You are here

Home » Content

SEBK-İ HİNDÎ ŞİİRİNDE TEŞBÎH VE İSTİÂRE TERCİHİNDEKİ FARKLILIKLAR

THE DIFFERENCES OF SIMILITUDE AND METAPHORE PREFERENCES IN THE SEBK-I HINDÎ (INDIAN STYLE)

Journal Name:

  • Turkish Studies

Publication Year:

  • 2010
DOI: 
http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.1251

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
Sebk-i Hindi (indian Style) prefers the meaning more than the word that it is involved most important differences in the traditional style and content line of Divan Poetry. However it needs strong words for affluent and profound to make a feel. Therefore the poets of the Sebk-i Hindi are interested in closely that they are metaphor and similitude from literary arts related the meaning and words of the poem. They don’t drop out of traditional rhetoric rules by used for metaphor and similitude. They tended more complicated metaphor and similitude system to catch affluent and profound meaning and the other specialities as required.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Divan şiirinin geleneksel üslup ve muhteva çizgisi içindeki önemli bir kırılmanın gerçekleştirildiği Sebk-i Hindî (Hint üslubu) şiirinde mana, lafızdan ön plandadır. Ancak aktarılmak istenen derin ve zengin manalar için de sağlam bir lafza ihtiyaç vardır. Bu nedenle şiirin hem lafız hem mana yönüyle ilişkili olan edebî sanatlardan teşbîh ve istiâre, Sebk-i Hindî şairlerini yakından ilgilendirmiştir. Sebk-i Hindî şâirleri, kullandıkları teşbîh ve istiârelerde geleneksel belâgat kurallarının dışına çıkmamakla birlikte, hem Hint üslubunun diğer özelliklerinin hem de yakalamak istedikleri derin ve zengin manaların gereği olarak daha karmaşık bir teşbîh ve istiâre sistemine yönelmişlerdir.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-sebk-i-hindi-siirinde-tesbih-istiare-tercihindeki-farkliliklar.pdf
  • 1
756-773
  • Turkish

REFERENCES

References: 

AKDOĞAN, YaĢar (1979), Ahmedî Divânı ve Dil Hususiyetleri, Doktora Tezi: Ġstanbul Üniversitesi.
AKSAN, Doğan (1999), Anlambilim, Ankara: Engin Yayınları.
AKSAN, Doğan (1998), Şiir Dili ve Türk Şiir Dili, Ankara: Be-Ta Basım Yayım.
BABACAN, Ġsrafil (2010), Klâsik Türk Şiirinin SonBaharı Sebk-i Hindî (Hint Üslûbu), Ankara: Akçağ Yayınları.
BĠLGEGĠL, Kaya (1989), Edebiyat Bilgi ve Teorileri, Ġstanbul: Enderun Kitabevi.
BĠLKAN, Ali Fuat-AYDIN ġadi (2007), Sebk-i Hindî ve Türk Edebiyatında Hint Tarzı, Ġstanbul: 3F Yayınları.
COġKUN, Menderes (2007), Sözün Büyüsü Edebî Sanatlar, Ġstanbul: Dergâh Yayınları.
ÇAVUġOĞLU, Mehmed (1986), “Divan ġiiri”, Türk Dili, S:415-416-417, s. 1-16.
DENĠZ, Sebahat (1999), “Türk Edebiyatında Hint Üslûbu (Sebk-i Hindî)”, Osmanlılar, C:9, s. 639-648.
ERGĠN, Muharrem (1980), Kadı Burhâneddîn Divanı, Ġstanbul: Ġ.Ü. Edebiyat Fakültesi Yayınları.
ERÜNSAL, Ġsmail E. (1988), “Mu‟îdî‟nin Miftâhu‟t-TeĢbîh‟i”, Osmanlı Araştırmaları (The Journal Of Ottoman Studies, S:VII-VIII, s. 215-273.
ĠPEKTEN, Halûk (1970), Nâ’ilî-i Kadîm Divânı, Ġstanbul: MEB Yay.
ĠPEKTEN, Halûk (1974), İsmetî Divânı, Ankara: Baylan Matbaası.
KAPLAN, Mahmut (1996), Neşâtî Divanı, Ġzmir: Akademi Yayınları.
KUTLAR, Fatma Sabiha (2004), Arpaemîni-zâde Mustafa Sâmî Dîvân, Ankara.
KÜÇÜK, Sabahattin (1994), Bâkî Dîvânı, Ankara: TDK Yayınları.
MACĠT, Muhsin (1997), Nedîm Divanı, Ankara: Akçağ Yayınları.
MENGĠ, Mine (1995), Mesîhî Dîvânı, Ankara: AKM Yayınları.
Muallim Nâci (1996), Istılâhât-ı Edebiyye, (Haz. M. A. Yekta Saraç), Ġstanbul: Risâle Yayınları.
Sebk-i Hindî Şiirinde Teşbîh ve … 773
Turkish Studies
International Periodical For the Languages, Literature
and History of Turkish or Turkic
Volume 5/1 Winter 2010
OCAK, F. TULGA (2002), “XVII. Yüzyılın Ġlk Yarısında Dîvân Edebiyatı ve Sebk-i Hindî”, Türkler, C:11, s. 733-741.
OKÇU, Naci (1993), Galib Divanı I-II, Ankara: Kültür Bakanlığı Yayınları.
SARAÇ, M. A. Yekta (2004), Klasik Edebiyat Bilgisi Belâgat, Ġstanbul: Gökkubbe Yayınevi.
ġEMÎSÂ, Sirûs (1378/1997), Külliyât-ı Sebk-Şinâsî, Tahran: ĠntiĢârât-ı Firdevs.
TARLAN, Ali Nihat (1966), Ahmed Paşa Divanı, Ġstanbul: MEB Yayınları.
TARLAN, Ali Nihat (1981), Edebiyat meseleleri, Ġstanbul: Ötüken Yayınları.
UÇAR, ġahin (1993), “Ma‟nâ ve Mazmûn”, Türkiye Kültür ve Sanat Yıllığı, Ayrı Basım, s. 1-32.
ÜNVER, Ġsmail (2002), “Divan Edebiyatında ġiir Dili”, Türkbilig, S:3, s. 225-233.
ÜZGÖR, Tahir (1991), Fehîm-i Kadîm (Hayatı, Sanatı, Dîvân’ı ve Metnin Bugünkü Türkçesi), Ankara: AKM Yayınları.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com