You are here

ETKİLİ KONUŞMA OLÇEGI: BİR ÖLÇEK GELİŞTİRME ÇALIŞMASI

STUDY OF DEVELOPING EFFECTIVE SPEECH SCALE

Journal Name:

Publication Year:

DOI: 
http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.3279
Abstract (2. Language): 
Language is the most important part of culture. Because of that language is made up of writing and oral expressions, it implies that these expressions should be analyze in detail. In general, the people express theirselves orally in their daily lives. That's why, oral expression should be made more effective. The goal of the study is to develop a measuring tool that can measure oral ability reliable and valid. Theformation education at Selcuk University of Konya City in Turkey. There are 230 female studens and 112 male students in this group. The students were wanted to evaluate the speak of the academic staff who did in previous lecture. Scale items were prepared by doing lite ratüre survey and getting comments of consultants. 111 items of the scale were reduced to 24 items after doing reliability and validity analyses and getting advices of consultants. In the scale, there are 20 items that can show positive situaitons and 4 items that show negative situations. The negative items of the scale are being pointed reversibly. To prove the validity of the scale, factor analyses that anatomize and confirm. The validity of scale was made by applying Cronbach alpha, Spearman Brown, Gutmann Split-Half Techniques, corrected item correlations and calculating the t-test values which are related with the 27 percent of up-down difference. After these, it was concluded that this scale is safe and valid.
Abstract (Original Language): 
Dil, bir toplumun kültürünün en önemli unsurudur. Dilin yazılı ve sözlü anlatımdan oluşması, bu iki anlatım türünün ayrıntılı biçimde incelenmesi gereğini ortaya çıkarmıştır. İnsanların günlük hayatta kendilerini daha çok konuşarak ifade etmeleri, konuşma becerisinin daha etkili hale getirilmesini gerektirmektedir. Bu araştırmanın amacı, etkili konuşma becerisini ölçebilecek güvenilir ve geçerli bir ölçme aracı geliştirmektir. Araştırmanın örneklemini 2010-2011 eğitim-öğretim yılında Selçuk Üniversitesinde öğretmenlik formasyon eğitimi alan 342 öğrenci oluşturmaktadır. Örneklemde yer alan öğrencilerin 230'u kız, 112'si erkektir. Öğrencilerden bir önceki derslerine giren öğretim elemanının konuşmasını değerlendirmeleri istenmiştir. Ölçek maddeleri araştırmacılar tarafından ilgili alan yazını taranarak ve uzman görüşlerine başvurularak hazırlanmıştır. 111 maddeden oluşan ölçeğin ilk hali, uzman görüşleri ve gerçekleştirilen geçerlik-güvenirlik analizleri sonucunda 24 maddeye indirilmiştir. Maddelerin 20'si olumlu, 4'ü olumsuz yargı içermektedir. Ölçeğin olumsuz yargı içeren maddeleri ters puanlanmaktadır. Ölçeğin geçerliğini sağlamak amacıyla açımlayıcı ve doğrulayıcı faktör analizleri yapılmıştır. Ölçeğin güvenirliği ise Cronbach a, Spearman Brown, Gutmann Split- Half teknikleri, düzeltilmiş madde toplam korelasyonları ve %27'lik alt-üst grup farkına ilişkin t değerleri hesaplanarak sağlanmıştır. Bu işlemlerden sonra ölçeğin geçerli ve güvenilir olduğu sonucuna varılmıştır
319-334

REFERENCES

References: 

ACTFL. (1999). The ACTFL Proficiency Guidelines: Speaking. Yonkers, NY: ACTFL. ADALI, O. (1982). Yüksek Öğrenimde Sözlü ve Yazılı Anlatım, İzmir: Aydın Yayınları. AĞCA, H. (1999). Sözlü Anlatım, Ankara: Gündüz Yayıncılık,
AKSAN, D. (2009). Her Yönüyle Dil Ana Çizgileriyle Dilbilim I, Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
BÜYÜKÖZTÜRK, Ş. (2007). Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
CHENG, E. W. L. S. (2001). "Being More Effective Than Multiple Regression In Parsimonious Model Testing For Management Devolopment Research". Journal of Management Development, 20(7), 650-667. Coşkun, M. V. (2009). "Ana Dili Eğitiminde Parçalarüstü Birimlerin Önemi ve Teknoloji
Destekli Olarak Kavratılması". Bilig/Türk Dünyası Sosyal Bilimler Dergisi, (48): 41-52. COUNCIL Of EUROPE. (2001). Common European Framework of Reference for Languages:
Learning, teaching, assessment. Cambridge: CUP. ÇONGUR, H. R. (1995). "Söz Sanatı" (I). TÖMER Dil Dergisi, 28.
DEMİREL, Ö. (1999). İlköğretim Okullarında Türkçe Öğretimi. İstanbul: Millî Eğitim Yayınları.
DOĞAN, M. (2005). Büyük Türkçe Sözlük, Ankara: Pınar Yayınları.
ETS. Information
Bulletin for The Test of Spoken English. TSE (2001). Princeton, NJ:
Educational Testing Service. http://www.toefl.org/tse/tseindx.html. erişim tarihi: 12.01.2012.
DOUGLAS, D. (1994). "Quantity and quality in speaking test performance". Language Testing,
DOUGLAS, D., & MYERS, R. (2000). Assessing the communication skills of veterinary students: Whose criteria? In A. J. Kunnan (Ed.), Fairness and validation in language assessment: Selected papers from the 19th Language Testing Research Colloquium, Orlando, Florida (pp. 60-81). Cambridge, UK: Cambridge University Press.
Jacobson B.H., Johnson, A., GRYWALSKI, C., Silbergleit, A., Jacobson, G., Benninger, M.S. et
al. (1997). "The Voice Handicap Index (VHI): Development and validation". American Journal of Speech-Language Pathology, (6), 66-70.
GÜNDÜZ, O. Konuşma Eğitimi. (2007). (Editörler: A. Kırkkılıç ve H. Akyol), İlköğretimde
Türkçe Öğretimi, Ankara: Pegem Yayıncılık, 93-146.
KAPLAN, M. (2002).
Kültür
ve Dil, İstanbul: Dergah Yayınları.
KAYA, A. (2011). .Etkili ve Güzel Konuşma Sanatı, Konya: Eğitim Kitabevi.
NATIONAL BOARD Of EDUCATİON. (2002). The Framework of the Finnish National Certificates. Helsinki:
National Board of Education.
Turkish Studies
International Periodical For the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic
Volume 7/2 Spring 2012
334
Derya ÇINTAŞ YILDIZ - Mustafa YAVUZ
YAMAN, Er. (2007). Konuşma Sanatı, Ankara: Savaş Yayınevi. YÖRÜK, Y. (1989). Güzel Konuşma ve Yazma, İstanbul: Serhat Yayınları.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com