You are here

KORECE KONUŞURLARIN TÜRKÇE ÜNSÜZLERİ ALGILAMALARI

PERCEPTION OF THE TURKISH CONSONANTS BY KOREAN SPEAKERS

Journal Name:

Publication Year:

DOI: 
http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.4259

Keywords (Original Language):

Abstract (2. Language): 
Turkish and Korean, both belong to Altaic language family, share many common features, i.e. word order, agglutinative structure, etc. When both languages are compared phonologically it will be seen that there are significant differences between them. Unlike the Turkish stops, Korean stops are typologically unusual in that they have a three-way contrast, but they are all voiceless in word final position. They are all voiceless in word-initial position. Korean has also the lax-tense fricative pairs: /s/ and /s’/. Moreover, the lateral consonant /l/ in Korean is pronounced in two different ways, depending on where it appears within the words. The aim of this paper is to investigate how Korean speakers who don't know any Turkish knowledge perceive Turkish consonants. The present study demonstrates that the perception of Turkish consonants by Korean learners is influenced by the phonological properties of Korean. The perception of the Turkish stops by Korean speakers must be related with the different VOT values in both languages. The Turkish consonants which Korean doesn't have were replaced by the nearest convenient sounds. Since the consonants /r/ and /l/ are not independent phonemes in Korean, especially the perception of Turkish word initial and word final /r/ is realized as /l/. Because two languages have nasal consonants, the perception of these sounds are perfectly clear in word initial, word medial and word final positions. The nasal consonants /m/ and /n/ in Turkish and Korean are common.
Abstract (Original Language): 
Altay Dil Ailesi içinde yer alan Türkçe ve Korece öge sırası, çekimli yapı vb. birçok ortak özelliğe sahiptir. Her iki dil sesbilgi açısından karşılaştırıldığında bazı önemli farklılıkların olduğu görülür. Türkçenin aksine, Korece patlamalı ünsüzler üçlü bir zıtlaşma sağladıkları için tipolojik olarak sıra dışı bir özellik sergiler. Fakat bütün bu ünsüzler kelime sonunda ve kelime başında ötümsüz olarak oluşur. Korecede aynı zamanda gevşek-gergin (lax-tense) ayrımına sahip sızmalı /s/, /s’/ çiftleri de yer alır. Yani, /s/ ve /s’/ anlam farklılaşması oluşturur. Dahası Korece yan ünsüz /l/, kelimede bulunduğu yere göre iki farklı biçimde telaffuz edilir. Bu makalenin amacı Türkçe bilgisi olmayan ana dili Korece olanların Türkçe ünsüzleri nasıl algıladıklarını araştırmaktır. Böyle bir çalışma, Korece konuşurların Türkçe ünsüzleri algılamalarının Korecenin sesbilgisel özelliklerle yakından ilgili olduğunu göstermektedir. Türkçe patlamalı ünsüzlerin Korece konuşurlar tarafından farklı algılanmasının temelinde her iki dildeki VOT (Voice Onset Time) değerlerinin farklı olmasında aranmalıdır. Korecede bulunmayan Türkçe ünsüzler Korecede bu ünsüzlere en yakın ünsüzle ifade edilir. /r/ ve /l/ ünsüzlerinin Korecede ayrı birer sesbirim olmamaları nedeniyle bu ünsüzlerin algılanmasında zaman zaman sorunlar yaşandığı gözlemlenmiştir. Özellikle kelime başında ve sonundaki /r/ ünsüzü, /l/ ünsüzü biçiminde gerçekleşmiştir. Her iki dil geniz ünsüzlerine sahip olduğu için Türkçe geniz ünsüzlerinin algılanmasında herhangi bir sorun yaşanmaz.
1407-1416

REFERENCES

References: 

CHANG Suk-Jin, Korean, John Benjamins, Amsterdam/Philadelphia 1996.
CHIO Han-Woo, Türkçe, Korece, Moğolca ve Mançu-Tunguzcanın Karşılaştırmalı Ses ve Biçim Bilgisi, Türk Dil Kurumu Ankara 2010.
CHO Taehong, JUN Sun-Ah, LADEFOGED Peter, ‘Acoustic and aerodynamic correlates of Korean stops and fricatives’, Journal of Phonetics 30 (2002), pp. 193-228.
CSATÓ Éva. Ágnes, JOHANSON Lars ‘Turkish’, Lars Johanson, Éva. Á Csató (eds.) The Turkic Languages, Routledge, London and New York 1998, pp. 203-235.
GÖKSEL Aslı, KERSLAKE Celia, Turkish: A Comprehensive Grammar, Routledge, London and New York 2005.
GRAYSON J. H. ‘Korean’ K. Brown (ed.) Encyclopedia of Language and Linguistics Encyclopedia of Language & Linguistics, (2 ed), Elsevier Pergamon, (2006), p. 236-238.
KIM Nam-Kil, ‘Korean’, In: Comrie, Bernard (ed.) The World’s Major Languages, Second editon, Routledge, London, New York 2009.
KORNFILT Jaklin, Turkish, Routledge, London & New York 1997.
LEE H. B., Korean Grammar, Oxford University Press, Oxford 1989.
LEE Hyun Bok, ‘Korean’, Handbook of the International Phonetic Association A Guide to the use of the International Phonetic Alphabet, Cambridge: Cambridge University Press, (1999), pp. 120-233.
LEWIS Geoffrey, Turkish Grammar, Second edition, Oxford University Press, Oxford 2000.
ÖĞÜT F., KILIÇ M. A., ENGIN E. Z., MIDILLI R., ‘Voice onset times for Turkish stop consonants’, Speech Communication 48 (2006), pp. 1094-1099.
ÖZSOY A. Sumru, Türkçe’nin Yapısı –I Sesbilim, Boğaziçi Üniversitesi Yayınları, İstanbul 2004.
POPPE Nicholas, Introduction to Altaic Linguistics, Otto Harrassowitz, Wiesbaden 1965.
RAMSTEDT G. J., ‘Remarks on the Korean language’, Mémoires de la Société Finno-Ougrienne 58 (1928), pp. 441-453.
RAMSTEDT G. J., A Korean Grammar, The Finno-Ugrian Society, Helsinki 1997.
SOHN Ho-Min, The Korean Language, Cambridge University Press, Cambridge 1999.
SONG Jae Jung, The Korean Language Structure, Use and Context, Routledge, London and New York 2005.
UNDERHILL Robert, ‘Turkish’, K. Brown (ed.) Encyclopedia of Language and Linguistics Encyclopedia of Language & Linguistics, (2 ed), (2006), pp. 164-168.
YANG Byunggon, ‘A Voice Onset Time Comparison of English and Korean Stop Consonants’, Dongeui Nonjip 20 (1993), pp. 41-59.
1416 Mevlüt ERDEM – Mehmet Akif KILIÇ – Mustafa SARI
Turkish Studies
International Periodical For the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic
Volume 8/1 Winter 2013
ZIMMER Karl; ORGUN Orhan, ‘Turkish’, Handbook of the International Phonetic Association A Guide to the use of the International Phonetic Alphabet, Cambridge University Press Cambridge (1999), pp.154-156.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com