TUNCA KORTANTAMER HATIRASINA SEMPOZYUM THE SYMPOSIUM FOR TUNCA KONTANTAMER

Erciyes Üniversitesinde 25-26 Mayıs 2007 tarihlerinde merhum Prof. Dr. Tunca Kortantamer hatırasına bir sempozyum düzenlendi. Sempozyuma Erciyes Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Türk Dili ve Edebiyatı bölümünden bazı öğretim üyelerinin yanı sıra değişik üniversitelerden 20'yi aşkın katılımcı bildirilerini sundular. Bilindiği gibi sempozyumlarda sempozyuma katılanlar yeni, keşfedilmemiş bilgilerini paylaşırlar. Yahut kapalı kalmış bilgileri açarlar. Bir fikirleri vardır, ilim erbabı ile paylaşır ve bunu da belirli bir zaman içinde, ciddi, fakat dinleyiciyi de sıkmayacak, onlarda öğrenme merakına cevap verebilecek bir şekilde sunarlar. Fırsat ve imkân buldukça katıldığımız çeşitli sempozyumlarda bildiri sunanların bazılarından kaynaklanan hatalar sebebiyle sempozyumun zaman zaman çekilmez hale geldiğine şahit olmaktayız. Hataların çoğu zamanı kullanamamaktan kaynaklanıyor. Katılımcının yeterli ve ilginç fikirleri vardır; fakat genellikle can alıcı noktaları sona bıraktığı için kendisine ayrılan zaman bitmek üzere iken asıl noktaya geliyor, bu arada gerek oturum başkanının uyarısı, gerekse dinleyicilerin tahammülsüzlüğü katılımcının başarısızlığına sebep oluyor. Bir başka hata ise ilim adamı ciddiyetinden uzaklaşılmaktan kaynaklanıyor. Bildiri sunanın laubali anlatımı, jest ve mimiklerin rahatsız edici bir hal alması dinleyici dikkatlerinin başka taraflara kaymasına yol açıyor. Sempozyumlarda görsel araçların kullanılması güzel bir yöntem. Çünkü bir resim ya da bir şekil bazen bin sayfanın anlatamayacağını anlatır; ama son zamanlarda bilgisayar teknolojisini illa kullanacağım anlayışından kaynaklanan bir olumsuzluk çıkıyor. Bildiri metnini bir taraftan kâğıttan okuyan sunumcu bir taraftan da bilgisayar ekranından perdeye okuduğu metni olduğu gibi yansıtıyor. Bu durumda ucube bir sunum oluyor; dinleyelim mi okuyalım mı şaşırıp kalıyorsunuz. Sempozyuma bildiri ile katılan insandan yeni şeyler duyma beklentisi içinde olduğumuzu söylemiştim. Bazı bildiri sunanlar da ya nakilcilik, yahut bilinen bilgileri tekrar etmek suretiyle dinleyiciyi âdeta aldatma yoluna gidiyor. Belki en kötüsü de bu...Bu aksaklıkları daha da fazla sıralayabiliriz. Burada bunları zikretmemizin sebebi bundan sonra yapılacak sempozyumlarda daha az olumsuzluk görmek arzusudur. Yoksa insanız, tabii ki hata da yapacağız, yanlış da.