You are here

E-ÖĞRENME ORTAMLARI İÇİN SOSYAL BULUNUŞLUK ÖLÇEĞİNİN UYARLAMA ÇALIŞMASI

ASSESSING SOCIAL PRESENCE IN E-LEARNING ENVIRONMENTS: VALIDITY AND RELIABILITY ANALYSIS

Journal Name:

Publication Year:

Abstract (2. Language): 
In this study, data collecting tools which are used to determine the perceived social presence in e-learning environments are examined. After this, social presence scale which was developed by Kang, Choi and Park (2007) was selected. After examining and confirming equivalency between English and Turkish versions, the scale was examined by field specialist to verify content validity. In order to find out validity and reliability of the scale, confirmatory factor analysis, Cronbach Alpha correlation coefficients, corrected item-total correlations and t-tests between items’ means of upper 27%-lover 27% points were used. Scale has 3 factors and 19 items. Results of these analyses show that scale is at an acceptable degree of goodness of fit and the Cronbach alpha values calculated for the 3 factors of the scale vary between 0.79 and 0.91.
Abstract (Original Language): 
Çalışmada e-öğrenme ortamlarında sosyal bulunuşluk algısının ölçülmesinde kullanılan araçlar incelenmiştir. Ardından sosyal bulunuşluğu, e-öğrenme ortamlarında kullanılan farklı etkileşim araçlarından bağımsız olarak ölçen bir ölçme aracı belirlenerek uyarlama çalışması yapılmıştır. Kang, Choi ve Park (2007) tarafından geliştirilen ölçeğin Türkçe dil eşdeğerliği sağlandıktan sonra, kapsam geçerliği için uzman görüşüne sunulmuştur. Ardından doğrulayıcı faktör analizi ile aracın yapı geçerliği incelenmiş ve son olarak da aracın güvenilirliğine ilişkin Cronbach alfa iç tutarlık katsayısı, düzeltilmiş madde-toplam korelasyonu hesaplanmış ve t testi kullanılarak üst %27 ile alt %27 grupların madde ortalamaları arasındaki farkların anlamlılığı incelenmiştir. Ölçek 3 faktör ve 19 maddeden oluşmaktadır. Yapılan analiz sonuçları, ölçeğin uyum indekslerinin kabul edilebilir düzeyde olduğunu, faktörlerin Cronbach alfa katsayılarının .79 ile .91 arasında değiştiğini göstermektedir.
142-160

REFERENCES

References: 

Anderson, J.C. & Gerbing D.W. (1984). The effect of sampling error on convergence,
improper solutions, and goodness-of-fit indices for maximum likelihood
confirmatory factor analysis. Psychometrika, 49, 155-173.
Aragon, S. R. (2003). Creating Social Presence in Online Environments. New
Directions for Adult and Continuing Education. 100 (3).
Biocca, F., Harms, C., & Gregg, J. (2001). The networked minds measure of social
presence: Pilot test of the factor structure and concurrent validity. Paper presented
at Presence 2001, Philadelphia, USA, 9-11 October 2001.
Cole, D.A. (1987). Utility of confirmatory factor analysis in test validation research.
Journal of Consulting and Clinical Psychology, 55, 1019-1031.
DiLalla, L. (t.y.). Psychology 529 Structural equation modelling dersi notu. 24 Mayıs
2004 tarihinde Southern Illionis Üniversitesi web sitesinden ulaşıldı:
http://www.siu.edu/~psycho/sem/notes_92402.rtf
Duran N., Önal A., Kurtuluş C. (2006). E-Öğrenme ve Kurumsal Eğitimde Yeni
Yaklaşım Öğrenim Yönetim Sistemleri. Akademik Bilişim 2006 ve BilgiTek IV -
Pamukkale Üniversitesi. Denizli.
Garson, G.D. (t.y.). PA765 Quantitative research in public administration dersi notu.
24 Mayıs 2004 tarihinde North Carolina State Üniversitesi College of Humanities
and Social Sciences web sitesinden ulaşıldı:
http://www2.chass.ncsu.edu/garson/pa765/ structur.htm
Gunawardena, C. (1995). Social Presence Theory and Implications for Interaction and
Collaborative Learning in Computer Conferences. International Jl. of Educational
Telecommunications, 1(2/3), 147-166.
Gunawardena, C., Nolla, C., Wilson, L., Lopez-Islas, R., Ramirez-Angel, N. and
Megchun-Alpizar, M. (2001). A Cross-Cultural Study of Group Process and
Development in Online Conferences. Distance Education, 22 (1), 85–121.
Gunawardena, C., & Zittle, F. (1997). Social Presence as a Predictor of Satisfaction
within a Computer-mediated Conferencing Environment. American Journal of
Distance Education, 11(3), 8-26.
Harms, C., & A.Biocca, F. (2004). Internal consistency and reliability of the networked
minds social presence measure. In M. Alcaniz & B. Rey (Eds.), Seventh Annual
International Workshop: Presence 2004. Valencia: Universidad Politecnica de
Valencia.
Anadolu Üniversitesi. (2006). Çevrimiçi Öğrenme Nedir?
http://cevrimici.aof.edu.tr/genel_bilgiler/sub01.htm adresinden 15.10.2008
tarihinde ulaşıldı.
Jöreskog, K.G. & Sörbom, D. (1993). LISREL 8: Structural equation modeling with the
SIMPLIS command language. Hillsdale, New Jersey: Lawrence Erlbaum
Associates Publishers.
Kang, M., Choi, H. & Park, S. (2007). Construction and Validation of a Social Presence
Scale for Measuring Online Learners’ Involvement. In C. Montgomerie & J. Seale
(Eds.), Proceedings of World Conference on Educational Multimedia,
Hypermedia and Telecommunications (pp. 1829-1833). Chesapeake, VA: AACE.
Khan, B. H., “Web-Based Instruction (WBI): What Is It & Why Is It?”, B. H. Khan (Ed.),
Web-Based Instruction. Englewood Cliffs, NJ: Educational Technology
Publications. 1997.
Kip, B. (2007). Çevrimiçi Öğrenenlerin Farklı Destek Ortamlarını Kullanma
Sıklıklarıyla Sosyal Bulunuşluk Algıları Arasındaki İlişki. Yayınlanmamış Yüksek
Lisans Tezi, Anadolu Üniversitesi
Mars, H.W. & Hocevar, D. (1988). A new more powerful approach to multitraitmultimethod
analyses: Application of second-order confirmatory factor analysis.
Journal of Applied Psychology, 73 107-117.
Marsh, H.W., Balla, J.R. & McDonald, R.P. (1988). Goodness-of-fit indexes in
confirmatory factor analysis: The effect of sample size. Psychological Bulletin,
103, 391-410.
Newberry, B. (2001). Raising Student Social Presence in Online Classes. In Webnet
2001: World Conference on the WWW and Internet Proceedings (Orlando, FL,
October 23-27, 2001).
Newsom, J.T. (t.y.). SEM Class ders notu. 24 Mayıs 2004, Portland State Üniversitesi,
School of Community Health web sitesinden ulaşıldı:
http://www.ioa.pdx.edu/newsom/semclass/ho_fit2.doc
Özgüven, E. (1994). Psikolojik testler. Ankara: Yeni Doğuş Matbaası.
Richardson, J. C., Swan, K. (2003). Examining Social Presence in Online Courses in
Relation to Students’ Perceived Learning and Satisfaction. JALN. 7 (1).
Rourke, L., Anderson, T., Garrison, D. R., & Archer, W. (1999). Assessing Social
Presence in Asynchronous Text-based Computer Conferencing. The Journal of
Distance Education,14(2).
Rovai, A. (2002). Sense of community, perceived cognitive learning, and persistence in
asynchronous learning networks. Internet and Higher Education, 5, 319-332.
Schumacker, R.E. & Lomax, R.G. (1996). A beginner’s guide to structural equation
modelling. New Jersey: Lawrence Erlbaum Associates.
Shin, N. (2002). Beyond Interaction: The Relational Construct of ‘Transactional Presence.
Open Learning, 17(2), 121–137.
Short, J., Williams, E., and B. Christie. (1976). The Social Psychology of
Telecommunications. London: John Wiley & Sons.
Sümer, N. (2000). Yapısal eşitlik modelleri: temel kavramlar ve örnek uygulamalar.
Türk Psikoloji Yazıları, 3 (6) 49-74.
Tu, C. H. (2000). Strategies to Increase Interaction in Online Social Learning
Environments. Society for Information Technology & Teacher Education
International Conference: Proceedings of SITE.
Tu, C. H. (2002). The measurement of social presence in an online learning
environment. International Journal on E-Learning, 1 (2): 34–45.
Tu, C. H., & McIsaac M. 2(002). The Relationship of Social Presence and Interaction in
Online Classes. The American Journal of Distance Education, 16(3), 131–150.
Whiteman, Jo Ann M. (2002). Interpersonal Communication in Computer Mediated
Learning. ERIC veritabanı numarası: ED46599.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com