A COMPARISON ATTEMPT REGARDING TO THE LOOK OF ŞEYH GÂLIB AND MEHMET ÂKIF TO MANKIND BY TAKING THEIR POEMS AS A REFERENCE
Journal Name:
- Turkish Studies
Keywords (Original Language):
| Author Name | University of Author | Faculty of Author |
|---|---|---|
Abstract (2. Language):
Şeyh Gâlib (1757-58- 1799) is an important Divan poet. Moreover, he is deemed to be the last great representative of Divan poetry.Mehmet Âkif (1873-1936 )
is one of the most important poets of the modern Turkish poetry. Such that, there are very few poets that are able to incorporate life to poem and poem to life as much as Mehmet Âkif. The common feature of Şeyh Gâlib and Mehmet Âkif is that the personality of both poets are impasted with an Islamic sensitivity. However it is well known that the Şeyh Gâlib's point of view towards the world is shaped by mevleviyeh while there are not much traces of Islamic mysticism in Mehmet Âkif. The problem of our article is how the look of these two poets (whose conception of the world are basically the same) towards mankind are. Because, in one of his articles, Mehmet Kaplan stated that(Researches on Turkish Literature-2-, Dergah Yay., 2.pbl., 1st., 1994, p.34) there is a content similarity between Şeyh Gâlib's "Tercî-i Bend" poem concerning mankind and "Human" poem of Mehmet Âkif. In our article, we tried to compare the look of two poets towards mankind taking the aforementioned poems as a reference. The result of the comparison is as follows: While Mehmet Âkif shows similarity with Şeyh Galip in their opinions about the value and degree of the mankind coming from its creation circumstance; they are separated regarding their opinions about the status of mankind in the world. Mehmet Âkif significantly dignifies mind and emphasizes the contact of mankind with the world. The epiphanies of this contact on emotion and thought plan are mentioned one by one. Şeyh Gâlib rather emphasizes the inner world of mankind and its contat with the spiritual world.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language):
Şeyh Gâlib (1757-58- 1799) önemli bir Divan şairidir. Hatta, yaygın kanaate göre o, Divan şiirinin son büyük temsilcisi olarak kabul edilmektedir. Mehmet Âkif (1873-1936) de modern Türk şiirinin önemli şairlerinden biridir. Öyle ki, modern Türk edebiyatında Mehmet Âkif kadar hayatı şiire şiiri de hayata dâhil edebilme başarısı gösteren pek az şair vardır. Şeyh Gâlib ile Mehmet Âkifin ortak yönü her iki şairin de kişiliğinin İslamî bir duyarlılıkla yoğrulmuş olmasıdır. Ancak Şeyh Gâlib'in dünyaya bakış açısını Mevleviliğin şekillendirdiği, Mehmet Âkifte ise tasavvufî izlerin pek olmadığı malumdur. Makalenin problemi, temelde aynı dünya görüşüne sahip olan bu şairlerin "insana bakış"ının nasıl olduğudur. Zira, Mehmet Kaplan bir yazısında (Türk Edebiyatı Üzerinde Araştırmalar-2-, Dergah Yay., 2.bsk., İst., 1994, s.34) Şeyh Gâlib'in insanı ele alan bir "Tercî-i Bend"i ile Mehmet Âkifin "İnsan" adlı şiiri arasında muhteva yakınlığı olduğunu ifade etmektedir. İşte bu makalede söz konusu şiirlerinden hareketle iki şairin insana bakışı mukayese edilmeye çalışılmıştır. Mukayesenin neticesi kısaca şöyledir: Mehmet Âkif, insanın yaratılış keyfiyetinden gelen değeri ve mevkii husûsundaki görüşleri yönüyle Şeyh Gâlible birleşirken; dünyadaki konumu noktasında ondan ayrılır. Mehmet Âkif'te akıl önemli ölçüde yüceltilmiş; insanın dünya ile irtibatı üzerinde durulmuştur. Bu irtibatın duygu ve düşünce planındaki tezahürleri de bir bir dile getirilmiştir. Şeyh Gâlib ise daha çok insanın iç dünyası ve onun manevî âlem ile olan irtibatına eğilmiştir.
FULL TEXT (PDF):
- 3
737-749