You are here

TÜRKÇE ÖĞRETİM PROGRAMINDA YER ALAN OKUMA VE YAZMA BECERİLERİNE YÖNELİK KAZANIMLARIN ÖLÇME DEĞERLENDİRME YÖNTEMLERİNE GÖRE SINIFLANDIRILMASI

READING AND WRITING SKILLS MEASURING GAINS IN TURKİSH CURRICULUM CLASSIFICATION FOR ASSESSMENT AND EVALUATION METHOD

Journal Name:

Publication Year:

Abstract (2. Language): 
In this study, the assessment and evaluation processes to be used to detect what level the student's reading and writing skills to be realized under the program demonstrated within Turkish language course and the distribution of assessment and evaluation methods were classified. This descriptive study revealed that of 51 reading gains, 28 of gains at the end of the process, 20 in the process, 3 gains at the end of the process and in the process; as well as of 42 writing gains, 21 at the end of the process, 12 of the gains both in the process and out of the process, 9 of the gains have been designed to able to be evaluated in the process. In addition to determine the level of realization gains the researcher examined in reading, it has been determined that especially multiple-choice questions are appropriate for scoring keys grade, rating scales and checklists are appropriate whereas gains in writing are appropriate for student of the product files, self-assessment, your back evaluation, performance, assignments, project assignments, and open-ended method of measurement
Abstract (Original Language): 
Bu çalışmada Türkçe dersinde öğrencinin okuma ve yazma becerilerinde program dâhilindeki kazanımları ne düzeyde gerçekleştirdiklerini tespit etmede kullanılacak ölçme değerlendirme süreçleri ve ölçme değerlendirme yöntemlerine göre dağılımı bir sınıflandırma şeklinde verilmeye çalışılmıştır. Betimsel analiz yöntemine göre gerçekleştirilen araştırmanın sonucunda, 51 okuma kazanımından 28’inin süreç sonunda; 20’sinin süreç içinde, 3 kazanımın ise hem süreç içinde hem de süreç sonunda; 42 yazma kazanımından 21’inin süreç sonunda 12’sinin hem süreç içi hem süreç sonunda, 9’unun da süreç içinde ölçme değerlendirmeye tabi tutulabilir şekilde tasarlandığı tespit edilmiştir. Bunun yanında araştırma kapsamında incelenen okuma kazanımlarının gerçekleştirilme düzeylerini tespit etmek için daha ziyade çoktan seçmeli sorular, dereceli puanlama anahtarları, derecelendirme ölçekleri ve kontrol listelerine uygun olduğu; yazma kazanımlarının ise öğrenci ürün dosyaları, öz değerlendirme, akran değerlendirme, performans ödevleri, proje ödevleri ve açık uçlu ölçme yöntemine uygun olduğu tespit edilmiştir.
11
32

REFERENCES

References: 

AİRASİAN, P.W. (2001). Classroom assessment: Concepts and application. New
York:
AKYOL, H. (2007), Yeni Programa Uygun Türkçe Öğretim Yöntemleri, Ankara: Kök
Yayıncılık.
BÜYÜKKARAGÖZ, S. S. ve ÇİVİ C. (1996). Genel Öğretim Metotları. İstanbul: Öz
Eğitim Yayınları.
COŞKUN, E. (2002), “Lise Hızlı Okuma Teknikleri Öğretim Programı ve Uygulamalarının
Değerlendirilmesi”, Eğitim Araştırmaları, Yıl: 3, S. 9, Ekim, s. 41-51.
ÇELİK, D. (2005). Okullarda Ölçme Değerlendirme Nasıl Olmalı?, Ankara: Milli
Eğitim Bakanlığı Yayınları.
DEMİREL, Ö. (1999), Türkçe Öğretimi, PegemA Yayıncılık, Ankara.
DEMİREL, Ö. ve KAYA, Z. ( 2003), “Eğitimle İlgili Temel Kavramlar”, Öğretmenlik
Mesleğine Giriş. Ankara: PegemA Yayıncılık.
DEMİREL, Ö. ( 2005). Kuramdan Uygulamaya Eğitimde Program Geliştirme. Ankara:
PegemA Yayıncılık.
DEMİREL, Ö. (2006). Öğretme Sanatı. Ankara: PegemA Yayıncılık.
GÜNEY, S. (1998). Davranış Bilimleri ve Yönetim Psikolojisi Terimler Sözlüğü. Ankara:
Ocak Yayınları.
GÖĞÜŞ. B. (1978), Orta Dereceli Okullarımızda Türkçe ve Yazın Eğitimi, Gül Yayınevi,
Ankara.
Tazegül DEMİR / Banu ÖZDEMİR
30 TSA / YIL: 17 S: 2, Ağustos 2013
HALADYNA, T. M. (1997). Writing test items to evaluate higher order thinking. USA:
Allyn & Bacon.
KELEŞ, Ö. (2006). İlköğretim 4. Ve 5. Sınıf öğrencilerinde Kitap Okuma Alışkanlığının
İncelenmesi, (Yüksek Lisans Tezi), Gazi Ü. Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
KUBİSZYN, T. & BORİCH, G. (1993). Educational testing and measurement:
Classroom application and practice, Harper Collins College Publishers, Fourth
Edition. McGraw-Hill.
KUHN, L. (2004). Student Perceptions of School Counselor Roles and Functions.
Unpublished Master’s Thesis. University of Maryland, Baltimore.
KÜÇÜKAHMET, L. (2009). Bir yıl içinde öğretmen yetiştirme
programlarındaki dalgalanmalar. Çağdaş Eğitim Dergisi, 34 (367): 37-41.
MEB (2005). İlköğretim Türkçe Dersi Öğretim Programı ve Kılavuzu. (6, 7, 8. Sınıflar).
MEB, Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı, Ankara: Devlet Kitapları Müdürlüğü.
[Online]:
http://ttkb.meb.gov.tr/ogretmen/modules.php?name=Downloads&d_op=
viewdownload&cid=74 (Erişim Tarihi: 05. Ocak. 2010).
RAİMES, A. (1983). Techniques in Teaching Writing. OUP: New York.
SEVER, S. (2004), Türkçe Öğretimi ve Tam Öğrenme, Anı Yayıncılık, Ankara.
TANSEL, F. A. (1985). İyi ve Doğru Yazma Usulleri I - II, İstanbul: Kubbealtı Neşriyat.
TAZEBAY, A. (1997) İlkokul Öğrencilerinin Okuma Becerilerinin Okuduğunu Anlamaya
Etkisi, M.E.B. Yayınevi, Ankara.
TEKİN, H. (1992). Eğitimde Ölçme ve Değerlendirme. Ankara: Yargı Yayınları.
TÜRKÇE SÖZLÜK, (2009). Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
OĞUZKAN, F. (1993), Eğitim Terimleri Sözlüğü, Emel Matbaacılık, Ankara.
ÖNCÜL, R. (2000). Eğitim ve eğitim bilimleri sözlüğü. İstanbul: MEB Yayınları.
ÖZBAY, M. (2006). Türkçe Özel Öğretim Yöntemleri I. Ankara: Öncü Kitap.
YALÇIN, A. (2002). Türkçe Öğretim Yöntemleri-Yeni Yaklaşımlar. Ankara: Akçağ
Yayınları.
YILDIRIM, A.-ŞİMŞEK H.(1993), Nitel Araştırma Yöntemleri, Ankara: Seçkin Yayınevi.
YILMAZ, H. ve Sümbül. H. (2003). Öğretimi Planlama ve Değerlendirme. Ankara:
Mikro Yayınları.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com