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2007). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. (Güncelleştirilmiş 6. Baskı ). Ankara: SeçkinYayınevi. 60. Hükümet Eylem Planı. 2008-2012. (2007). 01 Aralık 2012 tarihinde http://www.byegm.gov.tr/docs /60_ Hukumet_prog.pdf. adresinden alınmıştır.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com