You are here

Home » Content

Okul türüne göre okullardaki örgütsel adalet düzeyi

Journal Name:

  • Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi

Publication Year:

  • 2009

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
The aim of this research is to put forward the situation of the organizational justice level from the point of school type and province variables. This research conducted with survey method and the sample of this research is composed of 1016 school employees from seven cities’ schools of Turkey. “Perceptions of Fair Interpersonal Treatment Scale”, which was translated and adapted to Turkish by Wasti (2001), was used in this research. The sub-aims of the research were analyzed with One way Anova, and MANOVA. According to results, it has been determined that organizational justice level is perceived positively up to a point from the dimensions of relationships with managers and employees, school type is an efficient variable and primary schools have more positive organizational justice perception than general high schools and general high schools have more positive organizational justice perception than vocational high schools. Additionally, it has been determined that the organizational justice perception of schools in west regions and high populated cities, where the city variable is efficient, is more positive than that of schools in east regions.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Bu araştırmanın amacı, Türkiye’deki okullarda örgütsel adalet düzeyinin okul türü ve il değişkenleri açısından durumunu ortaya koymaktır. Bu nedenle, araştırma tarama modeli ile gerçekleştirilmiştir. Tarama modelindeki araştırmanın örneklemi Türkiye’deki yedi ilden seçilen 1016 okul çalışanından oluşmaktadır. Araştırmada Wasti (2001) tarafından Türkçe’ye çevrilen ve uyarlanan “Örgütsel Adalet Ölçeği” kullanılmıştır. Araştırmanın alt amaçlarının analizinde tek yönlü varyans analizi ve MANOVA ile analiz edilmiştir. Elde edilen bulgulara göre, hem yöneticilerle ilişkiler hem de çalışanlar arası ilişkiler boyutlarında örgütsel adalet düzeyinin kısmen düzeyinde olumlu algılandığı; okul türünün etkili bir değişken olduğu ve ilköğretim okullarının genel liselerden; genel liselerin de meslek liselerinden daha olumlu bir örgütsel adalet algısına sahip olduğu belirlenmiştir. Ayrıca şehir değişkeninin de etkili olduğu batı bölgeleri ve büyükşehirlerdeki okullardaki örgütsel adalet algısının doğu bölgelerdeki okulların örgütsel adalet algısından daha olumlu olduğu belirlenmiştir.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastrmx_161047_6_pp_551-573.pdf
  • 2
551-573
  • Turkish

REFERENCES

References: 

Adams, J. S. (1965). Inequity in social exchange. In L. Berkowitz (Eds.), Advances in
Experimental Social Psychology, 2, 267-299, Academic Press, New York, NY.
Anderson, D.M. & Shinew, K.J. (2003). Gender equity in the contexts of organizational
justice: A closer look at a re-occuring issue in the field. Journal of Leisure Research,
35 (2), 228-247.
Titrek, O. (2009). Okul türüne göre okullardaki örgütsel adalet düzeyi. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi,
Cilt: 6:2. Erişim: http://www.insanbilimleri.com
567
Atalay, İ. (2005). Örgütsel vatandaşlık ve örgütsel adalet [Organizational citizenship and
organizational justice]. Unpublished master thesis. AKU Sosyal Bilimler Enstitüsü,
Afyon, Turkey.
Aydın, İ & Karaman-Kepenekçi, Y. (2008). Principals’ opinions of organizaitonal jutice in
elementary schools in Turkey. Journal of Educational Administration. 46 (4), 497-
513.
Barclay, L. (2002). The paradox of “justice” formalization: When procedures erode
perceptions of fairness. University of British Columbia, Retreived March 25, 2006
from http://frontiers.sauder. ubc.ca/Laurie_2002.pdf .
Cömert, M., Demirtaş, H., Üstüner, M. & Özer, N. (2008). Lise öğretmenlerinin örgütsel
adalet algıları [Organizational justice perceptions of high school teachers]. Eğitim
Bilimleri ve Uygulama, 7 (13), 3-22.
Colquitt, J., Greenberg, J., & Zapata-Phelan, C. (2005). What is organizational justice? A
historical overview. In J. Greenberg & J. Colquitt. (Eds.), Handbook of Organizational
Justice, 3-56, Mahwah, NJ: Lawrence Erlbaum Associates.
Doğan, H. (2002). İşgörenlerin adalet algılamalarında örgüt içi iletişim ve prosedürel
bilgilendirmenin rolü. Ege Akademik Bakış: Ekonomi, İşletme, Uluslararası İlişkiler
ve Siyaset Bilimleri Dergisi, 2 (2), 71-78.
Eker, G. (2006). Örgütsel adalet algısının boyutları ve iş doyumuna etkileri [Organizational
justice perceptions’ dimensions and affect on job satisfactions]. Unpublished master
thesis, DEU Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
Eskew, D.E. (1993). The role of organizational justice in organizational citizenship behaviour.
Employee Responsibilites and Rights Journal, 6 (3), 185-194.
Ferrie, J.E., Kivimaki, M., Elovainio M. & Vahtera, J. (2003). Organizational justice and
health of employees: Prospective cohort study. Retreived April 4, 2006 from
http://oem.bmjjournals.com/ cgi/content/full/60/1/27.
Fields, D. Pang, M., & Chui, C. (2000). Distributive and procedural justice as predictors of
employee outcomes in Hong Kong. Journal of Organizational Behavior, 21 (5),547-
562.
Greenberg, J. (1990). Looking fair versus being fair: Managing impressions of organizational
justice. Research in Organizational Behavior, 12 (1), 111–157.
Titrek, O. (2009). Okul türüne göre okullardaki örgütsel adalet düzeyi. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi,
Cilt: 6:2. Erişim: http://www.insanbilimleri.com
568
Greenberg, J., & Lind, E. A. (2000). The pursuit of organizational justice: From
conceptualization to implication to application. In C. L. Cooper & E. W. Locke (Eds.),
Industrial and Organizational Psychology. Malden, MA: Blackwell Press.
Hoy, W. K., & Tarter, C. J. (2004). Organizational justice in schools: No justice without trust.
International Journal of Educational Management, 18 (4), 250–259.
Konovsky, M. A., & Pugh, S. D. (1994). Citizenship behavior and social exchange. Academy
of Management Journal, 37 (3), 656-669.
Leventhal, G. S., Karuza, J., & Fry, W. R. (1980). Beyond fairness: A theory of allocation of
preferences. In G. Mikula (Ed.), Justice and Social İnteraction. New York: Springer-
Verlag Press.
Liao, W. & Tai, W. (2006). Organizational justice, motivation to learn and training
outcomes. Social Behavior and Personality, 34 (5), 545-556.
Moorman, R. H. (1991). Relationship between organizational justice and organizational
citizenship behavior: Do fairness perceptions influence employee citizenship? Journal
of Applied Psychology, 76 (6), 845–855.
Naktiyok, A. & İşcan, Ö. F. (2004). Çalışanların örgütsel bağdaşımlarının belirleyicileri
olarak örgütsel bağlılık ve örgütsel adalet algıları [As determiners of employees’
organizational coherence: organizational commitment and organizational justice
perceptions]. Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, 59 (1).
Naumann, S. & Nathan, B. (2000). A case for procedural justice climate: Development and
test of a multi-level model. Academy of Management Journal, 43 (5).
Özdevecioğlu, M. (2003). Algılanan örgütsel adaletin bireylerarası saldırgan davranışlar
üzerindeki etkilerinin belirlenmesine yönelik bir araştırma [A research directed to
determine the effects of perceived organizational justice on interpersonal aggressive
behaviors]. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, Sayı:21.
Pehlivan-Aydın, İ. (2002). Yönetsel, mesleki ve örgütsel etik. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
Polat, S. (2007). Ortaöğretim öğretmenlerinin örgütsel adalet algıları, örgütsel güven
düzeyleri ile örgütsel vatandaşlık davranışları arasındaki ilişki [Correlations among
organizational justice perceptions, organizational trust level, and organizational
citizenship behaviors of high school teachers]. Unpublished doctoral disertation.
Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmit.
Polat, S., & Celep, C. (2008). Ortaöğretim öğretmenlerinin örgütsel adalet, örgütsel güven,
Titrek, O. (2009). Okul türüne göre okullardaki örgütsel adalet düzeyi. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi,
Cilt: 6:2. Erişim: http://www.insanbilimleri.com
569
örgütsel vatandaşlık davranışlarına ilişkin algıları. Kuram ve Uygulamada Eğitim
Yönetimi, 54, 307–331.
Polat, S. (2009). Eğitim örgütleri için sosyal sermaye: Örgütsel güven [Social capital for
educational organizations: Organizational trust]. I nci baskı, Ankara: PegemA
Yayıncılık.
Pelit, E.& Güçer, E. (2005). Ticaret ve turizm meslek dersi öğretmen adaylarının öğretmenlik
mesleğiyle ilgili etik olmayan davranışlara ilişkin algılamaları [Perceptions of preservice
commerce and tourism lesson teachers regarding unethical behaviors of
teaching profession]. Siyasette ve Yönetimde ETİK Sempozyumu Bildiriler Kitabı, 18-
19 Kasım. Sakarya: Bilge Matbaacılık.
Richardson, R., J. Coyle-Shapiro, K. Hoque & I. Kesser (2002). Human resource
management. England: University of London Press, Retreived April 5, 2004 from
http://www.london
external.ac.uk/current_students/programmeresources/lse/lse_pdf/further_units/
human_resources/75_hrm_02.pdf.
Simons, T.& Quinetta R. (2003). Why managers should care about fairness: The effects of
aggregatejustice perceptions on organizational outcomes. Journal of Applied
Psychology, 88 (3), Cornell University: American Psychological Association.
Somerville, J. (1992). Temel Britannica Ansiklopedisi -Adalet-[Encyclopaedia of Basic
Britannica]. Cilt:1 İstanbul: Ana Yayıncılık & Encyclopaedia Britannica
Tan, C. (2006). İlköğretim okulu öğretmenlerinin örgütsel adalet algıları [The primary school
teachers’ perceptions about organizational justice]. Unpublished master disertation,
Fırat Üniversitesi, Elazığ.
Tansky, J. W. (1993). Justice and organizational citizenship behavior: What is the
relationship? Employee Responsibilities and Rights Journal, 6 (3), 195–207.
Taşdan, M., ve Yılmaz, K. (2008). Organizational citizenship and organizational justice
scales’ adaptation to Turkish. TED Eğitim ve Bilim Dergisi, 33 (150), 87–96.
Taşdan, M., Oğuz, E., & Ertan-Kantos, Z. (2006). Sınıf öğretmenlerinin örgütsel adalet algısı
[The organizational justice perceptions of class teachers’]. Sakarya Üniversitesi
Eğitim Fakültesi Dergisi, 12, 100–111.
Titrek, O. (2009). Okul türüne göre okullardaki örgütsel adalet düzeyi. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi,
Cilt: 6:2. Erişim: http://www.insanbilimleri.com
570
Titrek, O. (2009). Employees’ organizational justice perceptions in Turkish schools. Social
Behavior and Personality, 37 (5), 605-620.
Titrek, O., Bayrakçı, M. & Zafer, D. (2009). Öğretmenlerin örgütsel vatandaşlık
davranışlarına ilişkin görüşleri [Perceptions of teachers about organizational citizenship
behaviors]. Akademik Bakış, 17, Temmuz-Ağustos- Eylül, 2009, Retreived September
28, 2009 from http://www.akademikbakis.org/17/6ogretmen.pdf.
Thibaut, J. W. & Walker, L. (1975). Procedural justice: A psychological analysis. Erlbaum,
Hillsdale, NJ.
Uğurlu, C. T. (2008). Lise son sınıf öğrencilerinin öğretmenlerinin etik davranışlarına ilişkin
algıları [Perceptions of high school senior students regarding their teachers’ ethic
behaviors]. Kastamonu Eğitim Dergisi, Ekim 2008, 16 (2), 367-378.
Wasti, S. A. (2001). Örgütsel adalet kavramı ve tercüme bir ölçeğin Türkçe’de güvenirlik ve
geçerlik analizi [Organizational justice concept and a validity and relaibility analysis
of translated questionaire in Turkish]. Yönetim Araştırmaları Dergisi, 1, 33-50.
Yaylacı, A.F. (2004). İlköğretim okulu öğretmen ve yöneticilerinin örgütsel vatandaşlık
davranışları [Organizational citizenship behaviors of elementary school teachers and
managers ]. Yayınlanmamış YL Tezi, Ankara Üniversitesi, Ankara.
Yılmaz, K. & Taşdan, M. (2009). Organizational citizenship and organizational justice in
Turkish primary schools. Journal of Educational Administration, 47 (1), 108–126.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com