You are here

Home » Content

Bilimsel Yaratıcılık Ölçeğinin Türkçeye Uyarlama Süreci ve Değerlendirme Ölçütleri

Adaptation of Scientific Creativity Test to Turkish and It’s Assessment Criterias

Journal Name:

  • Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi

Publication Year:

  • 2012

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
Creativity is defined as put forward a new idea or product based on knowledge. To develop the creativity is important for educational aspect. It is necessary to determine of creative thinking level for putting forth the development of creativity. In this research, it is aimed to adaptation Scientific Creativity Test which developed by Hu and Adey (2002) and find out assessment criterias of test. Scale was translated into Turkish by experts. The draft scale’s items which resulting translation of common points of the four experts, were translated into English by a language expert. As a result of this process, original scale and translation of scale was found to be consistent with each others. Scale form consists of seven items. In order to ensure content validity, expert’ opinions were taken. The first study was performed on total of 389 students from eight different primary schools were studying 6th, 7th and 8th classes Buca district in İzmir. Item-total correlations ranged from 0.37 to 0.74 scale. Cronbach's alpha coefficient of scale was measured 0.86. The upper and lower %27 groups significance of difference between the scores of scale were examined for investigating the scale items to distinguish individuals. As a result of research, Turkish Scientific Creativity Test measurement is reliable and valid. It is thought that this research will provide assessment criteria for the future studies to determine of scientific creativity.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Bilgi ve birikimlerine dayanarak yeni düşünce ya da ürün ortaya koymak olarak tanımlanan yaratıcılığın geliştirilmesi eğitimsel açıdan önem taşımaktadır. Yaratıcılıktaki gelişimin ortaya konulabilmesi için yaratıcı düşünme düzeyinin belirlenmesi gerekmektedir. Bu çalışmada, Hu ve Adey (2002) tarafından geliştirilen Bilimsel Yaratıcılık Ölçeğinin Türkçeye uyarlama çalışması yapılarak, değerlendirme ölçütlerinin ortaya konulması amaçlanmıştır. Test İngilizce ve Türkçeyi iyi bilen uzmanlar tarafından Türkçeye çevrilmiştir. Dört uzman çevirisinin ortak noktaları dikkate alınarak ortaya çıkan Türkçe taslak ölçekte yer alan maddeler bir dil uzmanı tarafından tekrar İngilizceye çevrilmiştir. Bu işlem sonucunda orijinali ve Türkçeden çevirisi birbiriyle uyumlu bulunan yedi maddelik ölçek formu hazırlanmıştır. Kapsam geçerliğinin sağlanabilmesi amacıyla, uzman görüşü alınmıştır. Ölçeğin ön uygulamaları, İzmir Buca ilçesindeki sekiz ilköğretim okulunun 6., 7. ve 8. sınıflarında öğrenim görmekte olan toplam 389 öğrenciye uygulanmıştır. Ölçeğin madde toplam korelâsyonları 0.37 ile 0.74 arasında bulunmuştur. Cronbach alfa ölçüm güvenirlik katsayısı 0.86 bulunmuştur. Ölçekte yer alan maddelerin kişileri ne kadar ayırt ettiğini incelemek amacıyla bilimsel yaratıcılık ölçeği maddelerinin üst %27 ile alt %27 gruplarının puanları arasındaki farkın anlamlılığına bakılmıştır. Sonuçta ölçümleri geçerli ve güvenilir olan Türkçe Bilimsel Yaratıcılık ölçeği oluşturulmuştur. Çalışmanın bilimsel yaratıcılığı belirlemeye yönelik yapılacak çalışmalara değerlendirme ölçütü sağlayacağı düşünülmektedir.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-bilimsel-yaraticilik-olceginin-turkceye-uyarlama-sureci-degerlendirme-olcutleri.pdf
  • 2
1-20
  • Turkish

REFERENCES

References: 

Aktamış, H. (2007). Fen eğitiminde bilimsel süreç becerilerinin bilimsel yaratıcılığa etkisi: ilköğretim 7. sınıf fizik ünitesi örneği. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Aral, N. (2004). Çocukta yaratıcılığın gelişimi. Çoluk Çocuk Dergisi. 36, 23-24.
Aslan, E., A. (1994). Yaratıcı düşünceli bireylerin psikolojik ihtiyaçları. Yayınlanmamış doktora tezi, Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Sosyal Bilimler Dergisi 19
Atasoy, B., Kadayıfçı, H., & Akkuş, H. (2007). Öğrencilerin çizimlerden ve açıklamalarından yaratıcı düşüncelerinin ortaya konulması. Journal of Turkish Educational Sciences, 5 (4), 679-700.
Brown, R. T. (1989). Creativity: what are we to measure. In Handbook of Creativity. Glover J. A., Ronning R. R. and Reynolds C. R (Ed). New York: Plenum Pres.
Büyüköztürk, Ş. (2008). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı, Ankara: Pegem A Yayıncılık (9. baskı).
Choe, I. S. (2006). Creativity—A sudden rising star in Korea. In J. C. K. Kaufman & R. J. Sternberg (Eds.), The international handbook of creativity (pp. 395–420). New York: Cambridge University Press.
Çepni, S. (Ed). (2005). Fen ve teknoloji öğretimi. Ankara: Pegem A Akademi.
Çimen, S. (2003). 15-18 Yaş grubu gençlerde riskli sağlık davranışları ölçeğinin geliştirilmesi. Yayınlanmamış Doktora Tezi, İstanbul Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Erkuş, A. (2003). Psikometri üzerine yazılar. Ankara: Türk Psikologlar Derneği Yayınları.
Getzels, J. & Csikszentmihalyi, M. (1967). Scientific creativity. Science Journal, 3(9), 80-84.
Gözüm, S. & Aksayan, S. (2003). Kültürlerarası ölçek uyarlaması için rehber II: psikometrik özellikler ve kültürlerarası karşılaştırma. Hemşirelikte Araştırma Geliştirme Dergisi 5(1), 3–14. Hambleton, R.K. & Patsula, L. (1999). Increasing the validity of adapted tests: Myths to be avoided and guidelines for improving test adaptation practices. Journal of Applied Testing Technology, 1(1), 1-30. Hu, W. & Adey, P. (2002). A scientific creativity test for secondary schoolstudents. International Journal of Science Education, 24 (4), 389–403. Kadayıfçı, H. (2008) Yaratıcı düşünmeye dayalı öğretim modelinin öğrencilerin maddelerin ayrılması ile ilgili kavramları anlamalarına ve bilimsel yaratıcılıklarına etkisi. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara. Karasar, N. (2003). Bilimsel araştırma yöntemi. (12. Baskı). Ankara: Nobel Yayıncılık.
H. DENİŞ ÇELİKER, A. Günay BALIM 20
Koray, Ö. (2003). Fen eğitiminde yaratıcı düşünmeye dayalı öğrenmenin öğrenme ürünlerine etkisi. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara. Kuru, E. & Karabulut, E. O. (2009). Ritim eğitimi ve dans dersi alan ve almayan beden eğitimi ve spor yüksekokulu öğrencilerinin problem çözme becerilerinin çeşitli değişkenler bakımından incelenmesi. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 29 (2), 441-458. Küçük, M. (2006). Bilimin doğasını ilköğretim 7. sınıf öğrencilerine öğretmeye yönelik bir çalışma, Yayımlanmamış Doktora Tezi, Karadeniz Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Trabzon. Lin, C., Hu, W., Adey, P. and Shen J. (2003). The influence of CASE on scientific creativity. Research in Science Education, 33, 143–162. MEB. (2005). İlköğretim Fen ve Teknoloji dersi (6, 7 ve 8. Sınıflar) öğretim programı. Ankara: Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı. Oğuzkan, F. (1981). Eğitim terimleri sözlüğü. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları. Paulus, P. B. (2000). Groups, teams, and creativity: the creative potential of ıdea generating groups. Applied Psychology, 49 (2), 237-263. Rıza, E., T. (2000). Çocuklarda ve yetişkinlerde yaratıcılık nasıl uyarılır? Yaşadıkça Eğitim, 68, 5-12. Stencel, J. (1995). A string teacher, The American Biology Teacher, 57(1), 42–45. Sükan Z. (1983). Okul öncesi etkinlikleri, İstanbul: Milli Eğitim Basımevi. Şahin, Ç. (2003). Değişen dünyada sınıf öğretmenlerinin değişen toplumsal ve yaratıcılık rolleri. Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 1(1), 1-9. Şencan, H. (2005). Sosyal ve davranışsal ölçmelerde güvenirlik ve geçerlik. Ankara: Seçkin Yayınevi. Tardif, T. Z., & Sternberg, R. J. (1988). What do we know about creativity? In R. J. Sternberg, R. J. (Ed.). The nature of creativity: Contemporary psychological perspectives (pp. 429-440). Cambridge: Cambridge University Press. Tezbaşaran, A. (1997). Likert tipi ölçek geliştirme, Ankara: Türk Psikologlar Derneği Yayınları.
Sosyal Bilimler Dergisi 21
Torrance, E. P. (1968). Education and the creative potential. Minneapolis: The University of Minnesota Press.
Torrance, E., P. & Goff, K. (1989). A quiet revolution. Journal of Creative Behavior. 23(2), 136-145.
Ünal Çoban, G. (2009). Modellemeye dayalı fen öğretiminin öğrencilerin kavramsal anlama düzeylerine, bilimsel süreç becerilerine, bilimsel bilgi ve varlık anlayışlarına etkisi: 7. sınıf ışık ünitesi örneği. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
Yaşar, Ş. (2006). Çağdaş bilim anlayışı, Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi Yayınları.
Yenilmez, K. & Yolcu, B. (2007). Öğretmen davranışlarının yaratıcı düşünme becerilerinin gelişimine katkısı, Manas Üniversitesi, Sosyal Bilimler Dergisi, 18, 95-105.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com