You are here

KELOĞLAN TİPİNE PİKARESK ANLATIM BAĞLAMINDA BİR BAKIŞ

A VIEW IN THE NARRATIVE OF KALOGHLAN TYPE PIKARESK EXPRESSION

Journal Name:

Publication Year:

DOI: 
http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.12502

Keywords (Original Language):

Author Name
Abstract (2. Language): 
The Kaloghlan type, which is widespread in the Turkish world, is a mythical figure that has meaning depending on the image of baldness. The bald headed ‘Great Ancestors’ is the first archetypal image of a soul that ritualizes the spiritual power of Turkish culture with the motif of changing the frost. This situation, which has become traditional as a sacred ritual, is a motif that is referred to as frost change. With the divisive functions of Bald-Ancestor, a mythical figure, a cynical, loving and mischievous fairy tale is born. The features of the hero contrasted with the initial and final situation in Kaloghlan’s tale; is the distinguishing feature of the picaro type. Kaloghlan is a type that reflects the characteristics of picaresque narration in the way of thinking and hearing of the Turkish people / society. The Pikaro type is about the fact that a crushed and exploited hero gains success by changing against the evils of opposing forces. Kaloghlan wins the struggle against the opposing forces with the astonishing change seen in picaresque narration. The Kaloghlan tales gain a different value with the change of the method of struggle of the picaro type. The struggle of Kaloghlan's opponents is not a crude force; It is based on humor and satire, the product of a sharp mind. Hero depicted as pure, poor, stupid and lazy at the beginning of the tale, struggles to awaken in the face of the changing world and man's play. Kaloghlan's struggle is against the forces that exploit and oppress society; In this respect Kaloghlan's epistles are an example of a social critique that stands out in the picaresque narrative. Kaloghlan is the type of picaro that stands out in the tales texts of Turkish culture, with the characteristics of the picaresque narrative; it disrupts its opponents with a method of struggle in which the mind and intelligence are prioritized. The analysis of Kaloghlan type and its tale, which has an important place in the folk literature narrative tradition, is based on picaresque narrative and picaro type oriented analysis. In addition to the previous works on the functions of the Kaloghlan type and Kaloghlan tales, their symbolic cultural codes and their place among the fairytale texts, Kaloghlan's place in the picaresque narrative and the picaro type feature will be emphasized in this study. Pikaresk narration and picaro type introduction; Kaloghlan's return to the hero's myth and Kaloghlan's heritage as a fairy tale hero will be examined. As a fairy tale hero, similar and different aspects of picaro tongue of Kaloghlan will be analyzed with examples from texts.
Abstract (Original Language): 
Türk dünyasında yaygın olan Keloğlan tipi, kellik imgesine bağlı anlamlar kazanan mitsel bir figürdür. Kel başlı ‘Ulu Atalar’, don değiştirme motifiyle Türk kültürünün manevî gücünün ritüelleştiği bir ruhun arketipsel ilk imgesidir. Kutsal bir ritüel olarak gelenekleşen bu durum, anlatılarda da don değiştirme olarak geçen bir motiftir. Mitsel bir figür olan Kel Ata’nın bölünen işlevleriyle kurnaz, sevecen ve muzip bir masal tipi doğar. Keloğlan masallarında baştaki ve sondaki durumun tezat oluşturduğu kahramanın özellikleri; pikaro tipinin ayırıcı özelliğidir. Keloğlan, Türk insanının/toplumunun düşünüş ve duyuş tarzıyla pikaresk anlatımın özelliklerini yansıtan bir tiptir. Pikaro tipi ezilmiş ve sömürülmüş bir kahramanın karşıt güçlerin kötülükleri karşısında değişerek başarı kazanmasını konu edinir. Keloğlan, karşıt güçler karşısında pikaresk anlatımda görülen şaşırtıcı değişimle mücadelesini kazanır. Keloğlan masalları, pikaro tipinin mücadele yöntemindeki değişiklikle farklı bir değer kazanır. Keloğlan’ın rakipleriyle mücadelesi, kaba kuvvete değil; sivri bir zekânın ürünü olan mizah ve hicve dayanır. Masalın başında saf, yoksul, aptal ve tembel olarak tasvir edilen kahraman, değişen dünyanın ve insanın oyun ve düzenleri karşısında uyanışa geçerek mücadele eder. Keloğlan’ın mücadelesi toplumu sömüren ve baskı kuran güçlere karşıdır; bu yönüyle Keloğlan masalları pikaresk anlatıda öne çıkan toplumsal bir eleştiri örneğidir. Keloğlan, pikaresk anlatının özellikleriyle Türk kültürünün masal metinlerinde öne çıkan pikaro tipidir; aklın ve zekânın öncelendiği bir mücadele yöntemiyle rakiplerini bozguna uğratır. Halk edebiyatı anlatı geleneği içinde önemli bir yeri olan Keloğlan tipi ve masallarının pikaresk anlatı ve pikaro tip yönüyle çözümlenmesi bu çalışmanın temelini oluşturmaktadır. Keloğlan tipinin ve Keloğlan masallarının işlevleri, sembolik kültürel kodları ve masal metinleri arasındaki yeri üzerine yapılan önceki çalışmalara ek olarak bu çalışmada Keloğlan’ın pikaresk anlatıdaki yeri ve pikaro tip özelliği üzerinde durulacaktır. Pikaresk anlatı ve pikaro tipi tanıtılarak; Keloğlan’ın kahraman mitine dönüşü ve Keloğlan’ın bir masal kahramanı olarak konuyla ilgili özellikleri irdelenecektir. Masal kahramanı olarak Keloğlan’ın pikaro tiple benzer ve farklı yönlerinin metinlerden örneklerle çözümlemesi yapılacaktır.
1
20

REFERENCES

References: 

Alangu, Tahir (2014), Keloğlan Masalları, Yapı Kredi Yayınları, İstanbul.
Alptekin, Ali Berat (2002), Taşeli Masalları, Akçağ Yayınları, Ankara.
Bakırcı, Nedim (2013), Keloğlan Masalları, Akçağ Yayınları, Ankara.
20 Fevziye ALSAÇ
Turkish Studies
International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic
Volume 12/30
Bilkan, Ali Fuat (2001), Masal Estetiği, Timaş Yayınları, İstanbul.
Bock, Philip K. (2001), İnsan Davranışının Kültürel Temelleri (Çev. N. Serpil Altunkek) İmge
Kitabevi, Ankara.
Çetin, Nurullah (2013), Roman Çözümleme Yöntemi, Öncü Basımevi, Ankara.
Erzen, Melih (2013), “Gülten Akın’ın Tiyatro Eserleri Üzerine İçerik Bağlamında Bir
Değerlendirme”, Turkish Studies - International Periodical For The Languages, Literature
and History of Turkish or Turkic, Volume 8/4, Spring, p. 221-238
Fenoglıo, Irene Françoıs Georgeon (2007), Doğu’da Mizah (Çev. Ali Berktay), Yapı Kredi
Yayınları, İstanbul.
Gökalp, G. Gonca (1999), “Osmanlı Dönemİ Türk Romanının Başlangıcında Beş Eser”, Hacettepe
Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi, Osmanlının 700. Yılı Özel Sayısı Ekim, s. 185-
202.
Harmancı, Meriç (2012), “Keloğlan’ın Mitik Aynadaki Görüntüsü” Milli Folklor, Yıl: 24, S. 94 s.
72-80.
Jung, C. Gustav (2017) İnsan ve Sembolleri (Çev. Hatice Mukaddes İlgün), Kabalcı Yayınları,
İstanbul.
Kadızade, Esma Dumanlı (2016), “Türkçe Eğitiminde Çocuk Yazınına Göstergebilimsel Yaklaşım:
‘Keloğlan İle Kardeşi’ Masalı”, Turkish Studies - International Periodical For The
Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, Volume 11/14, Summer, p. 221-
238
Kayalı, Nejla Orta (2015), “Türk Sinemasında Geleneksel Kahraman Simgesel Olarak İmgenin
Yerini Alabildi Mi?”, Turkish Studies International Periodical for the Languages, Literature
and History of Turkish or Turkic Volume 10/16 Fall p. 863-874
Ögel, Bahaeddin (2010), Türk Mitolojisi II, Türk Tarih Kurumu Basımevi, Ankara.
Ölçer, Evrim Özünel (2005), “Kel Ata’dan Keloğlan’a ‘Hilebaz’ Dönüşüm”, Milli Folklor, Yıl: 17,
S. 67, s. 47-52.
Önal, Mehmet Naci (2011), Muğla Masalları, Muğla Üniversitesi Yayınları, Muğla.
Özcan, Tarık (2013), “Modern Bir Öncü: Keloğlan”, Bilig, S. 65, s. 247-258.
Sakaoğlu, Saim (2002), Gümüşhane ve Bayburt Masalları, Akçağ Yayınları, Ankara.
Şimşek, Esma (2001), Yukarıçukurova Masallarında Motif Ve Tip Araştırması I-II Kültür
Bakanlığı Yayınları, Ankara.
Şimşek, Esma (2017), “Türk Masallarının Millî Tipi: Keloğlan”, Akra, S. 11, Ocak-Nisan s. 41-57.
Taşdelen, Vefa (2013), Felsefeden Edebiyata, Hece Yayınları, Ankara.
Tuna, Sibel Turhan (2016), “Keloğlan ile Köyağası Adlı Masalın Varoluşçuluğun Temel Bazı
Kavramları Çerçevesinde Yorumlanması” Milli Folklor, Yıl: 28, S. 110, s. 56-67.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com