You are here

The effect of drama method on achievement level in English teaching: knowledge, comprehension and application levels

Journal Name:

Publication Year:

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
The aim of this research was to determine the effect of drama as a teaching method on the achievement level of primary school fourth grade students in English lesson. Accordingly in this research, the determination of the effects of drama method on total achievement level, on the achievement level of knowledge, comprehension and application categories of cognitive domain and on the permanence of the subjects learned formed the problem of the research. As the method of the research, Pretest-Posttest experimental design with control group was used. The research was carried out with 50 students from two separate classes at the 4th class whose gender, socio-economical conditions and the previous year academic success resemble each other. Their being control group and experimental group was determined randomly. The data was collected via an achievement test that consisted of the questions concerning knowledge, comprehension and application levels including the subjects weather conditions, seasons, food and drinks that were developed by the researcher. Research findings: in the teaching of English lesson, the teaching method based on drama is more effective than the traditional teaching method at the 1- total achievement level, 2- achievement levels of cognitive domain knowledge, comprehension and application categories and 3- the permanence of the subjects learned.
824-835

REFERENCES

References: 

Akyüzlüer, F. (2007). Đlköğretim 4. sınıf Öğrencilerinin Müzik Becerilerini Gelistirmede Dramanın Etkisi.
Unpublished Doctoral Dissertation, Dokuz Eylul University Institute of Social Science,
Đzmir.
Ay Oyat, S. (1997). Yabancı Dil Öğretiminde Dramanın Kullanımı. Unpublished Master Thesis,
Ankara Universtiy, Ankara.
Çevik, H. (2006). Çocuklara Yabancı Dil Öğretiminde Drama Tekniğinin Kullanımı. Cukurova
University Institute of Social Science, Adana.
Demircan, Ö. (1988). Dünden Bugüne Türkiye’de Yabancı Dil. Đstanbul: Remzi Kitabevi.
Demirel, Ö. (1997). Đlköğretim Okullarında Yabancı Dil Öğretimi. Đstanbul: M.E.B. Yayınları.
Dikici, H., Koç, M. & Gündoğdu, R. (2003). Yaratıcı Dramanın Problem Çözme Becerilerine
etkisi. VII. Ulusal Psikolojik Danısma ve Rehberlik Kongresi, Đnönü Üniversitesi, Malatya.
Edwards, C. P. & Springate, K. W. (1995). The Lion Comes out of the Stone: Helping Young
Children Achieve Their Creative Potential. Dimensions of Early Childhood, 23, 4, 24-29.
Gönen, M. (1992). Çocuk ve Yaratıcılık. Ya-Pa 8, Okul Öncesi Eğitimi ve Yaygınlastırılması Semineri,
Bursa.
Gönen, M. & Dalkılıç, N. (1998). Çocuk Eğitiminde Drama Yöntem ve Uygulamalar. Đstanbul:
Epsilon Yayıncılık.
Kaner, S. (1990). Psikodrama. Kuram, Teknik ve Araçlar. A.Ü. Eğitim Bilimleri Fakültesi Fakülte
Dergisi, 23, 2, 457.
Karadağ, E. (2007). Öğrenme Kuramları ve Drama Yöntemi Đliskisi. Çağdas Eğitim Dergisi, 338,
39-44.
Koç, F. (1999). Yaratıcı Dramanın Öğrenmeye Etkisi Sosyal Bilgiler Dersinde Bir Yöntem Olarak.
Unpublished Master Thesis, Ankara University, Ankara.
Koç, M. & Dikici, H. (2003). Eğitimde Dramanın Bir Yöntem Olarak Kullanılması. Đlköğretim-
Online, 2, 1, 1-4. Retrieved November 11, 2009 from http://ilkogretim-online.org.tr/. 11.
Kodaz, A. (2007). Ortaöğretim 9. Sınıflarda Dil Öğretiminde Drama Yönteminin Etkililiği. Unpublished
Master Thesis, Institute of Educational Science, Gazi University, Ankara.
Mccaslin, N. (1984). Creative Drama in the Primary Grade. London: Longman.
MEB-Milli Eğitim Bakanlığı. (2007). MEB Müfredat gelistirme süreci. Retrieved October 10,
2009 from http://ttkb.meb.gov.tr/programlar/.
Önder, A. (2004). Yasayarak Öğrenme Đçin Eğitici Drama. Đstanbul: Epsilon Yayıncılık.
Akdağ, N.& Tutkun, O. F. (2010). The effect of drama method on achievement level in English teaching:
knowledge, comprehension and application levels. International Journal of Human Sciences [Online].
7:1. Available: http://www.insanbilimleri.com/en
835
O’Neill, C. & Lambert, A. (1995). Drama Structures. A Practical Handbook for Teachers. London:
Hutchinson Press.
San, Đ. (1985). Sanat ve Yaratıcılık Eğitimi Olarak Tiyatro. A.Ü. Eğitim Bilimleri Fakültesi Fakülte
Dergisi, 18, 99-112.
Selçuk Üniversitesi. (2009). Dil Bilgisi. Selçuk Üniversitesi Uzaktan Eğitim Programı. Retrieved
December 15, 2009 from http://farabi.selcuk.edu.tr/suzep/turk_dili/.
Senemoğlu, N. (2005). Kuramdan Uygulamaya Gelisim, Öğrenme ve Öğretim. Ankara: Gazi Kitabevi.
Sönmez, V. (2007). Program Gelistirmede Öğretmen El Kitabı. Ankara: Anı yayıncılık.
Sönmez, V. (2006). Sevgi ve Sevgi eğitimi. In A. Solak (Eds.). Đnsan iliskileri ve iletisim, 231-274,
Ankara: Mikro Yayıncılık.
Susüzer, K. (2006). Oyun Yoluyla Fransızca Öğretimi. Unpublished Master Thesis, Cukurova
University Institute of Social Science, Adana.
Sahin, Y. (2007). Yabancı Dil Öğretiminin Eğitbilimsel ve Dilbilimsel Temelleri. Sosyal Bilimler
Enstitüsü Dergisi, 22, 465-470.
Tanrıseven, I. (2000). Matematik Öğretiminde Problem Çözme Stratejisi Olarak Dramatizasyonun
Kullanılması. Unpublished Master Thesis, Marmara University Institute of Social Science,
Đstanbul.
Taslı, F. (2003). Đlköğretimde Đngilizce Öğretiminde Oyun Tekniğinin Erisiye Etkisi. Unpublished Master
Thesis, Nigde University Institute of Social Science, Niğde.
Tokgöz, Đ. (2006). Okulöncesi Çocuklarına Yönelik Kitapların Dil Gelisimi Ve Anlambilim Açısından
Değerlendirilmesi. Unpublished Master Thesis, Dokuz Eylul University Institute of Social
Science, Đzmir.
Üstündağ, T. (1988). Dramatizasyon Ağırlıklı Yöntemin Etkililiği. Unpublished Master Thesis,
Hacettepe, University Institute of Social Science, Ankara.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com