You are here

TARİH ALAN YETERLİK ALGISI ÖLÇEĞİ: BİR ÖLÇEK GELİŞTİRME ÇALIŞMASI

SCALE OF PERCEIVED COMPETENCE IN HISTORY AS A SUBJECT MATTER: A SCALE DEVELOPMENT STUDY

Journal Name:

Publication Year:

DOI: 
http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.11836
Abstract (2. Language): 
From the perspective of history teaching, it is widely accepted that history teachers have to know the subjects they are teaching. As a matter of fact, even some apparently small deficiencies in subject matter knowledge negatively affect the quality of learning and cause just a superficial understanding of the subjects being taught. Despite the importance of subject matter knowledge for history teaching, the Turkish literature in this matter contains no study dealing with history teachers’ competence in subject matter knowledge. The purpose of this study is to develop a valid and reliable measurement tool that can be used for measuring in-service and pre-service history teachers’ perceived competence in subject matter knowledge. Scale of Perceived Competence in History as a Subject Matter (SPCHSM) consisting of 21 items and 4 dimensions was administered to 343 pre-service history and social studies teachers, and the obtained data were subjected to validity and reliability analysis. According to the results of the explanatory factor analysis, SPCHSM explains 62.84% of the total variance. They also indicate that the factor loadings of 21 items in SPCHSM vary from .43 to .83. The factor structure of SPCHSM was tested through confirmatory factor analysis. The obtained results confirmed the 4-factor structure. The fit indices acquired are as follows: RMSEA = .060, GFI = .90, CFI = .98, NFI = .96, RFI = .96, AGFI = .87, IFI = .98, and NNFI = .98. The Cronbach’s alpha coefficient of internal consistency of the scale was found to be .92. The dimensions of the scale were seen to be correlated with each other and the total scale score. All these results indicate that SPCHSM is a valid and reliable measurement tool that can be used for measuring history teachers’ perceived competency in their field.
Abstract (Original Language): 
Öğretmen nitelikleri üzerine yapılan birçok araştırma, tarih öğretmenlerinin kendi disiplinleri hakkında derin bilgi sahibi olmaları gerektiğini ileri sürmektedir. Böyle bir tarihsel bilgiye sahip olmak, tarih öğretmeni için bir tür ön koşul niteliğindedir. Nitekim tarihsel alan bilgisinde mevcut olan bir kısım eksiklikler bile, öğrenmenin niteliğini olumsuz yönde etkilemekte ve öğretilecek konuların yüzeysel bir şekilde aktarılmasına neden olmaktadır. Tarih öğretiminde alan bilgisinin önemine karşın, bu anlamda kullanılacak bir ölçme aracının bulunmaması önemli bir eksikliktir. Bu çalışmanın amacı, tarih öğretmenlerinin ve öğretmen adaylarının alan bilgileri konusundaki yeterlik algılarını ölçmede kullanılabilecek geçerli ve güvenilir bir ölçme aracı geliştirmektir. Bu kapsamda 21 madde ve 4 boyuttan oluşan Tarih Alan Yeterlik Algısı Ölçeği (TAYAÖ), 343 tarih ve sosyal bilgiler öğretmen adayı üzerinde uygulanmış ve elde edilen veriler geçerlik ve güvenirlik analizine tabi tutulmuştur. Yapılan açıklayıcı faktör analizine göre TAYAÖ, toplam varyansın % 62.84’ünü açıklamaktadır. Açıklayıcı faktör analizi sonuçları incelendiğinde TAYAÖ’de yer alan 21 maddenin faktör yüklerinin .43-.83 arasında değiştiği görülmektedir. Ayrıca TAYAÖ’nün faktör yapısı doğrulayıcı faktör analiziyle de sınanmış, elde edilen sonuçlar 4 faktörlü yapıyı doğrulamıştır. Elde edilen uyum indeksleri ise; RMSEA = .060, GFI = .90, CFI = .98, NFI =.96, RFI = .96, AGFI = .87, IFI = .98 ve NNFI = .98 şeklindedir. Ölçeğin Cronbach alfa iç tutarlılık katsayısı ise .92 olarak hesaplanmıştır. Bununla birlikte ölçekte yer alan boyutların kendileriyle ve ölçek toplam puanıyla korelasyon içinde oldukları görülmektedir. Bütün bu sonuçlar TAYAÖ’nün tarih öğretmenlerinin alan yeterliklerini ölçmede geçerli ve güvenilir bir ölçme aracı olduğunu göstermektedir.
589
604

REFERENCES

References: 

Alkan, C. (2004). Meslek ve öğretmenlik mesleği. V. Sönmez (Der.), Öğretmenlik mesleğine giriş (s.243-294). İstanbul: Anı Yayıncılık.
Arastaman, G. (2013). Eğitim ve fen edebiyat fakültesi öğrencilerinin öz-yeterlik inançları ve öğretmenlik mesleğine karşı tutumlarının incelenmesi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi (KEFAD), 14 (2), 205-217.
Arseven, A. (2016). Öz yeterlilik: Bir kavram analizi. Turkish Studies, 11 (19), 63-80, doi: http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.10001
Ay, B. (2007). Öğretmenlerin öz-yeterlikleri ve örgütsel vatandaşlık davranışı. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Afyon Kocatepe Üniversitesi, Ankara.
Aydemir, H. (2012). Sosyal bilgiler öğretmenlerinin öğretim yöntem, teknik ve stratejileri kullanma yeterlikleri. Hikmet Yurdu, 5(9), 81-100.
Bal, M. S. (2011). Tarih öğretmen adaylarının haçlı seferleri konusunda pedagojik alan bilgilerinin incelenmesi. Selçuk Üniversitesi Ahmet Keleşoğlu Eğitim Fakültesi Dergisi, 31, 239-261.
Bal, M. S. ve Karademir, N. (2013). Sosyal bilgiler öğretmenlerinin teknolojik pedagojik alan bilgisi (TPAB) konusunda öz-değerlendirme seviyelerinin belirlenmesi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 34(2), 15-32, doi: 10.9779/PUJE468
Bandura A.(1995). New Self-efficacy in changing societies. York: Cambridge University Press.
602 Tercan YILDIRIM - Fatih YAZICI
Turkish Studies
International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic
Volume 12/17
Bandura, A. (1986). Social foundations of thought and action: A social cognitive theory. Englewood Cliffs, NJ: Prentice-Hall.
Barton, K.C and Levstik, L. S. (2004). Teaching history for the common good. Mahwah: Lawrence Erlbaum Associates.
Bozkurt, N. (2015). Tarih öğretmeni adaylarının özel alan yeterlik algılarının değerlendirilmesi. Uşak Sosyal Bilimler Dergisi, 8(3), 65-86, doi: 10.12780/uusbd.38966
Bozkurt, N. (2016). Tarih öğretmeni adaylarının teknolojik pedagojik alan bilgisine yönelik özgüvenlerinin belirlenmesi. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 13(33), 153- 167.
Büyüköztürk, Ş. (2008). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. Ankara: Pegem Akademi.
Candeğer, Ü. (2013). Üniversitelerin tarih öğretmenliği bölümlerinin internet sayfalarında bulunan ders programları ile tarih öğretmeni özel alan yeterliklerinin karşılaştırılması. Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Özel Sayı, 329-346, doi: 10.12780/UUSBD190
Candeğer, Ü. (2014). Tarih öğretmeni özel alan yeterliklerinin hazırlanması. Türk Tarih Eğitimi Dergisi, 4(1), 177-194.
Dilek, D. ve Alabaş, R. (2010). Öğrencilerde tarihsel düşünce gelişimi, M. Safran (Ed.). Tarih nasıl öğretilir? Tarih öğretmenleri için özel öğretim yöntemleri (123-130). İstanbul: Yeni İnsan Yayınevi.
Doğru, E. (2016). Coğrafya öğretmenlerinin tpab bilgisi ile ilgili yeterliklerinin incelenmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Karabük Üniversitesi, Karabük.
Dönmez, C. ve Uslu, S. (2014). Sosyal bilgiler öğretmen adaylarının özel alan yeterliklerine ilişkin öz-yeterlik inançlarının çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 14 (1), 460-482, doi: 10.17240/aibuefd.2014.14.1-5000091522
Er Tuna, Y. Ve Safran M. (2017). Orta öğretim öğrencilerinin tarihsel olayların önemine ilişkin görüşlerinin bazı değişkenlere göre incelenmesi. Turkish Studies, 12 (4), 163-180, doi: http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.11413,
Ereş, F. (2010). İlköğretim okulu öğretmenlerinin genel alan yeterlikleri kapsamındaki kişisel ve meslekî değerler ile meslekî gelişim yeterliklerine ilişkin ilköğretim müfettişlerinin görüşleri. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 30(2), 357-374.
Gelbal, S. ve Kelecioğlu, H. (2007). Öğretmenlerin ölçme ve değerlendirme yöntemleri hakkındaki yeterlik algıları ve karşılaştıkları sorunlar. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 33, 135-145.
Gelen, İ. ve Özer, B. (2008). Öğretmenlik mesleği genel yeterliklerine sahip olma düzeyleri hakkında öğretmen adayları ve öğretmenlerin görüşlerinin değerlendirilmesi. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5(9), 39-55.
Hair, J. F., Black, W. C., Babin, B. J., and Anderson, R. E. (2016). Multivariate data analysis. Pearson: Upper Saddle River.
Husband, C. (2011). What do history teachers (need to) know? Ian Davies (Ed.), Debates in history teaching (84-95). London and New York: Routledge.
Kahramanoğlu, R. ve Ay, Y. (2013). Sınıf öğretmeni adaylarının özel alan yeterlik algılarının çeşitli değişkenler açısından analizi. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 2(2), 285-301, doi: 10.7884/teke.149
Kahyaoğlu, M. ve Yangın, S. (2007). İlköğretim öğretmen adaylarının mesleki öz yeterliklerine ilişkin görüşleri. Kastamonu Eğitim Fakültesi Dergisi, 15(1), 73-84.
Tarih Alan Yeterlik Algısı Ölçeği: Bir Ölçek Geliştirme Çalışması 603
Turkish Studies
International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic
Volume 12/17
Karacaoğlu, Ö. C. (2008). Öğretmenlerin yeterlilik algıları. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 5(1), 70-97.
Kılıç, E., Başer, E. H., Kılınç, S., Kaya, M. M., Er Türküresin, H. ve Kesten, A. (2016). Sosyal Bilgiler öğretiminde teknoloji kullanımı öz-yeterlilik ölçeğinin güvenirlik ve geçerlik çalışması. Turkish Studies, 11 (14), 411-424, doi: http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.9469
Kıncal, R. (1999). Öğretmenlik mesleğine giriş. Erzurum: Eser Ofset.
Kıylık, D. (2016). Sınıf öğretmeni adaylarının teknolojik pedagojik alan bilgisi (tpab) seviyelerinin çeşitli değişkenlere göre incelenmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Van.
Kitson A., Husbands, C. and Steward S. (2011). Teaching and learning history 11–18: understanding the past. Berkshire: Mc Graw Hill Open University Press.
Kline, R. B. (2011). Principles and practice of structural equation modeling. New York: Guilford publications.
Kök, M., Çiftçi, M. ve Ayık, A. (2011). Öğretmenlik mesleği özel alan yeterliklerine ilişkin bir inceleme (okul öncesi öğretmenliği örneği). Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 15(1), 169-183.
Köksal, N. (2008). Öğretmenlik mesleği genel yeterliklerinin öğretmen, müdür ve bakanlık yetkilileri tarafından değerlendirilmesi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, (1)23, 36-46
Küçükahmet, L. (1993). Öğretmen yetiştirme: programları ve uygulamaları. Ankara: Gazi Üniversitesi İletişim Fakültesi Matbaası.
MEB (2011). Milli eğitim bakanlığı öğretmen yetiştirme ve eğitimi genel müdürlüğü ortaöğretim projesi: tarih öğretmeni özel alan yeterlikleri. Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı.
MEB (2008a). Öğretmen yeterlikleri: öğretmenlik mesleği genel ve özel alan yeterlikleri. Ankara: Devlet Kitapları Müdürlüğü.
MEB (2008b). Öğretmenlik mesleği genel yeterlikleri. Ankara: Devlet Kitapları Müdürlüğü.
Özbek, R., Kahyaoğlu, M. ve Özgen, N. (2007). Öğretmen adaylarının öğretmenlik mesleğine yönelik görüşlerinin değerlendirilmesi. Sosyal Bilimler Dergisi, 9(2), 221-232.
Özdemir, S. M. (2008). Sınıf öğretmeni adaylarının öğretim sürecine ilişkin öz- yeterlik inançlarının çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, Bahar (54), 277-306.
Özdemir, S., Yalın, H.İ ve Sezgin, H. (2004). Öğretmenlik mesleğine giriş. Ankara: Nobel Yayıncılık.
Öztürk, M. K. (2009). Sosyal bilgiler öğretmenlerinin okul, aile ve toplum ilişkileri yeterlik alanına ilişkin görüşleri ve öz değerlendirmeleri. Bilig, 49, 113-126.
Pamuk, A ve Alabaş, R. (2016). Vatandaşlık ve sosyal bilgiler, D. Dilek (Ed.), Sosyal bilgiler eğitimi (333-350). Ankara: Pegem Akademi.
Seferoğlu, S. S. (2004). Öğretmen yeterlikleri ve mesleki gelişim. Bilim ve Aklın Aydınlığında Eğitim, 58, 40-45.
Shulman, L.S. (1986). Those who understand: knowledge growth in teaching. Educational Researcher, 15(2), 4-14.
Smith, N. (2010), The history teacher's handbook. New York: Continuum International Publishing Group.
604 Tercan YILDIRIM - Fatih YAZICI
Turkish Studies
International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic
Volume 12/17
Şahin, A. E. (2004). Öğretmen yeterliklerinin belirlenmesi. Bilim ve Aklın Aydınlığında Eğitim Dergisi, 5(58).
Şeker, H., Deniz, S. ve Görgen, İ. (2005). Tezsiz yüksek lisans öğretmen adaylarının öğretmenlik yeterlikleri üzerine değerlendirmeleri. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi, 42, 237-253.
Şimşek, Ö. F. (2007). Yapısal eşitlik modellemesine giriş. Ankara: Ekinoks.
Taşdemir, M. (2007). Sınıf öğretmenlerinin okul, meslektaşları ve kendi mesleki yeterliklerini algılamaları. Milli Eğitim, 174, 171-192.
Taşgın, A. (2010). Öğretmenlik mesleği genel yeterliklerinin sınıf öğretmenleri ve sınıf öğretmeni adaylarının görüşlerine göre değerlendirilmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Atatürk Üniversitesi, Erzurum.
Taşgın, A. ve Sönmez, S. (2013). Öğretmenlik mesleği genel yeterliklerinin sınıf öğretmenleri ve sınıf öğretmeni adaylarının görüşlerine göre değerlendirilmesi. Middle Eastern & African Journal of Educational Research, 3, 80-90.
Tavşancıl, E. (2006). Tutumların ölçülmesi ve SPSS ile veri analizi. Ankara: Nobel Yayın.
Topal, T. (2016). Eğitim biliminin temel kavramları. M. Onur ve M. Şanal (Der.), Eğitim bilimine giriş (1-21). İstanbul: Pegema Yayıncılık.
Tunca, N. ve Şahin, S.A. (2014). Öğretmen adaylarının biliş ötesi (üst biliş) öğrenme stratejileri ile akademik öz yeterlik inançları arasındaki ilişki. Anadolu Journal of Educational Sciences International, 4(1), 47-56, doi: 10.18039/ajesi.89592
Yeşil, R. (2009). Sosyal bilgiler aday öğretmenlerinin sınıf içi öğretim yeterlikleri (Kırşehir örneği). Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 7(1), 23- 48.
Yeşilyurt, E. (2011). Öğretmen adaylarının öğretmenlik mesleğinin genel yeterliklerine yönelik yeterlik algıları. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 9(1), 71-100.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com