You are here

Home » Content

Romantik ilişkilerde gelecek zaman yönelimine ebeveynlik stillerinin etkisi: Geçici ilişkilere karşılık uzun dönemli bağlanım

Journal Name:

  • Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi

Publication Year:

  • 2010

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of Author
Abstract (2. Language): 
The aim of this study is to examine the perceived parental styles as predictor of the future time orientation on romantic relationships for university students. Two tools were used for data gathering. “Future Time Orientation on Romantic Relationships Scale” used to evaluate the future time orientation on romantic relationships was developed by Öner (2000b). “Parental Bonding Scale” was used for determining the parental styles of individuals were developed by Tosun and Sümer (2006). The study was carried out at Ondokuz Mayıs University (N= 187). The average age of the students is 21.02±1.98 (S= 1.98). As a statistical analysis method Pearson correlation coefficient and stepwise multiple regression analysis were used. The results of the Pearson product-moment correlation coefficient showed that maternal care, maternal overprotection, paternal care and paternal overprotection were related to future time orientation on romantic relationships. The results of the stepwise multiple regression analysis indicated that maternal care, maternal overprotection, paternal care, paternal autonomy and paternal overprotection predicted significantly future time orientation on romantic relationships.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Bu araştırmanın amacı üniversite öğrencilerinde algılanan ebeveynlik stillerinin romantik ilişkilerde gelecek zaman yönelimlerinin anlamlı bir yordayıcısı olup olmadığının araştırılmasıdır. Öğrencilerin romantik ilişkilerde gelecek zaman yönelimlerini belirlemek için Öner (2000b) tarafından geliştirilen “Romantik İlişkilerde Gelecek Zaman Yönelimi Ölçeği” ve ebeveynlik stillerini algılayışlarını belirlemek için ise Tosun ve Sümer (2006) tarafından geliştirilen “Ebeveyn Bağlılık Ölçeği” kullanılmıştır. Araştırma, Ondokuz Mayıs Üniversitesinde öğrenim gören 187 öğrenci üzerinde gerçekleştirilmiştir. Öğrencilerin yaş ortalaması 21.02±1.98 olup, 122’si kız ve 65’i erkektir. Verilerin analizinde Pearson Momentler Çarpımı korelasyonu ve aşamalı çoklu regresyon analizi kullanılmıştır. Bulgular, romantik ilişkilerde gelecek zaman yönelimi ile anne ilgi, anne aşırı koruma, baba ilgi ve baba aşırı koruma arasında pozitif yönde anlamlı ilişki olduğunu ortaya koymaktadır. Ayrıca aşamalı çoklu regresyon analizi sonuçları ebeveynlik stillerinden anne ilgi, anne aşırı koruma, baba ilgi, baba özerklik ve baba aşırı korumanın romantik ilişkilerde gelecek zaman yönelimini anlamlı olarak yordadığını göstermektedir.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastrmx_161047_7_pp_946-959.pdf
  • 2
946-959
  • Turkish

REFERENCES

References: 

Beşikçi, E. (2008). The Predictors of Relationship Commitment: Perceived Parenting Styles, Parental Approval, and Psychological Reactance. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ortadoğu Teknik Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara. Bowbly, J. (1980). Attachment and loss. Attachment, Vol.1, New York: Basic Books. Bowbly, J. (1988). A Secure Base: Parent-Child Attachment and Healthy Human Development. New York: Basic Books. Bowen, M. (1981). Therapy in the practice of psychotherapy, Berenson, G. ve White, H. (Ed.) Annual Review of Family Therapy. New York: Human Sciences Press. Büyükşahin, A. (2006). Yakın İlişkilerde Bağlanım: Yatırım Modelinin Bağlanma Stilleri ve Bazı Kişisel Değişkenler Yönünden İncelenmesi. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara. Çağdaş, A. (2002). Anne-Baba Çocuk İletişimi. Ankara: Nobel Yayınları. Gjesme, T. (1983a). Introduction: An inquiry into the concept of future orientation. International Journal of Psychology, 18, 347-350. Gjesme, T. (1983b). On the concept of future time orientation: Considerations of some functions’ and measurements’ implications. International Journal of Psychology, 18, 443-461. Goldenberg, I. ve Goldenberg, H. (1996). Family Therapy: An Overview. Pacific Grove, CA: Brooks/Cole. Kalkan, M. (2008). Do Psychological Birth Order Positions Predict Future Time Orientation in Romantic relationships? Interpersona: An International Journal on Personal Relationships, 2(1), 89-101. Kuzgun, Y. (1991). Ana-baba tutumlarının bireyin kendini gerçekleştirme düzeyine etkisi. (Der. B. Dikeçligil, A. Çiğdem), Aile Yazıları, Ankara: Başbakanlık Aile Araştırma Kurumu Yayınları.
Kalkan, M. & Epli Koç, H. Romantik ilişkilerde gelecek zaman yönelimine ebeveynlik stillerinin etkisi: Geçici
ilişkilere karşılık uzun dönemli bağlanım. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi [Bağlantıda]. 7:2.
Erişim: http://www.insanbilimleri.com
956
Lai, K. W., ve McBride-Chang, C. (2001). Suicidal ideation, parenting style, and family climate among Hong Kong adolescents. International Journal of Psychology, 36, 81–87. Öner, B. (2000a). Relationship satisfaction and dating experience: Factors affecting future time orientation in relationships with the opposite sex. The Journal of Psychology, 134(5), 527-536. Öner, B. (2000b). Future time orientation and relationships with the opposite sex. The Journal of Psychology, 134(3), 306-314. Öner, B. (2001). Factors predicting future time orientation for romantic relationships with the opposite sex. The Journal of Psychology, 135, 430–438. Öner, B. (2002). Self-monitoring and future time orientation in romantic relationships. The Journal of Psychology, 136(4), 420-424. Öner-Özkan, B. (2004). Future time orientation in romantic relationships and the minding theory relating. Social Bahavior and Personality, 32 (8), 797-804. Parker, G. (1983). Parental affectionless control as an antecedent to adult depression: a risk factor delineated. Archives of General Psychiatry, 40, 956-960. Sakalli-Uğurlu, N. (2003). How do romantic relationship satisfaction, gender stereotypes, and gender relate to future time orientation in romantic relationships? Journal of Psychology, 137(3), 294-303. Seginer, R., Vermulst, A. ve Shoyer, S. (2004). The indirect link between perceived parenting and adolescent future orientation: A multiple-step model. International Journal of Behavioral Development, 28, 365-378. Tosun, L. P., ve Sümer, N. (2006). Ebeveyn Bağlılık Ölçeği’nin Faktör Yapısı: Beş Farklı Faktör Modelinin Doğrulayıcı Faktör Analizi ile Karşılaştırılması. 14. Ulusal Psikoloji Kongresi. Hacettepe Üniversitesi, Ankara. Trommsdorff, G. (1983). Future orientation and socialization. International Journal of Psychology, 18, 381-406. Yavuzer, H. (1994). Çocuk Psikolojisi. İstanbul: Remzi Kitapevi.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com