A METHOD FOR LEXICOGRAPHICAL ANALYSING: ESER-İ
ŞEVKET SAMPLE
Journal Name:
- Turkish Studies
Key Words:
Keywords (Original Language):
| Author Name | University of Author |
|---|---|
Abstract (2. Language):
It has been determined that the vast majority of studies conducted
in the studies and researches directed to the review and criticism of the
glossary were made with a linguistic point of view. In dictionary reviews,
dictionaries are often seen as language material and dictionary; the
vocabulary of the period in which it was written, the phonological and
morphological characteristics of the period, and so on. were taken from
the fronts. There is no comprehensive theoretical study on the structure
and function of the dictionary in the studies conducted under the heading
of 'Lexicographical analysis. It is important to establish theoretical and
objective examination and criticism methods since the main purpose of
dictionary reviews and criticisms is to improve the dictionary on a
scientific basis and to enable the user to better respond to their needs.
The Modern Theory of Lexicographic Functions (Bergenholtz, 1996,
1998; Tarp, 1992, 1994, 1995, 1998, 2000, 2001, 2002;
Bergenholtz/Kaufmann, 1997; Bergenholtz/Nielsen, 2002;
Bergenholtz/Tarp 2002) sets the user-dictionary relation at the center of
lexicographical studies and based on the arrangement of the structures
in the dictionary and the functions of these structures in the framework
of user needs. In this study, according to the ‘The Modern Theory of
Lexicographic Functions’, a dictionary called Mehmet Şevket es-Sayyid's
Eser-i Şevket, written in 1851, was examined in relation to how to
organize the basic structures of the dictionary according to the userdictionary
relation.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language):
Sözlük incelemesine ve eleştirisine yönelik yapılan lisansüstü yayın
ve araştırmaların büyük çoğunluğunun dilbilimsel bakış açısıyla
yapıldığı tespit edilmiştir. Yapılan sözlük incelemelerinde sözlükler
çoklukla dil malzemesi olarak görülmüş ve sözlük; yazıldığı dönemin söz
varlığı, dönemin ses bilgisel ve biçimbilimsel özellikleri vb. açılardan ele
alınmıştır. Bununla birlikte ele aldığı sözlüğün biçim özelliklerini ve
yazım amacını örneklerle veren çalışmalar da mevcuttur (Ör. Öbek 2009,
Kalsın ve Kaplan 2009) ‘Sözlükbilimsel inceleme’ başlığında yapılan
çalışmalarda ise sözlüğün yapısına ve işlevine dair kapsamlı bir kuramsal
incelemeye rastlanılmamıştır. Sözlük incelemeleri ve eleştirilerinin temel
amacının sözlüğü bilimsel temellerle iyileştirmek, kullanıcının
ihtiyaçlarına daha iyi yanıt vermesini sağlamak olduğundan kuramsal ve
nesnel inceleme ve eleştiri yöntemlerinin oluşturulması önem
kazanmaktadır.
“Sözlükbilimsel İşlevlerin Çağdaş Kuramı (The Modern Theory of
Lexicographic Functions)” (Bergenholtz, 1996, 1998; Tarp, 1992, 1994,
1995, 1998, 2000, 2001, 2002; Bergenholtz/Kaufmann, 1997;
Bergenholtz/Nielsen, 2002; Bergenholtz/Tarp 2002), kullanıcı-sözlük
ilişkisini sözlükbilimsel çalışmaların merkezine koymakta ve sözlükte yer
alan yapıların ve bu yapıların işlevlerinin kullanıcı ihtiyaçları
çerçevesinde düzenlenmesini esas almaktadır. Sözlükbilimini ve
dilbilimini birbirinden ayırıp bu iki disiplinin konu alanının farklı olduğu
varsayımını ön planda tutmaktadır. Bu çalışmada, Sözlükbilimsel
İşlevlerin Çağdaş Kuramı’na göre sözlükteki temel yapıların kullanıcısözlük
ilişkisine göre nasıl düzenleneceğiyle ilgili yapılan çalışmalardan
hareketle 1851’de yazılmış olan Mehmed Şevket es-Seyyid’e ait Eser-i
Şevket adlı sözlük incelenmiştir.
FULL TEXT (PDF):
- 30