UNCOMMON RECONCILIATION IN RIMBAUD'S POETRY
Journal Name:
- Turkish Studies
Keywords (Original Language):
| Author Name | University of Author | Faculty of Author |
|---|---|---|
Abstract (2. Language):
In this study, uncommon reconciliations which are frequently
involved in Rimbaud's poems have been researched. Methodically,
certain processes of explanations such as sign, meaning referent and
context are used. Uncommon reconciliation appears especially in
expression of colours in poetries as well as prose poems, and apart from
these types, it appears slightly in prose written compared to these
types. Contrary to perception and logic of language, he puts fort
difficulties of explanation for consideration. Thus, uncommon
reconciliation has a large position in symbolist poetry especially in
Rimbaud's verses. It is obvious that such structure provides a literary
contribution to his poetry in a certain proportion. When poetry language
is thought as digression compared to usual language, the digression
especially based on metaphors and unusual homogeneous structure is
determined. It is seen that uncommon reconciliations occur in three
phases as semantic inharmoniousness like the adjective clauses, the
context of subject-verb and noun clauses. According to it, study has
been realized in the cadre of these three basic issues. There is an
indirect relation between uncommon reconciliationand metaphors. Each
metaphor seems like an uncommon reconciliation. Differences and
similarities between two concepts have been revealed at a certain rate.
One of each two adjectives used in symbolist poetry is based on
uncommon reconciliation. These kinds of language forms exist quite
intensively in Rimbaud's poetries. Rimbaud uses color adjectives, color
names in addition to color verbs with a great skill. In this manner, he
embroiders colors to concrete and abstract objects by using unperceived
reconciliations, which have never been done before. It can be claimed
that it makes his poetry attractive. In this way, without making
descriptions, using colors in framework of symbolic and abstractturns
his poetry to a fantastic opera like he says.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language):
Bu çalışmada Rimbaud'nun şiirlerinde sıkça yer alan alışılmamış
bağdaştırmalar irdelenmiştir. Yöntem olarak gösterge, anlam, gönderge
ve bağlam gibi anlamlandırma süreçleri kullanılmıştır. Alışılmamış
bağdaştırma özellikle şiirlerdeki renk anlatımlarında, düzyazı şiirlerde
ve bu türlere göre daha az olmak üzere düzyazılarda ortaya
çıkmaktadır. Dil algısına ve mantığına aykırı bir şekilde anlamlandırma
güçlükleri ortaya koymaktadır. Böylece alışılmamış bağdaştırma,
simgeci şiirde özellikle de Rimbaud'nun şiirlerinde geniş bir yer
tutmaktadır. Bu yapıların şiirlerine belirli bir oranda edebi katkısı söz
konusudur. Şiir dilinin olağan dile göre bir sapma olduğu düşünülürse,
sapmanın özellikle eğretilemelere ve alışılmamış bağdaşık yapılara
dayalı olduğu saptanmıştır. Alışılmamış bağdaştırmaların, sıfat
tamlamalarında, özne ve fiil bağlamında ve isim tamlamalarında olmak
üzere üç aşamada anlamsal uyumsuzluk olarak ortaya çıktığı
görülmüştür. Buna göre çalışma sözü edilen bu üç temel konu
çevresinde ele alınmıştır. Alışılmamış bağdaştırma ile eğretileme
arasında dolaylı bir ilişki söz konusudur. Her eğretileme aslında bir
alışılmamış bağdaştırma gibi görünmektedir. Belirli bir oranda her iki
kavram arasındaki farklar ve benzerlikler ortaya konmuştur. Simgeci
şiirde kullanılan her iki sıfattan biri alışılmamış bağdaştırmaya
dayalıdır. Bu türden dil biçimleri Rimbaud'nun şiirinde oldukça yoğun
bir şekilde bulunmaktadır. Renk sıfatlarını, renk adlarını ve renk
fiillerini büyük bir ustalıkla kullanır. Bu anlamda alışılmamış
bağdaştırmalarla somut ve soyut nesnelere olmadık renk yakıştırmaları
yapar. Bunun da onun şiirini daha ilgi çekici bir hale getirdiği ileri
sürülebilir. Böylece betimleme yapmamakla birlikte şairin renkleri
simgesel ve soyut bir çerçevede kullanması şiirini kendi deyişiyle
masalsı bir operaya dönüştürür.
FULL TEXT (PDF):
- 10