Alimcan İnayet, Uygur Halk Destan/Hikâyeleri Üzerinde İncelemeler, Gece Kitaplığı, Ankara 2014, 455 s.

Uygur halk edebiyatında “dastan” biçiminde kullanılan destan terimi hem batı dillerinde “epope” terimiyle karşılanan edebi türü hem de Anadolu sahasında “halk hikâyesi” terimiyle karşılanan edebi türü karşılamaktadır. Bu durum destan türünün tanımlanmasında bazı sorunlara yol açmaktadır. Uygur halk destan/ hikâyelerinde altı tanesinin ele alınıp incelendiği ve bunların ortak yapısal özelliklerinin tespit edilmeye çalışıldığı bu eser, Alimcan İnayet’in 1995 yılında tamamladığı doktora tezinin yeniden gözden geçirilmiş şeklidir. Eserde Giriş, Uygur Halk Destan/Hikâyeleri İle İlgili Problemler, Uygur Halk Destan/Hikâyelerinin Epizot Yapısı, Uygur Halk Destan/Hikâyelerinin Motif Yapısı, Uygur Halk Destan/Hikâyelerindeki Şiirler, Uygur Halk Destan/Hikâyelerindeki Diğer Hususlar adlı beş bölüm, Netice ve Metinler kısımları bulunmaktadır. Eserin Giriş kısmı üç bölümden oluşmaktadır. Uygur Sahasında Halk Edebiyatı İle İlgili Bazı Terimler ve Tanımları adlı Birinci Bölüm’de destan, masal, efsane ve rivayet terimlerine ve tanımlarına yer verilmiştir. Uygur Sahasında Destan/Hikâyecilik Geleneği adlı İkinci Bölüm’de Uygur sahası destancılık geleneği hakkında genel bir bilgi verilmiştir. Uygur Halk Destan/Hikâyeleri Üzerindeki Çalışmalar adlı Üçüncü bölümde ise metin derleme-yayımlama çalışmaları ve bilimsel çalışmalar ele alınmıştır.