Construction of ‘national identity’ in Armenian music historiography
Journal Name:
- Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi
Keywords (Original Language):
| Author Name | University of Author |
|---|---|
Abstract (2. Language):
For the purposes of keeping the focus on
historical sketches that form musical identity
construction, I focus on three periods of
‘renaissance’ in the history of music, art and
culture in the Armenian case, which can be
summarized as: a-) 5th - 7th centuries:
transition to the Christianity and the formation
of national ideology, b-) 10th - 15th centuries:
canonizing sacred and secular repertories, c-)
19th through 20th centuries: Westernization
process on music. As it can be followed from
historical musicology research, ‘distinct’ traits
that were attributed to nations or ethnicities by
the means of music have been mythicized and
narrated by those ‘renaissence’ periods or socalled
‘golden age’ images. In this case, those
special periods in the history of a nation are
seen as the origin of the authenticity in the
identity construction processes. In that case,
my goal is not to write a sophisticated history
of Armenian music, but rather to offer an
overview of those historical contexts, to
identify the strategies on musical discourses
and attributions, and to call attention to the
role of nationalization practises in the process
of reconceptualising history. The
transformations such as the formation of
national liturgical music after Christianity,canonization of the national sacred and secular
repertories in the middle ages, Armenian
modernity and the Westernization process on
music after 19th century, the invention of a
new notation system, the invention of national
folk songs through folk music collections and
the transition to polyphonic choral singing are
debated in the article.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language):
Ermeni müziği tarih yazımında 3 farklı
periyodun müzik, sanat ve kültür tarihinde
‘rönesans’ ya da ‘altınçağ’ anlatısı olarak öne
çıktığı görülmektedir. 5.yüzyıldan 7.yüzyıla
kadar Hıristiyanlığa geçiş ve milli ideolojinin
kuruluş dönemi, 10.yüzyıl ve 15.yüzyıl arasında
dini ve din-dışı milli repertuarların oluştuğu
dönem ve 19.yüzyıldan 20.yüzyıla müzikte
Batılılaşma dönemi, Ermeni müzik tarihinde
görülen önemli değişim ve dönüşüm evreleridir
ve bugünkü tarih anlatımının temel duraklarını
oluşturmaktadır. Tarihsel müzikoloji
araştırmalarından gözlemlenebildiği üzere bu
rönesans ya da altınçağ anlatılarında, milletlerin
ya da etnisitelerin kendine özgü, onları diğer
milletlerden ayırd edici, topluluğu tanımlayıcı
nitelikleri müzik yoluyla mitleştirilir. Bu önemli
duraklar, kimlik inşa süreçlerinde beliren
otantisite arayışına da yanıt oluşturur. Bu
makalenin amacı, derinlemesine bir Ermeni
müziği tarihi yazmak değil, müzikal söylem ve
üslupların oluşumunda etkili olan süreçlere
değinmek ve tarihin yeniden tasarımında
görülen millileştirme pratiklerini incelemektir.
Hıristiyanlığa geçiş ile birlikte şekillenenen milli
kilise müziği geleneği, ortaçağda dini ve din-dışı
milli repertuarların oluşumu, 19.yüzyıl
sonrasında Ermeni modernitesi ve müzikteBatılılaşma süreci, yeni bir notasyon sisteminin
bulunuşu, halk müziği derlemeleri ile bir
anlamda ‘milli’ halk şarkılarının keşfi ve koral
gelenek ile çokseslilik’e geçiş gibi temel
dönüşümler tartışılmaktadır.
FULL TEXT (PDF):
- 1
1524-1536