THE METHODS OF INTERPRETATION (TA’WIL) AND
ANALYSIS OF THE HADITH ON THE BASIS OF IBN
KHALDUN’S MUQADDIMAH
Journal Name:
- Turkish Studies
Key Words:
Keywords (Original Language):
| Author Name |
|---|
Abstract (2. Language):
In this article, it will try to point out the genuine and benefiting
approaches of Ibn Khaldun about the tasks in understanding and
interpreting of the Hadiths on the basis of the Muqaddimah. As a
fertile/multi-dimensional scholar Ibn Khaldun’s approaches to the
hadiths have not been emphasized very much. That is why this article
will intentionally emphasized Ibn Khaldun’s approaches to the science of
Hadith and methods about the hadiths.
The scholars whom investigating a new methodology in order to
understand the hadith and tradition of the Prophet (sunna) have been
emphasized that it should be benefited from the social sciences and
sociology.
Ibn Khaldun also points out the analyzing methods of the hadith
and that of unique and beneficial approaches to the task.
Ibn Khaldun was a scholar intensifying wide scopes of sciences
such as history, history of the civilization and philosophy of history and
he also interested in contemporary sciences in his time and made
researches especially in Islamic sciences. He undertook Islamic
civilization and in that scope he contributed by doing observation and
evaluation related to the generation of knowledge, classification and
development of sciences.
In his Muqaddimah Ibn Khaldun tried to evaluate narrative/shar’î
sciences exclusively which existing in umran/prosperity and shape the
imagination. Hem made exclusive evaluation in the science of hadith and
put forward efforts that focused of understanding in interpretation of
hadith and analyzing of it. In sum in this study what were illuminate
todays scholars from Ibn Khaldun’s approaches, interpretations and
findings will be emphasized.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language):
Bu makalede İbn Haldun’un Muakaddime’si bağlamında hadislerin anlaşılması ve yorumlanması konularındaki özgün yaklaşımları ortaya konulmaya çalışılmıştır. Çok yönlü/velud bir âlim olan İbn Haldun’un Sünnet ve hadislere ilişkin yaklaşımları, ihtilafu’l-hadis ve müşkilü’l-hadis bağlamında hadisleri tavzihi, hadisi anlama, tahlil ve tevil yöntemleri üzerinde durulmuştur.
İslam dünyasında hadislerin doğru anlaşılması ve yorumlanması ve hadislerin delaletlerini tavzih hususunda önemli çalışmalar ortaya konulmuştur. Hadisleri anlama ve yorumlama mevzuunda yeni yaklaşımlar geliştirmenin ve bazı olgu ve gerçekliklerden istifade etmenin önemi açıktır. İbn Haldun da hadis tahlil ve tevilleri ve sosyal gerçeklik ve toplum bilimden istifade etmesi yönleri ile öne çıkmış, önemli yaklaşımlar ortaya koymuştur.
İbn Haldun tarih, medeniyet tarihi, tarih felsefesi alanlarında yoğunlaşmış olmakla birlikte çağındaki ilimler ve özellikle İslami ilimler konusunda tetebbuatta bulunmuş bir ilim insanıdır. İslam medeniyetini ele almış, bu alanda bilginin üretimi ve tasnifi, ilimlerin gelişimi ile ilgili değerlendirme ve gözlemlerde bulunmuştur. İbn Haldun Mukaddime’sinde Ümranda var olan, tasavvuru şekillendiren nakli/şeri ilimleri değerlendirmeye çalışmıştır. Hadis ilmi ile ilgili münhasıran değerlendirmelerde bulunmuş, hadis yorum, tevil ve tahlilleri ile anlama odaklı çabalar ortaya koymuştur. Çalışmada İbn Haldun’un yaklaşım, yorum ve tespitlerinin günümüz ilim insanlarına ve çalışmalarına ışık tutan yönleri üzerinde durulacaktır.
Mukaddime ve hadis bağlamında “İbn Haldun’un El-Mukaddimesi’ndeki Hadis Bölümü” (Yılmaz, t.y.) adlı makale Mukaddime’nin ilimler kısmındaki hadis ilimleri bölümüne yöneliktir. “İbn Haldun'un Mukaddime Adlı Eserinde Hadîs İlimleri ve Hadîs- Sosyoloji İlişkisi” (Köktaş, 2003) adlı makale ise hadis- sosyoloji ilişkisi bağlamında ele alınmış olup İbn Haldun’un bazı hadisleri sosyolojik izahına yöneliktir. Bu makalede ise İbn Haldun’un çeşitli yönleriyle hadisleri anlama ve yorumlama hususundaki yaklaşımları, hadis tahlil
ve tevil tarzları, belirgin hususiyetleri, özgün yönleri daha geniş bir
çerçevede ve Mukaddime’nin geneli üzerinde ele alınmaya çalışılacaktır.
Çalışmada Mukaddime’nin Arapça aslından (İbn Haldun, t.y.) ve Ugan’ın
(1989, I-III) üç ciltlik çevirisinden de istifade edilmekle birlikte Uludağ’ın
iki ciltlik tercümesi esas alınmıştır. (İbn Haldun, 1988, I-II)
- 35