Journal Name:
- İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi Mecmuası
| Author Name |
|---|
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language):
Memleketimizde 1730 sayılı Yargıtay Kanununun yürürlüğe girdiği tarihe kadar takip hukukuna ve takip suçlarına dair kararların temyiz mercii olarak Yargıtayda bir başkan ile dort asıl ve lüzumu kadar yedek üyeden kurulu bir icra ve iflâs dairesi faaliyet göstermekteydi (bkz. İİK. m. 364, f. 1), Kanun koyucu, bu dairenin takip hukuku alanında bir otorite teşkil ederek ülkede tam bir içtihat birliğini tesis edebilmesi için, kesin ve faydalı tedbirler düşünmüştü; ezcümle, icra tedkik merciilerinin tekmil kararlarının temyizine müsaade etmemiş, temyizi kabil olmayan kararların kötü niyetle temyizine mâni olmak istemiş ve icra kararlarının muameleleri uzatmak maksadile suinıyetle temyizini haksız fiil sayarak cezalandırmıştı (bkz. 1932 t. li ve 2004 sy. lı K. m. 363).
FULL TEXT (PDF):
- 1-2
174-221