Osmanlı-İran İlişkileri ve Sünni-Şii İttifakı

Mezhepçi çatışmalar, İslam tarihinde Müslüman toplulukları en çok meşgul eden konulardan biri olmuştur. Birçok Müslüman coğrafyada halen yaşanan bu tür çatışmaların tek sebebinin mezhepçi refleksler olmadığı bilinmekle birlikte mezhep ayrışması güçlü bir çatışma dinamiği olarak görülmektedir. Bu tür bir algının oluşmasındaki temel sebeplerden biri, geleneksel tarihçilikte daha çok savaş ve çatışmaya dayalı olayların öne çıkarılması, uzlaşma ve ittifak çabalarına pek fazla dikkat çekilmemesidir. Bu bağlamda Cemil Hakyemez’in tarihsel süreçte Şiiler ve Sünniler arasında gerçekleşen belli başlı uzlaşma ve ittifak faaliyetlerini konu edinen “Osmanlı-İran İlişkileri ve Sünni-Şii İttifakı” adlı eseri, önemli bir eksikliğin giderilmesine katkı sağlayıcı niteliktedir. Tıpkı Şii-Sünni çatışması gibi Şii-Sünni ittifakının da tarihsel bir inşa olduğu düşüncesinden hareketle geçmişe dönük politik, kültürel ve teolojik bir okuma yapan Hakyemez, mezhep problemini çözüm odaklı bir perspektifle ele almaktadır.