Buradasınız

Almanya ve Türkiye’deki Spor Kulüplerinin Karşılaştırmalı Analizi -Türkiye’deki Spor Kulüplerinin Yapı ve İşleyişine Yeni Bir Yaklaşım-

Comparative Analysis of Sports Clubs in Germany and Turkey–A New Approach to Structure and Function of the Sport Clubs in Turkey-

Journal Name:

Publication Year:

Abstract (2. Language): 
This study examines and compares sports clubs in Germany and in Turkey and offers a new approach for analyzing the formation of sports clubs in Turkey, with respect to their structure, administration and functionality in Turkey’s sports system. This study has a phenomenological research design and utilizes qualitative research methods. By using the purposeful sampling methods, the study samples ten sports clubs from Germany and from Turkey. After using semistructured interview techniques, a “descriptive analysis” method was applied to the obtained data. The findings indicated some similarities and differences between sports clubs in Germany and in Turkey. Similarities include the legal status of clubs, their constitution, organisational structure, some expenses, and some financial problems. Differences include various cases; for example, there are clubs in Turkey that are subject to different kinds of classification. Also, membership fees are not an efficent resource of income in Turkey, there are problems with provision of facilities, and there is a lack of support from the government and independent sports organizations. Finally, in this study researcher developed and put forth some principles concerning the reconstruction of Turkish sports clubs. Accordingly, it is claimed that the concepts of the membership system and voluntarism need to be developed in sports clubs. Furthermore, sports facilities should be provided and easily accessible. The foundation of autonomous local sport associations, regulation of the laws with apply to sports clubs, and revision of the sports system are also required.
Abstract (Original Language): 
Bu çalışmanın amacı, Almanya ve Türkiye’deki spor kulüplerini karşılaştırmalı olarak incelemek, bu ülkelerdeki mevcut sistemlerin güçlü ve zayıf yönlerini tespit ederek Türkiye’deki spor kulüplerinin sorunlarına çözüm önerileri sunmaktır. Fenomonolojik desenli bu araştırmada nitel araştırma yöntemleri kullanılmıştır. Çalışma grubunu, Almanya ve Türkiye’den amaçlı örnekleme yöntemleriyle seçilen toplam on spor kulübü yöneticisi oluşturmuştur. Paydaşlar ile yarı-yapılandırılmış görüşme tekniği kullanılarak yüz yüze görüşmeler yapılmış, elde edilen verilere “betimsel analiz” yöntemi uygulanmıştır. Bulgular Almanya ve Türkiye arasında bazı benzerlik ve farklılıkların olduğunu işaret etmektedir. Benzerlikler, kulüplerin yasal statüsü, kuruluşu, örgütsel yapıları, çoğunlukla profesyonel bir yönetici ile çalışmamaları, platformbazı harcamaları, yönetici çatı örgütlerinden yardım almamaları ve maddi sorunları yönündedir. Farklılıklar ise bağlı bulundukları örgütler ile Türkiye’deki kulüplerin bir sınıflandırmaya tabi olmaları, üyelik aidatlarının etkin bir gelir kalemi olmayışı, tesislerin temininde sorun yaşamaları, devlet desteği alamamaları, sporun bağımsız örgütlerinden destek alamamaları ya da bunlarla ilişkilerinin olmayışı gibi hususlardan kaynaklanmaktadır. Sonuç olarak, Türkiye’deki spor kulüplerinin yeniden yapılanmasının bir ihtiyaç olduğu düşünülmektedir. Spor kulüplerinin yeniden yapılanmasına ilişkin, araştırmanın bulgularından geliştirilen öneriler ve alan yazın dikkate alınarak bazı prensipler ortaya konulmuştur. Buna göre; spor kulüplerinde üyelik sistemi ve gönüllülük anlayışı geliştirilmeli, kulüplerin tesislere kolay erişimleri sağlanmalı, özerk yerel spor birlikleri oluşturulmalı, kulüplere ilişkin yasal düzenlemeler yapılmalı ve spor sistemi revize edilmelidir. Araştırma sonuçlarına bağlı olarak geliştirilen bu yaklaşımın, Türkiye’deki spor kulüplerinin demokratik bir spor yönetimi anlayışında, daha etkin ve fonksiyonel olarak yapılanmalarına ışık tutması beklenmektedir.
54–68

REFERENCES

References: 

1. 4721 Sayılı Türk Medeni Kanunu. 08.12.2001tarih ve
24607 sayılı Resmi Gazete.
2. 5253 Sayılı Dernekler Kanunu. 23.11.2004 tarih ve
25649 sayılı Resmi Gazete.
3. Breuer C. (2007). Sportentwicklungsbericht
2005/2006- Analyse zur situation der sportvereine
in Deutschland. Bonn: Bundeninstitut Für
Sportwisssenschaft.
4. De Bosscher V, De Knop P, van Bottenburg M,
Shibli S, Bingham J. (2009). Explaining international
sporting success: An international comparison of
elite sport systems and policies in six countries,
Sport Management Review, 12, 113–136. doi: 10.1016/j.
smr.2009.01.001
5. Deutscher Bundestag (2006) 16. Wahlperiod.
Drucksache 16/3750: 04.12.2006
6. Devlet Planlama Teşkilatı, 8. Kalkınma Planı
Internette, Erişim Tarihi 18.10.2009, Elektronik adresi:
http://ekutup.dpt.gov.tr/plan/viii/plan8.pdf
7. European Commission. (1999). Directorate-General X.
The European Model Of Sport. Brussels: Consultation
Document Of Dg X; İnternette, Erişim Tarihi: 22 October
2008, Elektronik Adresi: http://ec.europa.eu/sport/
library/doc/a/doc248_en.pdf
8. Fişek K. (1999). Sporun Yönetilme Sorunu. Sporyorum.
4( 44), 19-22.
9. GSGM, Spor Kulüpleri Kanun Tasarısı Taslağı.
İnternette, Erişim Tarihi: 26.09.2009, Elektronik
adresi: http://www.gsgm.gov.tr/sayfalar/
sporkuluplerikanuntaslagi.doc
10. GSGM. (2009). Spor şurası 2009. Ankara: GSGM Yayını.
11. GSGM. (1999). Spor şurası 1999, Ankara: Kılıçaslan
Yayınevi.
12. GSGM. (2005). Gençlik ve Spor Kulüpleri Yönetmeliği.
08.07.2005 tarih ve 25869 sayılı Resmi Gazete.
13. Heinemann K. (der.) (1999). Sport clubs in various
European countries. NewYork, Schondorf ,Stuttgart:
Schattauer and Hoffman Verlag Publications.
14. Heinemann K. (2005). Sport And The Welfare State In
Europe. European Journal Of Sport Science. 5( 4), 181-
188.
15. Hellfeld MV. (2010). Milli Geliri Nasıl Hesaplayalım, Çev.
A.Günaltay, Deutsche Welle, İnternette, Erişim Tarihi
26.08.2011, Elektronik adresi: http://www.dw-world.de/
dw/article/0,,5125772,00.html
16. Horst J. (2008). Vereins und Verbandorganisation,
Verbandsgerichtsbarkeit. Köln: Vorlesung Sportrecht-
Deutsche Sporthochschule. [Powerpoint presentation].
17. Houlihan B. (1997). Sport, policy and politics: A
comparative analysis, London: Routledge.
18. Houlihan B, Green M.(2008). Comparative elite sport
development- Systems, structures and public policy,
UK: Elsevier Publishing.
19. Houlihan B. (der.) (2003). Sport and society; a student
introduction. London: Sage Publications.
20. Sabah Gazetesi (2011), Kişi Başı Milli Gelir Ne
Kadar Oldu?, 31.03.2011, İnternette, Erişim Tarihi
26.09.2011, Elektronik adresi: http://www.sabah.com.
tr/Ekonomi/2011/03/31/buyume-rakamlari-aciklandi
21. Taks M. (2007). Sport clubs and sport for all movement
in Western Europe. In Parks J.B, Quarterman J., Thibault
L. (Eds.), Contemporary Sport Management. (p.20), 3rd
Edition. Human Kinetics.
22. Ulseth AB. (2004). Social Integration in Modern Sport:
Commercial Fitness Centres and Voluntary Sport Clubs.
European Sport Management Quarterly, 4, 95-115.
23. Weinberg R, Mcdermott M. (2002) A Comparative
Analysis of Sport and Business Organizations:Factors
Perceived Critical for Organizational Success, Journal
of Applied Sport Psychology, 14, 282–298. doi:
10.1080/10413200290103563

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com