You are here

Home » Content

Eğitim yönetiminde pozitif psikoloji

Positive psychology in educational administration

Journal Name:

  • Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi

Publication Year:

  • 2013

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
In this study, it was aimed to question the intellectual foundations of educational administration with the discussion of the relationship between educational administration and positive psychology. The most importantjustification forthis study is that foundations of educational administration are based on positivist paradigm and in parallel with this the ignorance of human features. Positivist paradigm caused that educational administration is perceived as technical-mechanical area more and some areas in educational administration such as philosophy, psychology, sociology, anthropology, literature is neglected. This negligence led to the management is regarded as administration and management theories are adapted to the educational organizations. However, educational organizations are valuebased organizations. In this study, it was hoped that to start a debate about the place of positivist paradigm in the educational administration in order to emphasize the deficiency.In recent years, positivist psychology has been especially based on positive human features which are the neglected subject of psychology. In the article, it was mentioned that positivist psychology supplied with humanist psychology and then analyzed how can be takenadvantage of positivist psychology in educational administration area.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Bu çalışmada, eğitim yönetimi ile pozitif psikoloji arasındaki ilişki tartışılarak, eğitim yönetiminin düşünsel temellerinin sorgulanması amaçlanmıştır. Eğitim yönetimi alanının temellerinin pozitivist paradigma kaynaklı olması ve buna bağlı olarak insancıl özelliklerin göz ardı edilmesi bu çalışmanın en önemli gerekçesidir. Pozitivist paradigma, eğitim yönetimi alanının daha çok teknik-mekanik bir alan olarak algılanmasına ve eğitim yönetiminde felsefe, psikoloji, sosyoloji, antropoloji, edebiyat gibi alanların ihmal edilmesine yol açmıştır. Bu ihmal işletmenin yönetim sanılmasına ve yönetim kuramlarının birebir eğitim örgütlerine uyarlanmasına yol açmıştır. Ancak eğitim örgütleri değer merkezli örgütlerdir. Bu bağlamda bu çalışmada, söz konusu eksikliği vurgulamak amacı ile pozitif psikolojinin eğitim yönetimi alanındaki yeri ile ilgili bir tartışma başlatılmak istenmiştir. Pozitif psikoloji son yıllarda özellikle psikolojinin ihmal edilen bir konusu olan olumlu insanın özellikleri üzerinde temellenmektedir. Makalede, pozitif psikolojinin beslendiği insancıl psikolojiden söz edilmiş, daha sonra da eğitim yönetimi alanında pozitif psikolojiden nasıl yararlanılabileceği ile ilgili bir çözümleme yapılmıştır.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastrmx_161047_10_pp_1470-1490.pdf
  • 1
1470-1490
  • Turkish

REFERENCES

References: 

Akdağ, F. & Yüksel, M. (2010). İnsan kaynakları yönetimi açısından işkoliklik ve algılanan stres
ilişkisinde kontrol odağının rolü. Organizasyon ve Yönetim Bilimleri Dergisi, 2 (1), 47-55.
Atkinson, R. L. (1990). Psikolojiye giriş. İstanbul: Arkadaş Yayınları.
Atkinson, R. L., Atkinson, R. C., Smith, E. E., Bem, D. J. & Nolen-Hoeksema, S. (2002). Psikolojiye
giriş. (Çev: Y. Alogan). Ankara: Arkadaş Yayınevi.
Avolio, B. J.,Gardner, W. L., Walumbwa, F. O., Luthans, F. & May, D. R. (2004). Unlocking the
mask: A look at the process by which authentic leaders impact follower attitudes and
behaviors. The Leadership Quarterly, 15, 801-823.
Avolio, B. J. & Gardner, W. L. (2005). Authentic leadership development: Getting to the root of
positive forms of leadership. Leadership Quarterly, 16, 315-338.
Aydın, A. & Uysal, Ş. (2011). Türkiye’de ve yurt dışında eğitim yönetimi alanında yapılan doktora
tezlerinin konu, yöntem ve sonuçlar açısından değerlendirilmesi. Eurasian Journal of
Educational Research, 42, 1-14.
Aydın, A. (2004). Psikolojide yeni arayışlar ve insan doğası tartışmaları. Akdeniz Üniversitesi Eğitim
Fakültesi Dergisi, 1 (1), 23-29.
Aydın, A. (2008). Eğitim psikolojisi. 9. Baskı. Ankara: Pegem Akademi.
Aydın, A. (2009). Eğitim sevgidir. Ankara: Pegem Akademi.
Aydın, A. (2010). Yaşadığımız dünya. 4. Baskı. Ankara: Pegem Akademi.
Aydın, A., Erdağ, C. & Sarıer, Y. (2010). Eğitim yönetimi alanında yayınlanan makalelerin konu,
yöntem ve sonuçlar açısından karşılaştırılması. Eurasian Journal of Educational Research, 39, 37-
58.
Aydın, İ. (2002). Yönetsel, mesleki ve örgütsel etik. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
Aypay, A., Çoruk, A., Yazgan, A. D., Kartal, O. Y., Tunçer, B., Attila, S. M. & Erman, B. (2010).
Eğitim yönetimi araştırmalarının durumu: eğitim yönetimi dergilerinin analizi, 1999-2007.
Eurasian Journal of Educational Research, 39, 59-77.
Balcı, A. & Apaydın, Ç. (2009). Türkiye’de eğitim yönetimi araştırmalarının durumu: Kuram ve
uygulamada eğitim yönetimi dergisi örneği. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 5 (59),
325-343.
Aydın, A., Yılmaz, K. ve Altınkurt, Y. (2013). Eğitim yönetiminde pozitif psikoloji. International Journal of Human Sciences,
10(1), 1470-1490.
1486
Balcı, A. (2003). Eğitim örgütlerine yeni bakış açıları: Kuram-araştırma ilişkisi II. Kuram ve
Uygulamada Eğitim Yönetimi, 9 (33), 26-61.
Balcı, A., Şimşek, H., Gümüşeli, A. İ. & Tanrıöğen, A. (2009). EYAK Eğitim yönetimi araştırmaları
ve yayın hakkında rapor. http://eyedder.org/belgeler/Egitim-Yonetimi-Arastirmalari-
Yayin-Hakkinda-Rapor.pdf adresinden 18.04.2010 tarihinde alındı.
Başaran, İ. E. (1995). Hoşgörü ve eğitim. Hoşgörü ve Eğitim Toplantısı Bildiri Kitabı. 5 Mayıs 1995.
UNESCO Türkiye Milli Komisyonu-Ankara Üniversitesi EBF Yayını. ss. 47-55.
Bates, R. J. (1980). Educational administration, the sociology of science, and the management of
knowledge. Educational Administration Quarterly, 16 (2), 1-20.
Bates, R. J. (2003). The bird that sets itself on fire: Thom Greenfield and the renewal of educational
administration. (Edt: R. Macmillan). Questioning leadership: The Greenfield legacy. Ontario:
Althouse Press. (ss. 211-235).
Beard, K. L. S. (2008). An exploratory study of academic optimism and flow of elementary school
teachers.Unpublished PhD Dissertation.Ohio State University.
Beycioğlu, K. & Dönmez, B. (2006). Eğitim yönetiminde kuramsal bilginin üretimine ve
uygulanmasına ilişkin bir değerlendirme. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 47, 317-342.
Burrell, G. (1988). Modernism, post modernism and organizational analysis 2: The contribution of
Michel Foucault. Organization Studies, 9, 221-235.
Burrell, G. (1994). Modernism, postmodernism and organizational analysis 4: The contribution of
Jürgen Habermas. Organizational Studies, 15, 1-19.
Cameron, K. S. (2012). Positive leadership. San Francisco, CA: Berrett-Koehler Publishers.
Cameron, K. E., Dutton, J. E. & Quinn, R. E. (2003). Foundations of positive organizational
scholarship. (Edt: K. E. Cameron, J. E. Dutton, & R. E. Quinn). Positive organizational
scholarship. San Francisco: Berrett-Koehler. (pp. 3–13).
Craven, R. G. & Bodkin-Andrews, G. (2006). New solutions for addressing indigenous mental
health: a call to counsellors to introduce the new positive psychology of success. Australian
Journal of Guidance andCounselling, 16 (1), 41-54.
Csikszentmihalyi, M. (2009). The promise of positive psychology. Psychological Topics, 18 (2), 203-
211.
Cüceloğlu, D. (1999). İnsan ve davranışı. 9. Baskı. İstanbul: Remzi Kitabevi.
Demir, K. (2011). Pozitif örgüt araştırmaları. Eğitim Bilimleri Araştırmaları Dergisi - Journal of
Educational Sciences Research, 1 (2). http://ebad-jesr.com/.
Duckworth, A. L., Steen, T. A. & Seligman, M. E. P. (2005). Positive psychology in clinical practice.
Annual Review of Clinical Psychology, 1, 629-651.
Heaphy, E. D. & Dutton, J. E. (2008). Positive social interactions and the human body at work:
Linking organizations and physiology. Academy of Management Review, 33 (1), 137–162.
English, F. W. (1992). Educational administration: The human science. New York: Harper Collins
Publishers.
English, F. W. (1994). Theory in educational administration. NY: HarperCollins College Publishers.
English, F. W. (2002). The point of scientificity, the fall of the epistemological dominos, and the
end of the field of educational administration. Studies in Philosophy and Education, 21 (2), 109-
136.
English, F. W. (2003). The postmodern challenge to the theory and practice of educational administration.
Illinois: Charles C Thomas Publisher.
Eryılmaz, A. & Ercan, L. (2011). Öznel iyi oluşun cinsiyet, yaş grupları ve kişilik özellikleri
açısından incelenmesi. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 4 (36), 139-151.
Esen, E. (2011). Çalışanların örgüte cezbolması. Marmara Üniversitesi İ.İ.B.F. Dergisi, 30 (1), 377-390.
Evers, C. W. & Lakomski, G. (1991).Knowing educational administration. London: Pergamon.
Evers, C. W. & Lakomski, G. (1996). Exploring educational administration. New York: Pergamon.
Evers, C. W. & Lakomski, G. (2000). Doing educational administration. Oxford: Pergamon Press.Evers, C. W. (2003). Philosophical reflections on science in educational administration. International
Studies in Educational Administration, 31(3), 29-41.
Fredrickson, B. L. (2001). The role of positive emotions in positive psychology. American
Psychologist, 56, 218-226.
Friedman, H. (2008). Humanistic and positive psychology: The methodological and epistemological
divide. The Humanistic Psychologist, 36, 113-126.
Greenfield, T. & Ribbins, P. (1993). Greenfield on educational administration: Towards a humane craft. New
York: Routledge.
Hanson, E. M. (2003). Educational administration and organizational behavior. Boston: Pearson.
Hoy, W. K. & Tarter, C. J. (2011). Positive psychology and educational administration: An
optimistic research agenda. Educational Administration Quarterly, 47 (3), 427-445.
Hybron, D. M. (2000). Two philosophical problems in the study of happiness. Journal of Happiness
Studies, 1, 207-225.
Ilies, R., Morgeson, F. P. & Nahrgang, J. D. (2005). Authentic leadership and eudaemonic wellbeing:
Understanding leader-follower outcomes. Leadership Quarterly, 16, 373-394.
Keleş, H. N. (2011). Pozitif psikolojik sermaye: tanımı, bileşenleri ve örgüt yönetimine etkileri.
Organizasyon ve Yönetim Bilimleri Dergisi, 3 (2), 343-350.
Kirby, M. M. & DiPaola, M. F. (2011). Academic optimism and community engagement in urban
schools. Journal of Educational Administration, 49 (5), 542-562.
Kuhn, T. S. (2008). Bilimsel devrimlerin yapısı. İstanbul: Kırmızı Yayınları.
Kuzgun, Y. (1972). Kendini gerçekleştirme. Araştırma Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya
Fakültesi Felsefe Bölümü Dergisi, 10, 162-172.
Kuzgun, Y. (1985). Psikolojide insancı yaklaşım. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi,
18 (1), 1-17.
Luthans, F. & Youssef, C. M. (2004). Human, social, and now positive psychological capital
management: Investing in people for competitive advantage. Organizational Dynamics,
33(2), 143-160.
Maslow, A. H. (1943). A theory of human motivation. Psychological Review, 50, 370-396.
http://psychclassics.yorku.ca/Maslow/motivation.htm adresinden 18.12.2012 tarihinde
alındı.
Maslow, A. H. (1954). Motivation and personality. New York: Harper & Row.
Maslow, A. H. (2001). İnsan olmanın psikolojisi. (Çev: O. Gündüz). İstanbul: Kuraldışı Yayıncılık.
McGuigan, L. & Hoy, W. K. (2006). Principal leadership: Creating a culture of academic
optimism to improve achievement for all students. Leadership and Policy in Schools, 5, 1-27.
Ogawa, R. T., Goldring, E. B. & Conley, S. (2000). Organizing the field to improve research on
educational administration. Educational Administration Quarterly, 36 (3), 340-357.
Orlosky, D. E., McCleary, L. E., Shapiro, A. & Webb, L. D. (1984). Educational administration today.
New York: Macmillan Publishing Company.
Özkalp, E. (2009). Örgütsel davranışta yeni bir boyut: Pozitif (olumlu) örgütsel davranış
yaklaşımları ve konuları. 17. Ulusal Yönetim ve Organizasyon Kongresi. 21-23 Mayıs 2009.
Eskişehir Osmangazi Üniversitesi İşletme Bölümü. (ss. 491-497).
Peterson, C., Park, N., Hall, N. & Seligman, M. E. P. (2009). Zest and work. Journal of Organizational
Behavior, 30 (2), 161-172.
Peterson, C. & Park, N. (2003). Positive psychology as the evenhanded positive psychologist views
it. Psychological Inquiry, 14, 141-146.
Ponton, R. F. & Cavaiola, A. A. (2008). Positive leadership in counseling workgroups. Compelling
counseling interventions. Celebrating VISTAS’ fifth anniversary. (Edt: G. R. Walz, J. C. Bleuer, R.
K. Yep). Ann Arbor, MI: Counseling Outfitters. (pp. 283-292).
Rogers, C. R. (1947). Some observations on the organization of personality. American Psychologist, 2,
358-368. http://psychclassics.yorku.ca/Rogers/personality.htm adresinden 18.12.2012
tarihinde alındı.
Aydın, A., Yılmaz, K. ve Altınkurt, Y. (2013). Eğitim yönetiminde pozitif psikoloji. International Journal of Human Sciences,
10(1), 1470-1490.
1488
Rogers, C. R. (1959). A theory of therapy, personality and interpersonal relationships, as developed
in the client-centered framework. Psychology: A study of science. (Edt: S. Koch). NY: McGraw
Hill. (pp. 184-256).
Seligman, M. & Csikszentmihalyi, M. (2000). Positive psychology: An introduction. American
Psychologist, 55 (1), 5-14.
Seligman, M. E. P. (2008). Positive health. Applied Psychology: An International Review, 57, 3-18.
Seligman, M. E. P. (1991). Learned optimism. New York: Knopf.
Seligman, M. E. P. (1999). Positive social science. Journal of Positive Behavior Interventions, 1 (3), 181-
182.
Sheldon, K. M. & King, L. (2001). Why positive psychology is necessary. American Psychologist, 56,
216-217.
Slater, C. L., Boone, M., Price, L. & Martinez, D. (2002). A cross-cultural investigation of
leadership in the United States and Mexico? School Leadership and Management, 22 (2), 197-
209.
Smith, A. C. T. (2004). Complexity theory as a practical management tool: A critical evaluation.
Organizational Management Journal, 1 (2), 91-106.
Smith, P. A. & Hoy, W. K. (2007). Academic optimism and student achievement in urban
elementary schools. Journal of Educational Administration, 45 (5), 556-568.
Southworth, G. (1999). Primary school leadership in England: Policy, practice and theory. School
Leadership and Management, 19 (1), 49-65.
Sugrue, C. & Furlong, C. (2002). The cosmologies of Irish primary principals’ identities: Between
the modern and postmodern? International Journal of Leadership in Education, 5 (3), 189-210.
Sutcliffe, K. M. & Vogus, T. (2003). Organizing for resilience. (Edt: K. S. Cameron, J. E. Dutton,
& R. E. Quinn). Positive organizational scholarship. San Francisco: Berrett-Koehler. (pp. 94-
110).
Şimşek, H. (1997). Pozitivizm ötesi paradigmatik dönüşüm ve eğitim yönetiminde teori ve
uygulamada yeni yaklaşımlar. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 3 (1), 97-109.
Şimşek, H. (2005). Eğitim yönetimi bilimin neresinde? http://www.hasansimsek.net/ adresinden
3.6.2007 tarihinde alındı.
Terjesen, M. D., Jacofsky, M., Froh, J. & Digiuseppe, R. (2004). Integrating positive psychology
into schools: Implications for practice. Psychology in the Schools, 41 (1), 163-172.
Tunç, B. (2007). Akademik unvan olgusu, akademik yükseltme ve atama sürecinin değerlendirmesi.
Yayınlanmamış Doktora Tezi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Wood, J. T. (1997). Gendered lives, communication, gender and culture.Belmont: Wadsworth Publishing.
Woolfolk-Hoy, A., Hoy, W. K. & Kurz, N. (2008). Teacher’s academic optimism: the development
and test of a new construct. Teaching and Teacher Education, 24, 821-834.
Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2005). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. (5. Baskı.). Ankara: Seçkin
Yayıncılık.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com