You are here

TERCÜME İLE ŞERHİN İÇ İÇE BULUNMASI: ŞEMSİ PAŞA’NIN MANZUM VİKÂYE TERCÜMESİ

THE COEXIST OF TRANSLATION AND ANNOTATION: SHEMSI PASHA’S TRANSLATION OF POETIC VIKÂYE

Journal Name:

Publication Year:

DOI: 
http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.875

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of Author
Abstract (2. Language): 
While the correlative transfer between the languages is called translation; it is evident that a literary text in a language can not be translated into another language with all the wit and humor. In translation, an annotation arises as a result of the statements in another language that do not exactly correspond. While annotation is a way arisen from the inefficiency of the translation, some meanings that do not exist in an annotated text may arise by this way. Translation and annotation are not independent from each other and they often coexist; translation may depend on annotation and annotation may depend on translation. Shemsi Pasha’s work of the verse translation of Vikâye can be given as an example for this case and there are floating cases into the annotation. While it is also possible to think that annotation can not be located in a verse translation, such kind of an attitude has been followed in this translation.
Abstract (Original Language): 
Diller arasındaki karşılıklı anlam aktarmalarına tercüme denilmekle beraber, bir dildeki edebî bir metnin tüm nükte ve esprileriyle başka bir dile çevrilemeyeceği de açıktır. Tercümede karşı dilde söylenmiş ifadelerin tam karşılanamamasından şerh ortaya çıkmaktadır. Tercümedeki yetersizliğin bir sonucu olan şerhle, bir metinde bulunmayan anlamlar da ortaya çıkabilmektedir. Tercüme ve şerh, birbirinden bağımsız olmayıp çoğu defa iç içe bulunmakta, tercüme şerhe, şerh de tercümeye muhtaç olabilmektedir. Şemsi Paşa’nın manzum Vikâye tercümesi bu duruma verilebilecek bir örnek olup, bu manzum tercümede şerhe yaklaşan durumlar görülmektedir. Manzum bir tercümede şerhin olamayacağı düşünülebilirse de bu tercümede anlamı tamamlamak için böyle bir tutum izlenmiştir.
95-119

REFERENCES

References: 

ÇELEBĠOĞLU, Amil(1998), Türk Edebiyatında Manzum Dinî Eserler,
Eski Türk Edebiyatı AraĢtırmaları, MEB Yayınları, Ġstanbul, ss. 350-360.
Hüseyin Ayvansarayî(1978), Vefâyât-ı Selâtîn ve Meşâhîr-i Ricâl (haz. Fahri Ç. Derin), ĠÜ Edebiyat Fakültesi Yayını, Ġstanbul.
LEVEND, A.Sırrı(1972), Dinî Edebiyatımızın Başlıca Ürünleri, TDK Belleten, Ankara, ss.35-80.
ÖZEL, Ahmet(1997), Hanefi Mezhebi mad.(literatür), DĠA 16/ 21-27.
ġemseddin Sami(1306), Kâmûsü’l-a’lâm, Ġstanbul, 4/2873.
ġemsi PaĢa, Manzum Vikaye Tercümesi, Konya Bölge Yazma Eserler
Kütüphanesi, Milli Kütüphane, 42 Kon 3553/
www.bmder.org.tr
http://www.egitim.aku.edu.tr/moders.htm

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com