You are here

CEMEVLERİNİN SOSYAL SERMAYEYİ ARTIRICI VE REHABİLİTE EDİCİ FONKSİYONLARI

THE FUNCTIONS OF CEMEVIS INCREASING THE SOCIAL CAPITAL AND REHABILITATION

Journal Name:

Publication Year:

DOI: 
http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.12556
Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
Subcultures, it is necessary to work in cooperation and harmony for a healthy society. In this case, it is a fact that cannot be ignored by social scientists. Subcultures must be in cultural harmony both with national general culture and within themselves. Cemevis are important in two ways; the first of them, social rehabilitation for Alevi individuals; the other, Alevis to be in cooperation and harmony with the national general culture. The process of modernization, in addition to the some advantages, has brought with it some risks. It can be listed as follows; the reduction of social trust and solidarity and social capital loss. Inevitably, it is fact that social trust and solidarity is declining in our country where is experiencing this process. There are many social institutions that we inherited from our tradition has the function to reduce this loss. Cemevis that is socio-religious social institutions provide solidarity and confidence-building environment for Alewis. Socialization opportunities and the trust networked produced in Cemevis should be included in the national capital with the right links. Anomy that is one of the potential risks of modernity and individualism is the rupture of the ties that bind the individual to the whole of society. Many sociologists particularly Durkheim interested in this subject. Because of breaking the link between the individual and society is major condition that person commit suicide. People in modernity and rational bureaucracy clamp cut off the link with traditional values, lost all confidence and faith. The fact cannot be ignored in dealing with sociology that it must be in a healthy integrity of the subunits that make up the population in order to survive in society. For a healthy society subcultures should be healthy both in its internal communication within the whole social culture. From this point of Cemevis is important in terms both of social rehabilitation of the Alevi people and Alevi society in harmony with the culture and social structure of the country.
Abstract (Original Language): 
Modernleşme süreci, kolaylıkların yanında bazı riskleri de beraberinde getirmiştir. Bunların en önemlilerinden biri, toplumsal güvenin ve dayanışmanın azalması anlamında sosyal sermaye kaybıdır. Bu süreci yaşayan ülkemizde de toplumsal dayanışma ve güven kaybının yaşandığı bir gerçektir. Ancak geleneğimizden devraldığımız pek çok kurum bu kaybı azaltacak fonksiyonları bünyesinde barındırmaktadır. Bu açıdan sosyo-dinî bir kurum olan cemevleri en azından Alevi bireyler açısından dayanışma ve güven artırıcı ortamlar sunarak önemli fonksiyonlar üstlenme ve modern bireyin bazı sorunlarına çözüm bulma potansiyeli taşımaktadır. Cemevlerinde üretilen bu güven ağbağları ve sosyalleşme imkânı gerekli kanallarla ulusal sosyal sermayeye dâhil edilebilir/edilmelidir. Bu makalenin amacı, şehirlerde Alevilerin birlikte ibadetlerini yaptıkları yerler olan cemevlerinin Alevi birey için rehabilitasyon işlevini, Alevi toplum için ise sosyal sermayeyi ve toplumsal birlikteliği artıcı yönlerini alanda görebilmektir. Bu durumun tespit edilebilmesi için alanda anketler yapılmış, toplanan veriler SPSS veri işleme programı ile anlaşılır hale getirilmiştir. Çalışmada, cem ibadetinin ve cemevlerinin bireysel ve toplumsal olumlu fonksiyonları tek tek ele alınmak yerine, bu mekân ve ibadetlerin sosyal sermaye üretici fonksiyonları ve bu durumun Alevi bireyler tarafından nasıl algılandığı görülmeye çalışılmıştır. Birer toplumsal sermaye potansiyeli taşıyan sosyo-dinî mekânlar olarak cemevlerinin yasal statüsü, caminin mi yoksa dergâhların mı alternatifi olduğu ayrı birer çalışma konusu olarak çalışmamızın kapsamı dışındadır. Bu çalışmamızda biz, cemevlerinin hem Alevi birey açısından (yatay) hem de toplumun bütünlüğü ve birlikteliği ve genel sosyal sermayenin artışı açısından (dikey) önemini göstermeye çalıştık.
65
86

REFERENCES

References: 

Aktay, Y. (2011). Karizma Zamanları. İstanbul: Timaş Yayınları.
Aktürk, H. (2013). Toplumsal Değişme ve Alevi Dernekleri -Adıyaman Örneği-. (Yayınlanmamış
Doktora Tezi). Kayseri: Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Aktürk, H. ve Tuğrul, T. (2014). “Alevi Bektaşi Kaynaklarında İnsan Yetiştirme Modeli”. Türk
Kültürü ve Hacı Bektaş Veli Araştırma Dergisi. Sayı: 72, s. 211-225
Alver K. (2007). Siteril Hayatlar, İstanbul: Hece Yayınları
Balkanlıoğlu, M. A., Irmak, F. (2014). “Bir Sosyal Sermaye Türü Olarak Türkiye’deki Alevi Sosyal
Örgütleri ve Faaliyetlerinin İncelenmesi”. Türk kültürü ve Hacı Bektaş Veli Araştırma
Dergisi. S. 70, s. 139-159
Berger, P. L. (2005). Kutsal Şemsiye Dinin Sosyolojik Teorisinin Ana Unsurları. Çev. Ali Coşkun.
3. Baskı. İstanbul: Rağbet Yayınları.
Cengil, M. (2003). “Cem Ayininin Fert ve Toplum Üzerindeki Etkileri”. Dinbilimleri Akademik
Araştırma Dergisi. Sayı: 3, s. 127-143
Çalışkan, Durmuş (2010). “Yenilikçi Oluşumlarda Sosyal Sermayenin Rolü ve burdur İli Üzerine
Bir Araştırma”. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yayınlanmamış
Doktora Tezi. Isparta
Durkheım, E. (1951). Suicide. Translated By John A. Spauldıng- George Sımpson. Illinois: Free
Press.
Erkilet A. (2013). Toplumsal Yapı ve Değişme Kuramları. 2. Baskı. Ankara: Hece Yayınları.
Fukuyama, F. (2005). Güven Sosyal Erdemler Refahın Yaratılması. Çev. A. Buğdaycı. 3. Baskı.
Ankara: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
Fukuyama, F (2011). “Sosyal Sermaye ve Sivil Toplum”. Çev. Erhan Tecim ve Rukiye Kaya.
Muhafazakâr Düşünce Dergisi. Yıl. 8. Sayı: 29-30. ss. 3-24
Giddens, A. (2000), Elimizden Kaçıp Giden Dünya. Çev. Osman Akınhay, İstanbul: Alfa Basım
Yayın Dağıtım.
Granovetter, M. (1973). “The Strength of Weak Ties”. American Journal of Sociology. Volume. 78.
İssue: 6. pp. 1360 - 1380
http://www.soc.ucsb.edu/faculty/friedkin/Syllabi/Soc148/Granovetter%2019....
(Erişim Tarihi: 06.10.2015)
Güngör, Ö., (2010), “Cemevi Konusuna Sosyolojik Bakış Denemesi”. Toplum Bilimleri Dergisi.
4/(7). ss. 123-136
Güngör Ö., (2012). Amerika’daki Türk Gençleri İçin Camii ve Dini Sosyalleşme (New Jersey
Örneği). Diyanet İlmi Dergi. C. 48. S. 4. s. 117- 136
Güngör, Ö., (2017). “Alevilik Üst Kimliğinin Kullanımının Aleviler- Nusayriler Bağlamında Dış
Kimlik- İç Kimlik Yansımaları”. Turkish Studies
Cemevlerinin Sosyal Sermayeyi Artırıcı ve Rehabilite Edici Fonksiyonları 85
Turkish Studies
International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic
Volume 12/27
International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic
Volume 12/2, p. 75-90
DOI Number: http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.11549
ISSN: 1308-2140, ANKARA-TURKEY
Hervieu-Leger, D. (2000). Religion as a Chain of Memory. Translated by Simon Lee. Cambridge:
Polity Press
İnce, A., (2017) “(Kur’ân Kursu Öğreticisi Görüşlerine Göre) Kur’ân Kurslarının Dinî
Sosyalleşmeye Katkıları” Diyanet İlmî Dergi • 150 C. 53 • S. 2, Nisan Mayıs Haziran, ss.
149-174.
Karaman K. (2010). “Ritüellerin Toplumsal Etkileri”. SDÜ Fen Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler
Dergisi. Sayı: 21 s. 227-236
Lın N. (2001). Social Capital A Theory of Social Structure and Action. New York: Cambridge
University Press.
Luckmann, T. (2003). Görünmeyen Din Modern Toplumda Din Problemi. Çev. Ali Coşkun ve Fuat
Aydın. İstanbul: Rağbet Yayınları.
Marshall, G. (1999). Sosyoloji Sözlüğü. Çev. Osman Akınhay- Derya Kömürcü. Ankara: Bilim ve
Sanat Yayınları.
Melıkoff, I. (1993). Uyur İdik Uyardılar Alevilik Bektaşilik Araştırmaları. Çev. Turan Alptekin.
İstanbul: Cem Yayınları.
Norwegıan Helsınkı Comıtte (2014). “Alevi Cemevleri Türkiye’de Din ve İnanç Özgürlüğü
Toplumsal Tartışmaya Katkı”. A Norwegian Helsinki Comittee Polici Paper. No: 3, www.
inancozgurlugugirisimi.org/.../NHCIOG_PolicyPaper_Alevi-tr-final.pdf (Erişim Tarihi:
05.06.2015)
Özdemir Ş., Arıcı İ. (2012). Alevilerin Cemevleri ve Diyanet İşleri Başkanlığına Yönelik Görüşleri
(Malatya Örneği). Turkish Studies - International Periodical for the Languages, Literature
and History of Turkish or Turkic Volume 7/3 Summer 2012, p. 2013- 2026, ISSN: 1308-
2140, www.turkishstudies.net, DOI Number: 10.7827/TurkishStudies.3559 , ANKARATURKEY
Parsons T. (2005). The Social System. 2. Edition. London: Routledge Taylor & Francis Group
Putnam, R.D. (1995). “Bowling Alone: America's Declining Social Capital”. Journal of Democracy,
January 1995, s. 65-78.
Serageldın, I. (1996). “Sustainability as Opportunity and the Problem of Social Capital.” The Brown
Journal of World Affairs 3(2): 187-203.
Shakland, D. (1998). "Günümüz Türkiye'si Alevilerinde Dede ve Talip Arasındaki Değişen Bağ".
Tarihi ve Kültürel Boyutlarıyla Türkiye'de Aleviler Bektaşiler Nusayriler. (Hazırlayan:
İsmail Kurt-Seyid Ali Tüz). İstanbul: Ensar Neşriyat. s. 319-327
Subaşı, N. (2003). “Güvenliğin Modern Mekânları ve Aleviler”. Milel ve Nihal. 1 (1). s. 73-89.
Subaşı, N. (2010). Alevi Modernleşmesi Sırrı Faş Eylemek. 3. Baskı. İstabul: Timaş Yayınları.
Şahin, İ. (2012). “Ocaktan Cemevine Yapısal Bir Dönüşüm İngiltere Alevi Kültür Merkezi ve
Cemevi Örneği”. Türk kültürü ve Hacı Bektaş Veli Araştırma Dergisi. Sayı: 63, s. 39- 58
86 Hamit AKTÜRK
Turkish Studies
International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic
Volume 12/27
Şimşek, E., Güngör, Ö., (2013). “Alevi Yapısallaşması Talepler ve Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi
Ders Kitaplarında Alevilik Bektaşilik”. Turkish Studies - International Periodical For The
Languages, Literature and History of Turkish or Turkic
Volume 8/3, Winter 2013, p. 539-565, ISSN: 1308-2140, www.turkishstudies.net, DOI
Number: 10.7827/TurkishStudies.4526, ANKARA-TURKEY
Taşğın, A. (2013). “Alevi Bektaşi Hafızasının Taşıyıcı ve Aktarıcısı Olarak Dede ve Cemevi”. I.
Uluslararası Karaşar Alevi Bektaşi Bilgi Şöleni. Ankara.
www.farukcelik.com.tr/images/editor/1.pdf (Erişim Tarihi: 08.06.2015)
www.necdetsubasi.com/index.php/Alevi-calistaylari (Erişim Tarihi: 28.04.2015)
Yarcı, S. (2011). “Pierre Bourdieu’da Sosyal Sermaye Kavramı”. Akademik İncelemeler Dergisi. C.
6, S. 1, s. 125-135

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com