You are here

Home » Content

SINIF ÖĞRETMENLERİNİN ÖĞRENME ETKİNLİKLERİNİ DÜZENLEME VE GERÇEKLEŞTİRME ÇABALARINDA ZORLANMA DÜZEYLERİ

THE LEVEL OF TO BE FORCED DURING THE ACTIVITY OF LEARNING İN ARRANGEMENT AND IMPLEMENTING EFFORT OF CLASS TEACHERS

Journal Name:

  • Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi

Publication Year:

  • 2009

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
The aim of this study is determine the level of to be forced during the activity of learning in arrangement and implementing effort of class teachers. The study made on analyzing of thinking of 180 class teachers, 68 directors and 36 inspectors. According to data that collective by poll, inspectors have thought about teachers that they are every time inadequate, on the other hand directors have thought about teachers that they are every time inadequate about planning of learning activity, collective of learning data, using of differing method of learning and time management. They also thought about teacher that they are sometimes inadequate about trying to compose for student the learning places. Teachers also have thought about themselves that they are every times inadequate about time management. They also have thought themselves that they are inadequate sometimes about another scope. İn finally of this study is offered to class teachers about learning activity in-service training
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Bu araştırmanın amacı, sınıf öğretmenlerinin öğrenme etkinliklerini düzenleme ve gerçekleştirme çabalarında zorlanma düzeylerini belirlemektir. Araştırma; 180 öğretmen, 68 yönetici ve 36 müfettiş görüşüne dayalı olarak gerçekleştirilmiştir. Anket aracılığıyla toplanan verilere göre, müfettişler tüm alanlarda sınıf öğretmenlerini her zaman yetersiz bulurken, yöneticiler; öğretmenlerin öğretim etkinliklerini planlama, öğrenme materyali hazırlama, öğretimi çeşitlendirme ve zaman yönetimi alanlarında her zaman, öğrenme ortamını düzenleme çabalarında ise kısmen yetersiz bulmuşlardır. Öğretmenler zaman yönetimi alanında kendilerini her zaman yetersiz, diğer alanlarda ise kısmen yetersiz görmüşlerdir. Sınıf öğretmenlerine öğrenme etkinliklerini düzenleme ve gerçekleştirme konusunda hizmetiçi eğitim almaları önerilmiştir.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-sinif-ogretmenlerinin-ogrenme-etkinliklerini-duzenleme-gerceklestirme-cabalarinda-zorlanma-duzeyleri.pdf
  • 2
89-110
  • Turkish

REFERENCES

References: 

Abbott, & T. Ryan (1999). ‘Consstructing Knowledge, Reconstructing Schooling”
Educational Leadership, November, 66–69.
Adıgüzel, A. (2005). Avrupa Birliğine Uyum Sürecinde Öğretmen Niteliklerinde Yeni
Bir Boyut: Bilgi Okuryazarlığı. Milli Eğitim Dergisi, 33;167.
Brooks G. & Books M G. (1999). The Courage ta be Constructivist. Educational
Leadership, November, 18–24.
Demirel, Ö. (2005). Eğitimde Program Geliştirme. Ankara: Pegem A Yayınevi.
Erdem, E. (2001). Program Geliştirmede Yapılandırmacılık Yaklaşımı. Yayınlanmamış
Yüksek Lisans tezi Hacettepe Üniversitesi SBE Ankara.
Erdem, M. ve Akkoyunlu, B. (2002). Bilgi Okuryazarlığı Becerileri ve Bu Becerilerin
Öğrencilere Kazandırılması İçin Düzenlenecek Öğrenme Ortamlarının
Özellikleri. Jurnal of Qafqaz University. Sayı 9.
Ertürk, M. (2009). Sınıf Öğretmenlerinin ve Öğretmen Adaylarının Kendilerini
Geliştirme İsteklerinin Değerlendirilmesi (Afyonkarahisar İl Örneği), Kuramsal
Eğitimbilim, 2 (2), 44–59.
Hooloway John H. (1999). Caution:Constructivism Ahead, Educational Leadership,
November, 85–86.
Karaca, Ö.C. (2008). Öğretmenlerin Yeterlilik Algıları, Yüzüncü Yıl Üniversitesi,
Eğitim Fakültesi Dergisi. Haziran, Cilt: V, Sayı: I, 70–97.
Karasakaloğlu, N. ve Saraçoğlu, A. S. (2009). Sınıf Öğretmeni Adaylarının Türkçe
Derslerine Yönelik Tutumları, Akademik Benlik Tasarımları İle Başarıları
Arasındaki İlişki, Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Eğitim Fakültesi Dergisi. Haziran,
Cilt:V1, Sayı: I, 343–36.
Karasar, N. (2005). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Onbeşinci Baskı. Ankara: Nobel
Yayınları.
Koç, S. ve Koşaner, Ö. (2005). Bilgi Okuryazarlığı ve Aktif Eğitim “Bir Uygulama
Örneği” II. Aktif Eğitim Kurultayı.
MEB. Öğretmen yetiştirme ve eğitimi genel müdürlüğü “Öğretmenlik Mesleği Genel
Yeterlikleri” http://otmg.meb.gov.tr/YetGenel.html. Erişim Tarihi, 25.08.2009.
Gunter, M. A. and Jan S. (1999). Instruction-A Models Approach. Third Edition.
USA:
Özden, Y. (2003). Öğrenme ve Öğretme. PegemA Yayıncılık.
Şaşan, H. (2002). “Yapılandırmacı Öğrenme” Yaşadıkça Eğitim. 74–75, 49–52.
Yaşar, Ş. (1998). “Yapısalcı Kuram ve Öğrenme-öğretme Süreci.” Vll. Ulusal Eğitim
Bilimleri Kongresi Konya: Selçuk Üniversitesi, 9–11 Eylül, 695–701.
Yetkin, D. Ö. Daşcan. (2006). Son Değişikliklerle İlköğretim Programı (1–5
Sınıflar), Ankara: Anı Yayıncılık.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com